https://theflowersoforthodoxy.blogspot.com
The Flowers of Orthodoxy
Αθεϊσμός
Greek Flowers of Orthodoxy 10
ORTHODOX CHRISTIANITY – MULTILINGUAL ORTHODOXY – EASTERN ORTHODOX CHURCH – ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ – SIMBAHANG ORTODOKSO NG SILANGAN – 东正教在中国 – ORTODOXIA – 日本正教会 – ORTODOSSIA – อีสเทิร์นออร์ทอดอกซ์ – ORTHODOXIE – 동방 정교회 – PRAWOSŁAWIE – ORTHODOXE KERK - නැගෙනහිර ඕර්තඩොක්ස් සභාව – СРЦЕ ПРАВОСЛАВНО – BISERICA ORTODOXĂ – GEREJA ORTODOKS – ORTODOKSI – ПРАВОСЛАВИЕ – ORTODOKSE KIRKE – CHÍNH THỐNG GIÁO ĐÔNG PHƯƠNG – EAGLAIS CHEARTCHREIDMHEACH – ՈՒՂՂԱՓԱՌ ԵԿԵՂԵՑԻՆ / Abel-Tasos Gkiouzelis - https://theflowersoforthodoxy.blogspot.com - Email: gkiouz.abel@gmail.com - Feel free to email me...!
https://greekflowersoforthodoxy1.blogspot.com - Ορθόδοξες ανθοδέσμες
Marilyn Adamson, πρώην άθεη
Γράφει η πρώην άθεη Marilyn Adamson, ΗΠΑ:
Υπάρχει Θεός; Υπάρχουν αποδείξεις για την ύπαρξη του Θεού; Παρακάτω μπορείτε να δείτε ορισμένους σαφείς και κατηγορηματικούς λόγους ώστε να πιστέψετε πως υπάρχει Θεός…
Δε θα σου άρεσε να σου δείξει κάποιος στοιχεία της παρουσίας του Θεού, χωρίς να γίνεται πιεστικός; Χωρίς να σου λέει ότι: «Πρέπει να πιστέψεις». Λοιπόν, εδώ θα βρεις μία φιλική προσέγγιση με επιχειρήματα υπέρ της άποψης ότι υπάρχει Θεός.
Πρώτα απ’όλα σκέψου αυτό. Αν κάποιος αντιτίθεται ακόμη και στην πιθανότητας ότι υπάρχει Θεός, τότε κάθε επιχείρημα θα αντικρουστεί και θα ουδετεροποιηθεί. Είναι σαν και αυτούς που αρνούνται ότι ο άνθρωπος περπάτησε στο φεγγάρι έτσι οποιαδήποτε πληροφορία σχετικά με αυτό δε θα αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο σκέφτονται. Φωτογραφίες των αστροναυτών που περπατήσανε στο φεγγάρι, συνεντεύξεις με αστροναύτες, πέτρες από το φεγγάρι… όλα τα στοιχεία είναι χωρίς αξία, επειδή έχει ήδη αποφασίσει ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να πάνε στο φεγγάρι.
Όταν ερχόμαστε στην πιθανότητα ύπαρξης του Θεού, η Αγία Γραφή μάς λέει ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουνε δει αρκετές αποδείξεις, αλλά έχουνε αρνηθεί την αλήθεια για τον Θεό (Ρωμαίους 1, 19-21). Από την άλλη μεριά γι' αυτούς που θέλουν να ξέρουν αν υπάρχει Θεός, αυτός λέει: «Θα με ζητήσετε και θα με βρείτε. Όταν με ψάξετε με όλη την καρδιά σας θα με βρείτε» (Ιερεμίας 29, 13-14). Πριν δεις τις αποδείξεις που σχετίζονται με την ύπαρξη του Θεού ρώτησε τον εαυτό σου. Αν ο Θεός υπάρχει θα ήθελα να τον γνωρίσω; Ορίστε λοιπόν κάποιοι λόγοι για να το σκεφτείς …
* * *
Γη, ήλιος, σελήνη- Επιστημονικές αποδείξεις για την ύπαρξη του Θεού από την πρώην άθεη Marilyn Adamson
Η πολυπλοκότητα του πλανήτη μας, μας παραπέμπει σε ένα σχεδιαστή που όχι μόνο σχεδίασε τον κόσμο, αλλά που τον διατηρεί μέχρι σήμερα.
Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε αναρίθμητα παραδείγματα που φανερώνουν το σχέδιο του Θεού, Αρχίζουμε με μερικά:
Η Γη… το μέγεθος της είναι τέλειο. Το μέγεθος της Γης και η βαρύτητα που αντιστοιχεί κρατούν ένα λεπτό στρώμα που αποτελείται κατά το πλείστον από αέρια αζώτου και οξυγόνου σε απόσταση μόλις 80 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της. Αν η Γη ήταν μικρότερη σε μέγεθος, η ύπαρξη της ατμόσφαιρας θα ήταν αδύνατη. όπως ακριβώς συμβαίνει με τον Ερμή. Αν ήταν μεγαλύτερη, τότε στην ατμόσφαιρα θα υπήρχε υδρογόνο όπως στον Δία [R.E.D. Clark, Creation (London: Tyndale Press, 1946), 20].
Η Γη είναι ο μόνος πλανήτης που γνωρίζουμε που έχει ατμόσφαιρα που αποτελείται από το κατάλληλο μίγμα αερίων για να ευδοκιμήσουν φυτά, ζώα και η ανθρώπινη ζωή.
Η απόσταση της Γης από τον Ήλιο είναι η ενδεδειγμένη. Σκεφτείτε ότι οι θερμοκρασίες στη γη κυμαίνονται από -38 μέχρι +49 βαθμούς Κελσίου. Αν η Γη ήταν σε μεγαλύτερη απόσταση από τον ήλιο, τότε θα παγώναμε, αν ήταν πιο κοντά τότε θα καιγόμασταν. Ακόμη και μια μικρή παράκληση της θέσης της Γης από τον ήλιο, θα έκανε τη ζωή αδύνατη. Η Γη παραμένει σε μια τέλεια απόσταση από τον ήλιο καθώς γυρνάει γύρω από αυτόν, με μία ταχύτητα που αγγίζει σχεδόν τα 107000 χιλιόμετρα την ώρα. Επίσης γυρνάει και γύρω από τον άξονα της, επιτρέποντας στην επιφάνεια της να θερμαίνεται και να ψύχεται κατάλληλα κατά τη διάρκεια του εικοσιτετραώρου.
Ακόμη και το φεγγάρι μας έχει το τέλειο μέγεθος και απόσταση από την Γη. Το φεγγάρι δημιουργεί παλιρροιακές κινήσεις στους ωκεανούς για να μην λιμνάζουν τα νερά , και παρόλα αυτά αυτή η τεράστια μάζα νερού των ωκεανών συγκρατιέται και δεν κατακλύζει τις ηπείρους μας [The Wonder’s of God’s Creation, Moody Institute of Science (Chicago, IL)].
* * *
Νερό - Επιστημονικές αποδείξεις για την ύπαρξη του Θεού από την πρώην άθεη Marilyn Adamson
Το Νερό… άχρωμο, άοσμο και άγευστο, παρόλα αυτά κανένα ζωντανό ον δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς αυτό. Τα φυτά, τα ζώα, οι άνθρωποι αποτελούνται από νερό (γύρω στα δυο τρίτα του ανθρώπινου σώματος είναι νερό). Θα δεις γιατί τα χαρακτηριστικά του νερού είναι μοναδικά για την ζωή:
Έχει ένα πολύ υψηλό σημείο βρασμού και πήξεως. Το νερό μάς επιτρέπει να ζούμε σ' ένα περιβάλλον όπου οι θερμοκρασίες μεταβάλλονται, ενώ διατηρούμε σταθερά την θερμοκρασία στα σώματά μας στους 37βαθμούς.
Το νερό είναι ένας καθολικός διαλύτης. Αυτή η ιδιότητα του νερού έχει σαν αποτέλεσμα να μεταφέρονται χιλιάδες διαφορετικά χημικά, μέταλλα και στοιχειά μέσα στα σώματά μας ακόμη και μέχρι τα μικρότερα αιμοφόρα αγγεία. [The Wonder’s of God’s Creation, Moody Institute of Science (Chicago, IL)].
Το νερό επίσης είναι χημικά ουδέτερο. Χωρίς επηρεάζει τη σύσταση των ουσιών που μεταφέρει, το νερό βοηθάει την τροφή, τις φαρμακευτικές ουσίες και τα άλατα να απορροφηθούν και να χρησιμοποιηθούν από το σώμα μας.
Το νερό έχει μια μοναδική επιφάνεια. Μέσα στα φυτά έχει την ιδιότητα να μετακινείται προς τα επάνω αντίθετα με την βαρύτητα, και έτσι φέρνει ζωή και συστατικά στην κορυφή και των πιο ψηλών δέντρων.
Το νερό παγώνει από πάνω προς τα κάτω έτσι τα ψάρια μπορούν να ζουν κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Το 97% του νερού της Γης βρίσκεται στου ωκεανούς. Αλλά σε αυτή Γη, υπάρχει ένα σύστημα που αφαιρεί το αλάτι από το νερό και μετά διανέμει αυτό το νερό σε όλη την υδρόγειο. Με την εξάτμιση το νερό από τους ωκεανούς, χωρίς το αλάτι, δημιουργεί τα σύννεφα που με την σειρά τους αφήνουν νερό στο έδαφός, για τα φυτά , τα ζώα και τους ανθρώπους. Είναι ένα σύστημα καθαρισμού και προμήθειας που διατηρεί τη ζωή πάνω σε αυτόν τον πλανήτη. Ένα σύστημα που ανακυκλώνει και ξαναχρησιμοποιεί το νερό. [The Wonder’s of God’s Creation, Moody Institute of Science (Chicago, IL)].
* * *
Ανθρώπινος εγκέφαλος - Επιστημονικές αποδείξεις για την ύπαρξη του Θεού από την πρώην άθεη Marilyn Adamson
Υπάρχει Θεός; Η πολυπλοκότητα του ανθρώπινου εγκεφάλου φανερώνει ότι πίσω από αυτό υπάρχει μια ανώτερη νοημοσύνη.
Το ανθρώπινο μυαλό… ταυτόχρονα επεξεργάζεται ένα τεράστιο αριθμό πληροφοριών. Το μυαλό σου επεξεργάζεται όλα τα χρώματα και αντικείμενα που βλέπεις, την θερμοκρασία γύρω σου, την πίεση που βάζουν τα πόδια σου στο πάτωμα, τους ήχους τριγύρω σου, την ξηρότητα του στόματός σου, ακόμη και την αφή στο πληκτρολόγιό σου. Το μυαλό σου κρατάει και επεξεργάζεται όλα τα συναισθήματα σου, τις σκέψεις και τις αναμνήσεις σου. Ταυτόχρονα κρατάει στη μνήμη σου τις διάφορες λειτουργίες του σώματός σου όπως την αναπνοή σου, την κίνηση των ματιών σου, την πείνα και την κινητικότητα των μυών στα χέρια σου.
Το ανθρώπινο μυαλό επεξεργάζεται περισσότερες από ένα εκατομμύριο πληροφορίες το δευτερόλεπτο [The Wonder’s of God’s Creation, Moody Institute of Science (Chicago, IL)]. Ζυγίζει τη σημαντικότητα αυτών των δεδομένων, φιλτράροντας τα λιγότερο σημαντικά. Αυτή η λειτουργία του φιλτραρίσματος σου επιτρέπει να εστιάσεις και να λειτουργήσεις αποτελεσματικά στο περιβάλλον σου. Ένας εγκέφαλος που διαχειρίζεται περισσότερο από ένα εκατομμύριο πληροφορίες το δευτερόλεπτο, ενώ ταυτόχρονα αξιολογεί της σημασίας τους και σου επιτρέπει να δράσεις πάνω στις πιο σημαντικές πληροφορίες … μήπως αυτό έγινε κατά τύχη; Μήπως ήταν αποτέλεσμα κάποιων βιολογικών αιτιών, που διαμόρφωσαν τόσο τέλεια τους ιστούς, την κυκλοφορία του αίματος, του νευρικού συστήματος; Το μυαλό λειτουργεί διαφορετικά απ’ όλα τα άλλα όργανα. Υπάρχει νοημοσύνη σ’ αυτόν, ικανότητα να δικαιολογεί, να παράγει συναισθήματα, να ονειρεύεται, να προγραμματίζει να ενεργεί και να σχετίζεται με άλλους ανθρώπους. Πώς μπορεί κανείς να εξηγήσει τη λειτουργία του ανθρώπινου μυαλού;
* * *
DNA - Επιστημονικές αποδείξεις για την ύπαρξη του Θεού από την πρώην άθεη Marilyn Adamson
Υπάρχει Θεός; «Σύμπτωση» ή «φυσικά αίτια» είναι ανεπαρκείς επεξηγήσεις.
Αν ο Θεός δεν υπάρχει τότε όλα όσα υπάρχουν γύρω μας έγιναν από φυσικές αιτίες και συμπτώσεις. Όταν κάποιος ρίχνει τα ζάρια, είναι πιθανό να φέρει εξάρες. Είναι όμως απίθανο να έρθουν εξάρες πάνω σ’ ένα κατάλευκο ζάρι. Αυτό που ο Παστέρ προσπάθησε να αποδείξει αιώνες πριν, το επιβεβαιώνει η επιστήμη, πως δεν μπορεί να προκύψει ζωή αν δεν υπάρχει ζωή προηγουμένως. Από πού προήλθε ο άνθρωπος, τα ζώα και τα φυτά;
Οι φυσικές αιτίες, επίσης, είναι ανεπαρκής επεξήγηση αν αναλογιστεί κανείς τις πληροφορίες που υπάρχουν μέσα στο ανθρώπινο DNA. Ο άνθρωπος που δεν πιστεύει στον Θεό καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα πάντα έγιναν χωρίς αιτία, χωρίς προγραμματισμό και είναι όλα αποτελέσματα της καλής τύχης. Προσπαθούν με τη λογική να περιπλέξουν τα πράγματα και να τα αποδώσουν στην τύχη.
<>
Αλήθειες περί αθεϊσμού και Θεού
Απαντήσεις σε αθέους
Περί αθεϊσμού - Τα μαθηματικά που διδάσκονται στο Πανεπιστήμιο, ενώ δεν γίνονται κατανοητά από μαθητές δημοτικού, παρόλα αυτά ισχύουν.
<>
Το ότι δεν βλέπουμε τον Θεό δεν είναι απόδειξη ότι δεν υπάρχει. Το ηλιακό φως αποτελείται από υπέρυθρες και υπεριώδεις ακτίνες, που δεν είναι ορατές από τις αισθήσεις μας.
<>
Περί αθεϊσμού: Τα υπερηχητικά και υποηχητικά κύματα δεν γίνονται αντιληπτά από τα ακουστικά μας όργανα, και όμως υπάρχουν.
<>
Βλέπεις; Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλοί άνθρωποι δεν θέλουν την πίστη. Τί θα έκαναν αν την δέχονταν; Δεν θα ήταν δυνατόν να ζουν πια την αμαρτωλή τους ζωή και να συνεχίσουν την ηθική τους παραλυσία.
<>
Γράφει η πρώην άθεη Marilyn Adamson, ΗΠΑ:
Υπάρχει Θεός; Οποιαδήποτε άλλη αποκάλυψη του Θεού, δεν έχει τόσο ξεκάθαρη, τόσο συγκεκριμένη εικόνα όσο εκείνη του Ιησού Χριστού που μας αναζητά.
Γιατί ο Ιησούς; Κοίταξε στις σημαντικότερες θρησκείες όλου του κόσμου και θα δεις ότι ο Βούδας, ο Μωάμεθ, ο Κομφούκιος και ο Μωυσής παρουσιάζουν τον εαυτό τους ως διδασκάλους και προφήτες. Κανένας ποτέ δε διακήρυξε πως είναι ίσος με το Θεό. Ο Ιησούς, όμως, το έκανε. Αυτό είναι που ξεχωρίζει τον Ιησού Χριστό απ’ όλους τους άλλους. Είπε πως ο Θεός υπάρχει κι σεις τον βλέπετε. Αν και μιλούσε για τον Πατέρα τον Ουράνιο, δεν ξεχώριζε τη θέση του, αλλά μιλούσε για μια θέση ενωμένη, μοναδική σ’ όλη την ανθρωπότητα. Ο Ιησούς είπε πως οποιοσδήποτε είδε εκείνον, είδε τον Πατέρα, οποιοσδήποτε πίστευε σ’ εκείνον, πίστευε στον Πατέρα.
Είπε: «Εγώ είμαι το Φως του κόσμου, εκείνος που με ακολουθεί δεν θα βαδίζει στο σκοτάδι, αλλά θα έχει το φως της ζωής» (Ιωάννη 8, 12) Διεκδίκησε, για τον εαυτό του, ιδιότητες που ανήκουν μόνο στο Θεό: ότι είναι ικανός να συγχωρεί αμαρτίες, να απελευθερώνει από αμαρτωλές συνήθειες, να δίνει στους ανθρώπους άφθονη ζωή εδώ στη γη και αιώνια ζωή στον ουρανό. Αντίθετα με άλλους διδασκάλους που τα λόγια τους τα επικέντρωναν πάνω σε ανθρώπους, ο Ιησούς επικεντρωνόταν στον εαυτό Του. Δεν είπε, «ακολουθείστε τα λόγια μου και θα βρείτε την αλήθεια». Είπε, «Εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή, κανένας δεν έρχεται στον Πατέρα αν δεν περάσει από εμένα» (Ιωάννη 14:6)
Πως ο Χριστός απέδειξε πως είναι Θεός; Έκανε πράγματα που οι άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν. Ο Ιησούς Χριστός έκανε θαύματα. Θεράπευσε ανθρώπους… τυφλούς, χωλούς, κωφούς, ακόμη ανάστησε νεκρούς. Είχε δύναμη πάνω στα πράγματα… δημιούργησε τροφή, απ’ τον αέρα, ικανή να ταΐσει ένα πλήθος από μερικές χιλιάδες ανθρώπους. Έκανε θαύματα στη φύση… περπάτησε πάνω στο νερό, διέταξε τον άνεμο να σταματήσει για χάρη των φίλων του. Όπου πήγαινε οι άνθρωποι τον ακολουθούσαν, επειδή συνεχώς κάλυπτε τις ανάγκες τους, ενεργώντας θαυμαστά. Είπε πως αν δεν ήθελαν να πιστέψουν σ’ αυτά που τους έλεγε, θα έπρεπε να πιστέψουν τουλάχιστον στα θαύματα που έβλεπαν (Ιωάννη 14, 11).
Ο Ιησούς Χριστός παρουσίασε το Θεό γεμάτο αγάπη, που ενώ γνωρίζει τις αδυναμίες μας και τον εγωκεντρισμό μας, θέλει να έχει μια προσωπική σχέση μαζί μας. Ο Ιησούς μας αποκάλυψε ότι παρ’ όλο που ο Θεός μας έβλεπε ως αμαρτωλούς, άξιους να τιμωρηθούμε, η αγάπη του για μας υπερίσχυσε κι ο Θεός άλλαξε τα σχέδιά Του. Ο ίδιος ο Θεός πήρε ανθρώπινη μορφή και δέχτηκε να τιμωρηθεί για τις δικές μας αμαρτίες. Μήπως ακούγεται γελοίο; Ίσως, όμως πολλοί πατέρες που αγαπούν τα παιδιά τους θα άλλαζαν θέση με το παιδί τους που πάσχει από καρκίνο. Η Αγία Γραφή μας λέει πως ο λόγος για τον οποίο πρέπει να αγαπούμε το Θεό είναι επειδή εκείνος πρώτος μας αγάπησε.
Ο Ιησούς πέθανε στη θέση μας ώστε εμείς να συγχωρηθούμε. Απ’ όλες τις γνωστές θρησκείες της ανθρωπότητας, μόνο μέσω του Ιησού μπορούμε να δούμε το Θεό να πλησιάζει την ανθρωπότητα, ανοίγοντας δρόμο για μια προσωπική σχέση μαζί Του. Ο Ιησούς αποδεικνύει μια θεϊκή καρδιά γεμάτη αγάπη, έτοιμη να καλύψει τις ανάγκες μας, τραβώντας μας κοντά του. Ο θάνατος και η ανάσταση του Χριστού προσφέρουν σε μας μια καινούρια ζωή σήμερα. Ο Θεός μας συγχωρεί και μας αποδέχεται ολοκληρωτικά στην γεμάτη αγάπη αγκαλιά του. Μας λέει: «Σας αγάπησα με μια αγάπη αιώνια, επομένως συνεχίζω να είμαι πιστός προς εσάς» (Ιερεμίας 31, 3).Έτσι ενεργεί ο Θεός.
Υπάρχει Θεός; Αν θέλεις να μάθεις, ερεύνησε το πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Έχουμε ακούσει πως: «Τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε παρέδωσε στο θάνατο το μονογενή του Υιό, για να μη χαθεί όποιος πιστεύει σ’ αυτόν αλλά να έχει ζωή αιώνια» (Ιωάννη 3, 16).
Ο Θεός δεν μας αναγκάζει να πιστέψουμε σ’ Αυτόν, παρόλο που θα μπορούσε. Αντίθετα, μας προσφέρει πολλές αποδείξεις για την ύπαρξή Του, ώστε να ανταποκριθούμε σ’ αυτόν με τη θέλησή μας. Η τέλεια απόσταση της γης από τον ήλιο, οι μοναδικές χημικές συστάσεις του νερού, το ανθρώπινο μυαλό, το DNA, ο αριθμός των ανθρώπων που μαρτυρούν πως γνωρίζουν το Θεό, η ανησυχία στην καρδιά και τη σκέψη μας να επιβεβαιώσουν πως ο Θεός είναι εκεί, την επιθυμία του Θεού να τον γνωρίσουμε μέσω του προσώπου του Ιησού Χριστού. Αν επιθυμείτε να μάθετε περισσότερα για τον Ιησού Χριστό και λόγους για να πιστέψετε σ’ αυτόν, μπορείτε να δείτε: Πέρα από την Τυφλή Πίστη.
Αν θέλεις να ξεκινήσεις μια προσωπική σχέση με το Θεό τώρα, μπορείς.
Αυτό είναι δική σου απόφαση, κανένας δεν σε αναγκάζει. Αν, όμως, θέλεις να σε συγχωρήσει ο Θεός και να έχεις μια προσωπική σχέση μαζί του, μπορείς να το κάνεις τώρα ζητώντας του να σου συγχωρήσει τις αμαρτίες σου και να έρθει στη ζωή σου. Ο Ιησού είπε: «Δες με, στέκομαι μπροστά στην πόρτα και κτυπώ. Αν κάποιος ακούσει τη φωνή μου και μ’ ανοίξει την πόρτα, θα μπω στο σπίτι του και θα δειπνίσω μαζί του κι αυτός μαζί μου» (Αποκάλυψη 3, 20). Αν θέλετε να το κάνετε αυτό αλλά δεν ξέρετε τι λόγια να χρησιμοποιήσετε, η παρακάτω προσευχή ίσως μπορεί να σας βοηθήσει: «Ιησού, σ’ ευχαριστώ που πέθανες για τις αμαρτίες μου. Εσύ γνωρίζεις τη ζωή μου και ότι έχω ανάγκη από τη συγχώρησή σου. Σε παρακαλώ συγχώρησε τις αμαρτίες μου τώρα και έλα στη ζωή μου. Θέλω να σε γνωρίσω ειλικρινά. Έλα στη ζωή μου τώρα. Σ’ ευχαριστώ γιατί εσύ ήθελες να έχεις μια προσωπική σχέση μαζί μου. Αμήν».
Ο Θεός βλέπει τη σχέση μας μαζί του σαν κάτι το μόνιμο. Ο Ιησούς Χριστός, αναφερόμενος σε όλους εκείνους που πιστεύουν σ’ εκείνον, είπε σ’ εμάς, «Τα δικά μου τα πρόβατα αναγνωρίζουν τη φωνή μου, κι εγώ τα αναγνωρίζω και με ακολουθούν. Εγώ τους δίνω αιώνια ζωή και δε θα χαθούν ποτέ, γιατί κανείς δε θα μπορέσει να τα’ αρπάξει από την εξουσία μου» (Ιωάνη 10, 27-29).
Υπάρχει Θεός, λοιπόν; Βλέποντας όλα αυτά τα γεγονότα, μπορεί κανείς να συμπεράνει πως υπάρχει Θεός που μας αγαπάει, που μπορούμε να τον γνωρίσουμε μ’ ένα στενό, προσωπικό τρόπο.
<>
Ὁ Ἀπ. Φράγκος συντέμνει τό χρόνο: «Τό 1987 μία ὁμάδα ἐπιστημόνων ἀπό τό Μemorial University τοῦ Νewfoundland τοῦ Καναδᾶ ἐργαζόταν στήν ἀνατολική ἄκρη τοῦ νησιοῦ Βaffin. Ἐκεῖ ἕνας νεαρός Ἐσκιμῶος βρῆκε ἕνα τεμάχιο ὀστοῦ, τό ὁποῖο προσδιορίσθηκε ὅτι ἦταν τμῆμα τῆς κάτω σιαγόνος ἑνός μικροῦ δεινοσαύρου. Τό τεμάχιο αὐτό δέν ἦταν ἀπολιθωμένο.
Τό 1961 ἕνας γεωλόγος εἰδικευμένος στήν ἀναζήτησι πετρελαίου ἀνακάλυψε μιά μεγάλη, βάθους μισοῦ μέτρου, λεκάνη πού περιεῖχε ὀστᾶ. Καθώς τά ὀστᾶ ἦταν φρέσκα, χωρίς νά ἔχουν μεταλλοποιηθῆ, συνεπέρανε ὅτι ἦταν πρόσφατα ὀστᾶ βίσωνα. Ὡς γνωστόν, ἡ ἀπολιθοποίησι γίνεται μέ ἀντικατάστασι τῶν συστατικῶν τῶν ὀστῶν ἀπό πυριτικές συνθέσεις ἤ μεταλλικά ἅλατα, ἀναλόγως τοῦ περιβάλλοντος στό ὁποῖο ἔγινε ἡ ἀπολιθοποίησι, ὅπως στό περίφημο πετρωμένο δάσος τῆς Μυτιλήνης. Χρειάσθηκε χρονικό διάστημα 20 ἐτῶν στούς ἐπιστήμονες ὥστε νά διαπιστώσουν, ὅτι ἐπρόκειτο γιά ὀστᾶ ἑνός δεινοσαύρου πού βρέθηκαν στήν ἐναπόθεσι αὐτή, καθώς καί ὀστά κερασφόρων δεινοσαύρων, καί μεγάλων καί μικρῶν σαρκοβόρων δεινοσαύρων. Ἤδη ὁ William Clemens καί ἄλλοι ἐπιστήμονες ἀπό τό Πανεπιστήμιο τῆς California στό Βerkeley καί τό Πανεπιστήμιο τῆς Alaska ἀνασκάπτουν τήν τοποθεσία ἐναποθέσεως τῶν ὀστῶν αὐτῶν. Πρωταρχική ἀνακοίνωσι δημοσιεύθηκε τό 1985 στό πρόγραμμα περιλήψεων τῆς Γεωλογικῆς Ἑταιρείας τῆς Ἀμερικῆς (vol. 17, p. 548 ), καθώς καί ἄρθρο στό ὁποῖο περιγράφεται ἡ τοποθεσία καί οἱ συνθῆκες καταστάσεως τῶν ὀστῶν ἀπό τόν Κyle L. Davis (Duckbill Dinosaurs) ὡς Ηadrosauridae Οrnitheschia ἀπό τό Νorth Slope τῆς Alaska (Journal of Ρaleontology, vol. 61… pp. 198-200). Ἡ ἀνακάλυψι αὐτή ἔθεσε τό ἐρώτημα· πῶς μπόρεσαν τά ὀστᾶ αὐτά νά παραμείνουν σέ νωπή κατάστασι γιά 70 ἑκατομμύρια ἔτη;
Βέβαιο εἶναι ὅτι δέν διατηρήθηκαν σέ κατάστασι ψύξεως. Εἶναι ἀνεγνωρισμένο, ὅτι τό κλῖμα σ᾽ αὐτές τίς περιοχές ἦταν πολύ θερμότερο κατά τή διάρκεια τοῦ χρόνου κατά τόν ὁποῖο ζοῦσαν οἱ δεινόσαυροι...
Οἱ ἀνακαλύψεις αὐτές προκάλεσαν πολλά ἐρωτήματα στούς εἰδικούς καί εἰδικότερα ἡ ἀναμφισβήτητη ἀνακάλυψι φρέσκων ὀστῶν δεινοσαύρου. Καί εἶναι προφανές, ὅτι ἡ διατήρησι σέ νωπή κατάστασι τέτοιων ὀστῶν, ἀκόμη καί γιά χρονικό διάστημα ἑνός ἑκατομμυρίου ἐτῶν, εἶναι ἐντελῶς ἀπίθανη. Ἔτσι τό προφανές συμπέρασμα εἶναι, ὅτι τά ὀστᾶ αὐτά ἐναπετέθησαν σχετικῶς πρόσφατα· συνεπῶς ἡ ἐναπόθεσι αὐτή ἀποτελεῖ θαυμάσια ἔνδειξι, ὅτι ἡ ἐποχή τῶν δεινοσαύρων δέν ὑπῆρξε πρό δισεκατομμυρίων ἐτῶν, ἀλλά ἴσως πρίν ἀπό μερικές χιλιάδες ἔτη. Καί εἶναι καιρός καί οἱ γεωλόγοι νά παραδεχθοῦν τίς συνέπειες τῶν δικῶν τους στοιχείων καί νά μήν προσπαθοῦν νά τά ἑρμηνεύσουν στή βάσι προκατασκευασμένων καί ἀναπόδεικτων ἐπιστημονικά παραδοχῶν, πάνω στίς ὁποῖες στηρίζεται ἡ ἐξελικτική θεωρία»
Πηγή:
Ἀρχιμ. Ἰωάννου Κωστώφ
ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΠΕΤΩ ΤΗ ΒΙΒΛΟ
Μωσῆς ἤ μωσαϊκό (Bruce Bickel & Stan Jantz).
Περί Ἐξελίξεως 1
ΕΚΔ. ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ
Σταμάτα 2014
<>
Ο Θεός είναι Πρόσωπο αλλά ως άϋλο πνεύμα που είναι δεν έχει φύλλο αρσενικό ή θυληκό. Ο Ίδιος ο Θεός επέλεξε να αποκαλυφθεί στους ανθρώπους ως άνδρας. Δηλαδή ο Θεός ο οποίος είναι η Αγία Τριάδα, είναι ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα. Είναι τρία Πρόσωπα αλλά ένας Θεός.
Θεός ο Πατέρας, Θεός ο Υιός και Θεός το Άγιο Πνεύμα: 3 Πρόσωπα, 1 Θεός.
Το δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, ο Υιός, ο Χριστός δηλαδή, ενανθρώπησε (έγινε άνθρωπος) με την μορφή άνδρα.
Το Άγιο Πνεύμα παρουσιάστηκε με την μορφή περιστεριού κατά την Βάπτιση του Χριστού και επίσης με την μορφή φλογών (πυρός) κατά την ημέρα της Πεντηκοστής όπου το Άγιο Πνεύμα ήρθε στους Αποστόλους και στους Χριστιανούς και ιδρύθηκε επίσημα η Εκκλησία του Χριστού.
Επειδή το ανθρώπινο μυαλό δεν μπορεί να κατανοήσει πλήρως την Αγία Τριάδα, πώς γίνεται δηλαδή να είναι 3 Πρόσωπα αλλά 1 Θεός σκέψου το τριφύλλι το οποίο αποτελείται από 3 φύλλα αλλά είναι ένα φύλλο.
<>
Όλα αυτά περί ομοιότητες Ευαγγελιστή Μάρκου και Ομηρικών Επών είναι πρόχειρες ομοιότητες και πολύ πιθανόν κάποιες να είναι και ψεύτικες. Οι άθεοι και οι δωδεκαθεϊστές ειδωλολάτρες προσπαθούν να βγάλουν από την μύγα ξύγκι...!
Επίσης υπάρχει και ο σπερματικός λόγος. Ο αρχαίος κόσμος πριν την ενανθρώπηση του Χριστού στη γη το βράδυ των Χριστουγέννων - δε στερήθηκε φωτισμένων πνευμάτων που προσέγγισαν κατά Θεία παραχώρηση την Αλήθεια, αποδεικνύοντας ότι προϋπήρχε το Σχέδιο Σωτηρίας του Θεού και πως γι΄αυτό ακριβώς δόθηκε ο σπερματικός λόγος (σπέρματα αληθείας και πληροφόρησης) σε διάφορα έθνη και λαούς (αφού όλοι εξ Αδάμ), σε ενάρετους ανθρώπους, σε ευσεβείς ερευνητές και φιλοσόφους, επειδή ακριβώς Θεός ο Πατήρ και αυτών.
Για την θέση της γυναίκας στην αρχαιότητα ισχύουν τα παρακάτω:
Η ατυχία να είσαι αρχαία Παγανίστρια γυναίκα
«Έβαλε νόμο ο Σόλων, απαγορεύοντας στη γυναίκα να βγαίνει έξω φορώντας περισσότερα από τρία φορέματα, είτε να κρατά φαγώσιμα ή πιοτό που να αξίζει περισσότερο από ένα οβολό, είτε να νυχτοπερπατεί, εξόν με αμάξι που μπροστά του φέγγει λυχνάρι.» (Πλουτ. Σόλων, 21 )
Ο Πλάτων, ο οποίος στην Πολιτεία εξισώνει άνδρες και γυναίκες, ωστόσο στον Τίμαιο 42 Β γράφει:
«όποιος όμως άνδρας αποτύχει σε αυτά (να ζήσει μέσα στη δικαιοσύνη), θα μεταμορφωθεί κατά τη δεύτερη γέννησή του σε γυναίκα».
Είναι, με άλλα λόγια, αποτυχία να είσαι γυναίκα, σύμφωνα με τον Πλάτωνα.
Ενώ ο Δημόκριτος, που ήταν δημοκρατικός κι όχι αντιδραστικός, όπως ο Πλάτωνας, λέει:
(Απ. 110) «γυνή μη ασκείτω λόγον˙ δεινόν γαρ» («η γυναίκα να μην εξασκείται στο ρητορικό λόγο, γιατί είναι κακό πράγμα»).
και:
«Είναι η πιο μεγάλη προσβολή για τον άντρα να κυβερνάται από γυναίκα» (Απ. 111).
Και είναι φυσικό για έναν Παγανιστή, που η θρησκεία του δεν έχει ούτε μία γυναίκα στα νησιά των Μακάρων, να θεωρεί εξωφρενικό οι γυναίκες να κυβερνούν. Αντίθετα, για έναν Χριστιανό, για τον οποίο ο ανώτερος άνθρωπος σ’ όλες τις εποχές, πάνω κι από αγγέλους, θεωρείται μια γυναίκα, είναι πολύ φυσιολογικό να μην θεωρεί ντροπή να κυβερνάται από γυναίκα.
Απόδειξη αυτού οι αυτοκράτειρες που διακυβέρνησαν την Ρωμανία.
<>
Για την θέση της γυναίκας στην αρχαιότητα ισχύουν τα παρακάτω:
Προγαμιαίες σχέσεις
Κορίτσια που είχαν γενετήσια επικοινωνία προ του γάμου, μπορούσε ο πατέρας τους να τα πουλήσει στο σκλαβοπάζαρο (Πλούταρχος, Σόλων 23, 2). Αληθοφανέστερη φαίνεται η αφαίρεση ορισμένων δικαιωμάτων, την οποία παραδίδει ο Αισχίνης (Αισχ. I, 183). Τα κορίτσια αυτά δεν έπρεπε να φορούν κανένα στολίδι κι ούτε να επισκέπτονται κανένα ιερό. Αν παρέβαιναν αυτές τις απαγορεύσεις, τότε ο καθένας μπορούσε να τα δείρει και να τα κακοποιήσει, εφόσον αυτό δεν είχε ως συνέπεια τραυματισμούς ή και το θάνατο. "Γάμος, εταίρες και παιδεραστία στην αρχαία Ελλάδα, Carola Reinsberg, εκδ. Παπαδήμα" (σ. 59)
<>
Για την θέση της γυναίκας στην αρχαιότητα ισχύουν τα παρακάτω:
Διαπόμπευση και φόνος τών μοιχών
Εάν ένα μοιχευόμενο ζευγάρι συλλαμβανόταν επάνω στην πράξη, τότε επιτρεπόταν ακόμη και η θανάτωση του μοιχού. Αυτή η αυστηρή ποινή προβλεπόταν ακόμη και από το νομικό κώδικα του Δράκοντος του τέλους του 7ου αι. Μάλιστα κατά τον 4ο π.Χ. αιώνα πρέπει η θανάτωση του μοιχού από τον θιγμένο σύζυγο να ήταν ακόμη τόσο αποδεκτή, ώστε το αθηναϊκό δίκαιο αυτήν ειδικά την περίπτωση εξακολουθούσε να την προβλέπει συνέχεια (Αριστοτέλης, Αθηναίων Πολιτεία 57, 3). Η μοιχευόμενη γυναίκα κατά τον νόμο έπρεπε να αποπεμφθεί.
Γράφει ο Πλούταρχος για την διαπόμπευση των μοιχαλίδων αρχαίων Παγανιστριών, ότι την μοιχαλίδα την έβαζαν πάνω σε λίθο ώστε να την δει όλη η πόλη, και μετά την ανέβαζαν πάνω σε ένα γαϊδούρι και τη διαπόμπευαν σε όλη την πόλη, κυκλικά. Μετά, η πομπή επέστρεφε στην αρχική θέση και πάλι την έδειχναν σε όλο τον κόσμο. Από το σημείο αυτό και για όλη της τη ζωή, η μοιχαλίδα Παγανίστρια θεωρούνταν «άτιμη» και την αποκαλούσαν «Ονοβάτιν», επειδή την διαπόμπευσαν πάνω σε γάιδαρο (Ελλην, τ. 2): «των γυναικών την επί μοιχεία ληφθείσαν αγαγόντος εις αγοράν, επί λίθον τινός εμφανή πάσι καθίστασαν˙ είτα ούτως ανεβίβαζον επί όνου και την πόλιν κύκλω περιαχθείσαν έδει πάλι, επί τον αυτόν λίθον καταστήναι, και το λοιπόν άτιμον διατελείν, Ονοβάτιν προσαγορευομένην». "Περί του ιδιωτικού βίου των αρχαίων Ελλήνων, Θ. Β. Βενιζέλου, α' έκδοση Αθήναι 1873, επανέκδ. Δημιουργία" (σ.45)
Επιπλέον, οι νόμοι τής απαγόρευαν να μπαίνει στα δημοτελή ιερά, για να μη διαφθείρει τις αναμάρτητες γυναίκες, συναναστρεφόμενη με αυτές. Άτιμος ήταν και όποιος συγκατοικούσε πλέον μαζί της (Δημ. Κατά Νεαίρ. 1374) .
<>
Για την θέση της γυναίκας στην αρχαιότητα ισχύουν τα παρακάτω:
Ο θρησκευτικός θεσμός τού γάμου
«Μεταξύ των αρχαίων Ελλήνων ήταν σεβαστός ο θεσμός του γάμου και είχε χαρακτήρα θρησκευτικό. Προσθέτονταν σ' αυτόν και η περιεσκεμμένη σκοπιμότητα για την απόκτηση ισόβιας και πιστής οικονόμου για διαχείριση του σπιτιού. Συναισθηματικοί λόγοι για την εκλογή συζύγου είχαν δευτερεύουσα αξία. Η Σπάρτη και η Αθήνα (νομοθεσία Σόλωνος) προέβλεπαν τή «γραφή αγαμίου» (μήνυση δηλαδή γιατί δεν παντρεύτηκαν), για όσους απέφευγαν το γάμο, και επομένως την ενίσχυση της πολιτείας διά της τεκνοποιΐας. Η Σπάρτη επίσης προέβλεπε την «γραφή οψιγαμίου» για τους νυμφευομένους σε μεγάλη ηλικία, και τη «γραφή κακογαμίου» (μήνυση για όσους έκαναν κακό γάμο), για τους νυμφευομένους με κόρη όχι ελεύθερου πολίτη. Σκοπός του γάμου πρώτος και κύριος ήταν η δημιουργία τέκνων (Ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς διέσωσεν έκφρασιν κατά τους γάμους των αρχαίων. Ο πατήρ παραδίδων την θυγατέρα του, έλεγε· «Παίδων επ' αρότω γνησίων διδωμί σοι γε την εμαυτού θυγατέρα». (Κλήμης, Στρωματείς, 11, 23. Β 7, 358, 17-18)). Χαρακτηριστικά για τους Σπαρτιάτες λέει ο Ξενοφώντας ότι γνώμονας του γάμου ήταν το «συμφέρον τη ευγονία» (συμφέρον για καλούς απογόνους).» (Νίκος Θ. Μπουγάτσος, Η Ορθόδοξη Θεολογία για το σκοπό του Γάμου, Αθήνα 1989, Εκδόσεις Επτάλοφος)
<>
Για την θέση της γυναίκας στην αρχαιότητα ισχύουν τα παρακάτω:
Αστυνομία που κυνηγούσε... γυναίκες!
Αντίστοιχα, στην αρχαία Αθήνα υπήρχαν ..οι «γυναικονόμοι» ή «γυναικοκόσμοι», άρχοντες που επιτηρούσαν τη διαγωγή των γυναικών στην πόλη. Αυτοί υπήρχαν και πριν ακόμη το Σόλωνα. Αργότερα αποτελούσαν ένα είδος αστυνομίας ηθών και ήταν υπάλληλοι του Αρείου Πάγου. Είχαν έργο την περιστολή κάθε παρεκτροπής που γινόταν. Φρόντιζαν να φυλάσσεται η ευκοσμία στις δημόσιες εκδηλώσεις, αλλά και στην ιδιωτική ζωή των πολιτών. Επέβαλαν πρόστιμα ως και χιλίων δραχμών σε όσες φέρονταν άσχημα στους δρόμους και ανέγραφαν τα ονόματά τους σε ένα πλάτανο στον Κεραμεικό.
Αν βέβαια οι «Γυναικονόμοι» υπήρχαν όχι στην αρχαία Αθήνα αλλά στη Ρωμανία/Βυζάντιο, οι ...Ολύμπιοι θα άρχιζαν τα δικά τους πάλι: ότι είναι απαράδεκτο να αστυνομοκρατούνται τα ήθη, ότι μόνο στο μισαλλόδοξο Βυζάντιο αυτά γίνονταν, ότι είναι απόδειξη ότι τότε η γυναίκα ήταν ζώο, ότι μόνο στο μονοθεϊσμό εξευτελίζεται δημοσίως η προσωπικότητα της γυναίκας με αναγραφή του ονόματός της. κ.ο.κ. Δυστυχώς για τους Νεοπαγανιστές, αυτά συνέβαιναν στην παγανιστική Αθήνα. Κι επειδή η Αθήνα της εποχής εκείνης δεν ήταν χριστιανική, οι Νεοαρχαιολάτρες σιωπούν. Αυτή είναι η «αρχαιολατρία» τους και η «επιστήμη» τους : Η συγκάλυψη κάθε πράγματος που δεν τους συμφέρει, με σκοπό να χτυπήσουν ιδεολογικά μια άλλη θρησκεία.
<>
Όταν ο Ιησούς έφτασε στο Birmingham
«Ένας ποιητής της εποχής του Α Παγκοσμίου Πολέμου, ο George Studdert Kennedy, σε ένα ποίημά του, στο όποιο συγκρίνει τήν πορεία του Ιησού πρός το Γολγοθά με μια φανταστική επίσκεψι Του στή σύγχρονη πόλη της Αγγλίας, το BIRMINGHAM λέει.
"Όταν ό Ιησούς έφθασε στο Γολγοθά,
στο Σταυρό Τον κάρφωσαν,
ακάνθινο στεφάνι Του φόρεσαν,
πληγές βαθιές Του άνοιξαν!
Γιά εκείνους τούς άξεστους και σκληρούς ανθρώπους
φθηνή ήταν ή ανθρώπινη σάρκα του Θεανθρώπου
Αλλά να, ό Ιησούς ήρθε και στο BIRMINGHAM.
Μα εκεί απλά Τον προσπέρασαν!
Δεν του πείραξαν ούτε μια τρίχα της κεφαλής.
Πόνο σωματικό δεν Του προκάλεσαν.
Μα προσπερνώντας Τον στο δρόμο,
Τον παράτησαν μέσα στή βροχή,
αφήνοντάς Τον να πεθάνει εκεί,
όπου όλοι οι δρόμοι είχαν κλεισθεί!
Και ό Ιησούς ακουμπώντας
σε ένα τοίχο μισογκρεμισμένο,
αναστενάζοντας βαθιά,
νοσταλγούσε το Γολγοθά!".
Με άλλα λόγια, τα μαρτύρια τα όποια ό Ιησούς δοκίμασε στο Γολγοθά, ήταν χίλιες φορές προτιμότερα άπ' τήν αδιαφορία τήν όποια συνάντησε στο πρόσωπο των ανθρώπων του BIRMINGHAM».
Πηγή:
https://apantaortodoxias.blogspot.com/2020/04/s-kennedy-birmingham.html
<>
Ποιός έφτιαξε τον Θεό;
Ένας νέος πήγε σ’ έναν σοφό Γέροντα και τον παρακάλεσε θερμά:
—Πώς είναι ο Θεός;Υπάρχει Θεός; Πες μου, σε παρακαλώ! Εσύ το πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός;
—Και βέβαια το πιστεύω, του απάντησε ο Γέροντας.
—Και ότι ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, το πιστεύεις κι αυτό;
—Και βέβαια, το πιστεύω.
—Και τον Θεό ποιος τον έφτιαξε;
—Εσύ, του απάντησε σοβαρά και ξερά ο Γέροντας.
Ο νεαρός σοκαρίστηκε με την απάντηση του Γέροντα. Τον ρώτησε και πάλι λοιπόν.
—Γέροντα, εγώ σε ρωτάω σοβαρά, του είπε. Κι εσύ μου λες πως εγώ έφτιαξα το Θεό.
—Μα κι εγώ σοβαρά σου μιλάω, του απάντησε ο γέροντας. Πολύ σοβαρά. Και πρόσεξε γιατί. Εσύ μ’ όλ’ αυτά που με ρωτάς, δείχνεις πως δεν ψάχνεις να βρεις το Θεό όπως είναι. Εσύ ψάχνεις να βρεις έναν Θεό όπως τον θέλεις εσύ, όπως τον φαντάζεσαι εσύ, κομμένον στα μέτρα σου. Αυτόν τον Θεό λοιπόν θα τον έχεις φτιάξει εσύ. Δεν θα είναι ο αληθινός Θεός. Και πρόσθεσε ο άγιος αυτός γέροντας:
—Ψάξε να βρεις τον αληθινό Θεό, παιδί μου. Να Τον δεχτείς όπως είναι. Μην Τον θέλεις όπως εσύ τον φαντάζεσαι.
Προσπάθησε να γίνεις εσύ όπως σε θέλει ο Θεός. Προσπάθησε να Τον καταλάβεις όπως είναι. Και ν’ αγαπήσεις το θέλημά Του, όπως είναι.
Πηγή:
https://www.vimaorthodoxias.gr/theologikos-logos-diafora/geronta-pes-moy-poios-eftiaxe-ton-theo/
<>
Η μεταστροφή ενός Ρώσου άθεου μαρξιστή ιατρού στην Ορθόδοξη Πίστη και στον Μοναχισμό
Οι περιπτώσεις αντιμετώπισης της άθεης μαρξιστικής στάσης από κάποιους Κληρικούς με ανθρωπάρεσκο τρόπο, λυπούν το πλήρωμα της Εκκλησίας, αλλά στο τέλος δεν βοηθούν και τους άθεους μαρξιστές να αντιληφθούν την πλάνη τους. Η περίπτωση του άθεου μαρξιστή γιατρού στην πρώην Σοβιετική Ένωση, που επέστρεψε στην Εκκλησία και που διηγήθηκε ο Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης, αποτελεί πιστεύω διαχρονικό παράδειγμα.
Ο άθεος αυτός κομμουνιστής γιατρός, στην πρώην Σοβιετική Ένωση του αντίθεου και απάνθρωπου κομμουνιστικού καθεστώτος, μια μέρα ήρθε σπίτι του και ζήτησε από τη μητέρα του να του μαγειρέψει κοτόπουλο, γιατί θα ερχόταν κι ένας φίλος του. Η μητέρα του η οποία ήταν ευσεβής Ορθόδοξη έκπληκτη τον ρώτησε, "ξέχασες παιδί μου τι είναι σήμερα;". Ο γιός απορημένος τώτησε "τι μέρα είναι" και εκείνη του απάντησε ότι είναι Μεγάλη Παρασκευή. Ως πραγματικός αντίθεος κομμουνιστής απάντησε ότι "δεν τον νοιάζει και ζήτησε από την ευσεβή μητέρα του να βάλει το κατόπουλο στον φούρνο". Με βαριά καρδιά έβαλε η μητέρα του το κοτόπουλο στον φούρνο και ‘’επειδή δεν ήθελε να το βλέπει, έβαλε τον φούρνο στο χαμηλό’’. Κατά το μεσημέρι "κατ’ οικονομία Θεού", όπως εξήγησε ο Γέροντας Γεώργιος Καψάνης, ο γιος της ήρθε μόνος του. Και όταν ρώτησε που είναι το κοτόπουλο, του είπε "πήγαινε να το πάρεις". Η ευσεβής μητέρα του, ούτε που ήθελε να κοιτάξει. Ο άθεος κομμουνιστής πήγε και προς έκπληξή του βρήκε το κοτόπουλο ψημένο, αλλά "με χίλια σκουλίκια". Φώναξε όπως ήταν φυσικό την μητέρα του και εκείνη όταν είδε τι έγινε τον κάλεσε να γονατίσουν και να προσευχηθούν. "Το αποτέλεσμα" , τόνισε ο Γέροντας Γεώργιος Καψάνης, "ήταν να καταθέσει την επομένη την ταυτότητα του κομμουνιστικού κόμματος, δηλώνοντας Ορθόδοξος Χριστιανός". Η ομολογία του αυτή είχε "ως αποτέλεσμα να χάσει τη θέση του στο Νοσοκομείο όπου ήταν διευθυντής". Πρακτική εξάλλου προσφιλής του αντίθεου και απάνθρωπου κομμουνιστικού καθεστώτος στην πρώην Σοβιετική Ένωση.
Και ο πρώην άθεος ακολούθησε τον μοναχικό βίο, και όπως διηγήθηκε ο Γέροντας Γεώργιος, "απέκτησε και το προορατικό χάρισμα". Τούτο ανέφερε ο Ρώσος ιερομόναχος Ηλιανός στον Γέροντα Γεώργιο, όταν ο μοναχός αυτός (ο πρώην άθεος), του προείπε ότι θα πάει στο Άγιο Όρος, ενώ ο ιερομόναχος Ηλιανός, "κανένα σκοπό δεν είχε να πάει στο Άγιο Όρος". Τα λόγια του μοναχού εκείνου στον ιερομόναχο Ηλιανό, ότι "θα είναι μια αναμμένη λαμπάδα μπροστά στην Εικόνα της Παναγίας για τον πονεμένο Ρωσικό λαό", έγιναν τελικά πραγματικότητα.
Πηγή:
http://aktines.blogspot.com/2017/05/blog-post_88.html
ΑΚΤΙΝΕΣ
<>
<>
Ο Θεός θα παραμένει το ίδιο Μέγας, είτε τον μεγαλύνουμε είτε τον υποτιμούμε
Ο Θεός θα παραμένει το ίδιο Μέγας, είτε τον μεγαλύνουμε είτε τον υποτιμούμε. Ο Θεός θα λάμπει, όσο σκοτάδι και αν ρίξουμε στο Όνομά Του. Ο Θεός θα υπάρχει, ακόμα και αν όλη η γη από τα χείλη όλων των πλασμάτων και από τους κρατήρες των ηφαιστείων ούρλιαζε: "Δεν υπάρχεις Θεέ"!
—Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Πηγή:
http://apantaortodoxias.blogspot.com/2019/12/blog-post_170.html
<>
Ο παράξενος πόλεμος
– Αρκετά πια! Μπουχτίσαμε με τον σπουδαίο σας Θεό!
Ο Αντώνης χτύπησε με έξαψη τη γροθιά του στο χέρι της πολυθρόνας.
Δεν είχε πει καλά-καλά την καλημέρα του. Η Χριστίνα δεν είχε προλάβει να συνέλθει από το ξάφνιασμά της, καθώς τον είδε άξαφνα μπροστά της. Ήταν ακόμα όρθιος μπροστά στην πόρτα, με το τσαντάκι του υπό μάλης κι ένα αδιόρατο χαμόγελο παγωμένο στο ανέκφραστο πρόσωπό του.
Με το άνοιγμα της πόρτας μια ψιλή παιδική φωνή από το μέσα δωμάτιο έφερε ως έξω δροσερές νότες από κάλαντα και γιορτινές μελωδίες. Κι αυτό ήταν αρκετό για να κεντρίσει αμέσως τον επισκέπτη. Τα χείλη του συσπάστηκαν ειρωνικά.
– Με τέτοια παραμύθια κοιμίζεις ακόμα τα παιδιά σου; πέταξε πικρόχολα στη νύφη του.
Και χωρίς να περιμένει να του το πουν, πέρασε μέσα, πέταξε το τσαντάκι του στο τραπεζάκι του σαλονιού κι απλώθηκε στη φαρδειά πολυθρόνα.
Η Χριστίνα πειράχτηκε με το θράσος του. Χρόνια είχε ο νεότερος αδελφός του άντρα της να πατήσει στο σπίτι τους. Έκρυψε την ενόχλησή της όμως και δε μίλησε.
Ο Αντώνης δήλωνε άθεος – καμάρωνε άλλωστε πολύ γι’ αυτό – και δεν έχασε την ευκαιρία ν’ αρχίσει αμέσως την «υψηλή θεολογία» του.
– Θα ’θελα να ’ξερα πού κρύβεται αυτός ο περίφημος Θεός σας, που λέτε πως κατέβηκε στη γη. Πού εξαφανίζεται, όταν εδώ τον χρειαζόμαστε τόσο πολύ; Γιατί κάνει τον κουφό, κάθε φορά που τον καλούμε απεγνωσμένα για βοήθεια;
– Τί θες να πεις; είπε ξερά η Χριστίνα.
– Δε βλέπω τον Θεό σας να νοιάζεται καθόλου, αν και το κακό πλημμύρισε τον κόσμο. Γι’ αυτό είμαι άθεος! Μιλάω με την απλή, τετράγωνη λογική. Αν υπάρχει, γιατί δεν σταματάει τον πόλεμο, την εκμετάλλευση, τη δυστυχία;
– Δεν είναι απλή η λογική σου, μα απλοϊκή. Οι άνθρωποι τα κάνουν όλ’ αυτά με τη δική τους θέληση. Γιατί φορτώνεις την ευθύνη στον Θεό;
– Οι άνθρωποι τα κάνουν βέβαια, μα πού ’ναι τος αυτός για να τους σταματήσει;
Η Χριστίνα ξεσπάθωσε.
– Θα προτιμούσες δηλαδή να επεμβαίνει δυναμικά; Να πας να κάνεις το κακό και να σε σταματάει με το ζόρι; Να ρίχνει κεραυνό σε κάθε σου παρεκτροπή; Τον θέλεις χωροφύλακα να σε αστυνομεύει; Να καταργήσει την ελευθερία σου; Ε; Αυτό θα ’θελες; Δεν το πιστεύω! Γιατί τότε, πρώτος εσύ θα επαναστατούσες εναντίον του. Θα ’θελες τον Θεό δικτάτορα; Όχι, φίλε μου! Το μεγαλείο του είναι ακριβώς να σ’ έχει ελεύθερο, να διαλαλείς την αθεΐα σου. Να τον αμφισβητείς και να τον απορρίπτεις. Κι όχι απλώς να σε ανέχεται όταν το κάνεις αυτό, αλλά να σ’ αγαπάει κι από πάνω. Το κακό το πολεμάει ο Θεός, μα όχι όπως νομίζεις εσύ. Έχει δικό του τρόπο. Χωρίς να πάψει ν’ αγαπάει αυτόν που το κάνει.
Η Χριστίνα είχε πάρει φόρα για τα καλά. Ο Αντώνης πήγε κάτι να πει, μα την ίδια στιγμή μια εσωτερική πόρτα άνοιξε και στον διάδρομο φάνηκε ο αδελφός του. Με το που είδε τον Αντώνη γούρλωσε τα μάτια του.
– Εσύ από ’δω; Πώς ήταν αυτό; Κάτι συμβαίνει σίγουρα! Αλλιώς δεν θα μας θυμόσουνα ποτέ. Μήπως η μάνα μας;
– Ναι! Είναι δυο μέρες τώρα. Μάλλον εγκεφαλικό. Χρειάζεται πλέον άνθρωπο.
– Μα εσείς δεν μένετε μαζί της;
– Εμείς δεν μπορούμε. Η γυναίκα μου το δήλωσε. Άλλωστε έχουμε προγραμματίσει Ιταλία για τα Χριστούγεννα. Δεν γίνεται ν’ αλλάξουμε!
– Ειδοποίησες την αδελφή μας στην Αθήνα;
– Η Βέτα το ’κοψε ορθά-κοφτά. Δεν έρχεται. Δεν μπορεί, λέει, να νταντεύει αρρώστους.
– Μα είναι η μόνη ελεύθερη, χωρίς υποχρεώσεις. Αν δεν μπορεί αυτή, ποιός μπορεί;
– Εσείς φυσικά! Δεν απομένει άλλος! απάντησε με μια νότα ειρωνείας και κυνισμού ο Αντώνης.
– Μπα! Είμαστε χρήσιμοι τώρα; Γίναμε καλοί; Μας έχετε ανάγκη, ε; Αλλιώς δεν θα ρωτούσατε ούτε αν ζούμε! ξέσπασε η Χριστίνα ξαναμμένη.
Αυτό της έλειπε τώρα! Να ξεσηκωθεί χριστουγεννιάτικα. Να μετακομίσει στο χωριό, δυό ώρες μακριά με τ’ αυτοκίνητο, στην πεθερά της. Ήταν το τελευταίο πρόσωπο που θα ’θελε να δει.
Η σκέψη της κάλπασε γοργά προς τα πίσω, σε μνήμες που ’χε προσπαθήσει να απωθήσει στη λήθη. Από την πρώτη στιγμή που μπήκε στην οικογένεια του άντρα της, ήταν η ανεπιθύμητη.
Η πεθερά της δεν έπαψε ούτε στιγμή να της δείχνει τη βαθειά της αντιπάθεια. Δεν τη θεωρούσε άξια για τον γιο της. Προσπάθησε να τους χωρίσει, μα δεν τα κατάφερε. Ούτε όμως και παραιτήθηκε ποτέ απ’ τον σκοπό της. Δέκα χρονών ο πρώτος εγγονός που της χάρισαν, κι αυτή ακόμα πολεμούσε να διαλύσει τον γάμο τους.
Η Χριστίνα πάλεψε να την προσεγγίσει, μα στάθηκε αδύνατο. Η πεθερά της φρόντισε να μεταδώσει την απέχθεια για τη νύφη της και στ’ άλλα της παιδιά. Και τους έβαλαν όλοι στο περιθώριο. Πέντε χρόνια σχεδόν τώρα οι επαφές τους ήταν κομμένες.
Μα να, που τώρα η παραγκωνισμένη νύφη ήταν χρήσιμη. Η Χριστίνα βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση. Όλο αυτό το διάστημα είχε προσπαθήσει σιγά-σιγά να δαμάσει το πάθος για την πεθερά της. Αγωνίστηκε σκληρά. Τελικά, ακολουθώντας τη φωνή του Θεού και της συνείδησής της και για χάρη του άντρα της, κατάφερε να τη συγχωρήσει. Η ψυχή της είχε ηρεμήσει.
Μα τώρα το πράγμα έπαιρνε άλλη τροπή. Της ζητούσαν πάρα πολλά. Αρχικά απέρριψε κάθε σκέψη να ξαναβρεθεί κοντά στην πεθερά της. Μα όταν πέρασε η πρώτη εντύπωση, κάθισε και το κουβέντιασε με τον άντρα της. Έβλεπαν πως ήταν αναπόφευκτο.
Μέσα από δισταγμούς και υπαναχωρήσεις πήρε επιτέλους την απόφαση να διασχίσει τον Ρουβίκωνα. «Ο κύβος ερρίφθη».
…Με τη βαλίτσα στο χέρι η νέα γυναίκα γύρισε το πόμολο και μπήκε στο δωμάτιο. Στο τρίξιμο της πόρτας η άρρωστη μισάνοιξε τα μάτια της, ενώ μια φευγαλέα ελπίδα ανατάραξε την καρδιά της. Το αδυνατισμένο μυαλό της είχε κολλήσει σε μια και μόνο σκέψη: Η Βέτα! Από στιγμή σε στιγμή θα ’ρχόταν η κόρη της, η Αθηναία, που σαν ελεύθερη που ήταν, θα ’τρεχε δίπλα στην ανήμπορη μάνα της.
– Ήρθες, Βέτα; φώναξε ξεψυχισμένα, ενώ τα θαμπωμένα μάτια της πάσχιζαν να ξεδιαλύνουν τη μορφή του ανθρώπου που διαγραφόταν στο άνοιγμα της πόρτας.
Ο γιος της ο Αντώνης που ερχόταν παραπίσω, προσπέρασε την επισκέπτρια και πλησίασε την άρρωστη.
– Όχι, μάνα, δεν ήρθε η Βέτα κι ούτε θα ’ρθει. Η νύφη σου είναι, η Χριστίνα.
Η άρρωστη ξανάκλεισε τα μάτια της και δε μίλησε. Ένα δάκρυ στην άκρη των βλεφάρων της φανέρωνε τη βαθειά της απογοήτευση.
Φανερά ταραγμένη η Χριστίνα, παλεύοντας ακόμα με τον εαυτό της, προχώρησε με κόπο στο δωμάτιο. Κοίταξε την άρρωστη. Δεν έβλεπε μπροστά της τη δυναμική γυναίκα που ήξερε. Το εγκεφαλικό την τσάκισε σαν δέντρο που το χτύπησε ο κεραυνός. Μπροστά της κειτόταν ένα ερείπιο. Μισοπαράλυτο το κορμί, παραδαρμένη η σκέψη. Μα κι έτσι πάλι, δεν μπόρεσε να εμποδίσει το κύμα της αποστροφής που τη συντάραξε σύγκορμα στην πρώτη θέα της εχθράς της.
Όμως το είχε αποφασίσει πως θα ’κανε το καθήκον της και θα το ’κανε καλά. Πολέμησε κάθε συναίσθημα και σκέψη που την ξεστράτιζε απ’ τον σκοπό της.
Στρώθηκε αμέσως στη δουλειά. Συγύριζε, έπλενε, τάιζε την άρρωστη, της έδινε τα φάρμακα, καθόταν δίπλα της για συντροφιά.
– Πρέπει να τα κάνω όλα σωστά, επαναλάμβανε συνέχεια μέσα της δίνοντας κουράγιο στον εαυτό της.
Όταν τέλειωνε τις δουλειές, έπαιρνε ένα βιβλίο και διάβαζε σιγανά κοντά στο μαξιλάρι της άρρωστης με την ελπίδα πως την άκουγε.
Εκείνη δε μίλαγε ποτέ. Κρατούσε τα μάτια της κλειστά. Στο πρόσωπό της αποτυπώθηκε μόνιμα μια πέτρινη παγερή έκφραση. Ήταν σύμπτωμα της αρρώστιας της; Ή συνέχιζε αμείλικτα τον πόλεμο με τη νύφη της; Η Χριστίνα δεν μπορούσε να μαντέψει.
Στη δική της όμως καρδιά συνέβαινε η αλλαγή. Άρχισε να υποχωρεί η παλιά της απέχθεια. Γεννιόταν μέσα της και θέριευε σιγά-σιγά κάποια συμπόνια για τη θρυμματισμένη ύπαρξη που ’χε μπροστά της. Έπαψε να τη βλέπει εχθρικά. Προσπαθούσε να βλέπει μόνο τον άνθρωπο που πονούσε και βασανιζόταν. Την τσαλαπατημένη εικόνα του Θεού που υπέφερε. Μια καλοσύνη άρχισε σιγά-σιγά να ξεπηδάει απ’ την καρδιά της.
Η βδομάδα πέρασε χωρίς ν’ αλλάξει τίποτε στην καθημερινή ρουτίνα. Ξημέρωναν Χριστούγεννα. Η Χριστίνα κατάκοπη απ’ την αγρύπνια και την κούραση ξεκίνησε το πρωινό τακτοποίημα. Μια ελαφριά μελαγχολία είχε απλωθεί στην καρδιά της. Αλλιώς σχεδίαζε με τα παιδιά της και τον άντρα της τα φετινά τους Χριστούγεννα.
Τέλειωσε τις δουλειές της με την άρρωστη και κάθισε δίπλα της, όπως το συνήθιζε, να πάρει ανάσα. Άνοιξε την τσάντα της. Σήμερα πήρε στα χέρια τη μικρή της Βίβλο. Άρχισε να διαβάζει απ’ την αρχή. Από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου που ιστορούσε τη Γέννηση του Χριστού.
Διάβαζε σιγανά και καθαρά και κάπου-κάπου έριχνε κλεφτές ματιές στην άρρωστη. Προχώρησε και στ’ άλλα κεφάλαια, έφτασε στην «επί του όρους ομιλία». Διάβασε μακαρισμούς, θαύματα, παραβολές. Κάποια στιγμή πρόφερε τα λόγια: «Αγαπάτε τους εχθρούς υμών, ευλογείτε τους καταρωμένους υμάς, καλώς ποιείτε τοις μισούσιν υμάς…».
Ξανάριξε το βλέμμα της στην άρρωστη, μα αυτό που είδε την τάραξε. Είχε γυρίσει προς το μέρος της και με μάτια ολάνοιχτα την κοίταζε. Το πρόσωπό της ήταν πλημμυρισμένο στα δάκρυα. Η Χριστίνα σηκώθηκε ξαφνιασμένη.
– Μάνα! φώναξε αυθόρμητα.
Πώς βγήκε αυτή η λέξη από το στόμα της; Πρώτη φορά την είπε έτσι στα δεκαπέντε χρόνια που ήταν παντρεμένη.
Η άρρωστη σάλεψε με κόπο το μισοπαράλυτο χέρι της. Φάνηκε σαν κάτι ν’ αποζητάει.
Έπιασε το χέρι που της άπλωσε η Χριστίνα και με τη λίγη δύναμη που της απόμενε, το ’σφιξε σιγανά. Τα χείλη της τρεμούλιασαν…
– Συχώρεσέ με, κόρη μου!… Συχώρεσέ με!…
Σαν ξεψυχισμένη πνοή ανέμου βγήκε η φωνή από το στόμα της. Κοβόταν από λυγμούς. Η Χριστίνα έγειρε τρυφερά πάνω της και οι δυό γυναίκες, για πρώτη φορά, φιλήθηκαν. Για πρώτη φορά οι ματιές τους, μέσα από ζεστά αχτινοβόλα δάκρυα, αποζήτησαν να σμίξουν η μια με την άλλη σ’ ένα γλυκό, αισθαντικό αντάμωμα.
Να λοιπόν, που ο Θεός κατέβηκε στη γη – ποιός είπε πως δεν κατεβαίνει; – πολέμησε το κακό με την αγάπη του και το νίκησε. Αυτός είναι ο δικός του τρόπος. Πολεμάει το κακό, μα όχι τον άνθρωπο που το κάνει. Δεν εξοντώνει τους κακούς, μα τους μεταμορφώνει. Τους θέλει κοντά του κι αυτούς. Δεν τους συντρίβει. Παιδιά του είναι κι αυτοί, τους αγαπάει.
– Πού είσαι, Αντώνη, να δεις πόσο παράξενα πολεμάει ο Θεός;
Η Χριστίνα τηλεφώνησε αμέσως στον άντρα της, που το μεσημεράκι κατέφθασε με τα παιδιά τους.
Αυτά κι αν ήταν χαρούμενα Χριστούγεννα!…
Πηγή:
http://amfoterodexios.blogspot.com/2019/12/blog-post_569.html
<>
Πρόσκληση από έναν αγνωστικιστή
Ἕνας διάσημος ἱεροκήρυκας, ἐνῶ ἦταν στόν ἄμβωνα, ἔλαβε μιά κάρτα, πού τοῦ διαβιβάσθηκε ἀπό κάποιον, πού βρισκόταν στό ἀκροατήριο. Τή διάβασε ὁ ἱεροκήρυκας. Ἦταν ἀπό κάποιο φημισμένο ἀγνωστικιστή. Ἔδινε τήν πρόσκλησι στό Χριστιανό ἱεροκήρυκα, νά συζητήση δημοσίᾳ μαζί του, γιά τό θέμα: “Ὁ Ἀγνωστικισμός κατά τοῦ Χριστιανισμοῦ”. Ὁ ἀγνωστικιστής, θά πλήρωνε ὅλα τά σχετικά ἔξοδα τῆς αἴθουσας κοκ..
Ὁ ἱεροκήρυκας, ἀδίστακτα, διάβασε τήν πρόσκλησι τοῦ ἀγνωστικιστῆ μεγαλοφώνως, εἰς ἐπήκοον ὅλων τῶν ἀκροατῶν καί πρόσθεσε:
“Δέχομαι τήν πρόσκλησι ὑπό τούς ἑξῆς ὅρους: Πρῶτον, νά ὑποσχεθῆτε, νά φέρετε μαζί σας στήν ἐξέδρα, στήν ὁποία θά συζητήσουμε, κάποιον, πού κάποτε ὑπῆρξε ἄσωτος, χαμένος καί ὁ ὁποῖος, ἀκούγοντας μία ἤ περισσότερες διαλέξεις ἀγνωστικισμοῦ, ὠφελήθηκε καί ἀπαλλάχθηκε τῶν ἁμαρτιῶν του, κι ἔγινε καινούργιος ἄνθρωπος, καί σήμερα ἀπ᾽ τήν κοινωνία ἐκτιμᾶται.
Δεύτερον, νά φέρετε στήν ἐξέδρα μαζί σας, μιά γυναῖκα, ξένη πρός τήν ἠθική καί τήν ἁγνότητα, ἡ ὁποία, ὅμως, τώρα, μπορεῖ νά ὁμολογήση ὅτι, χάρις στήν ἀπιστία, ἐλευθερώθηκε ἀπ᾽ τά σαρκικά της πάθη καί ἀπέκτησε μίσος πρός τήν ἁμαρτία καί ἀγάπη γιά τήν καθαρότητα καί ἁγιότητα τῆς ζωῆς. Καί ὅτι ὅλη αὐτή ἡ ἀλλαγή ὀφείλεται στήν ἀπιστία της πρός τή Βίβλο.
Τώρα, κ. Ἄπιστε, ἄν δέχεσθε τούς ὅρους αὐτούς, ἐγώ ὑπόσχομαι νά φέρω μαζί μου ἑκατό τέτοια πρόσωπα, κάποτε χαμένα, πού ἄκουσαν τό Εὐαγγέλιο τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας, πίστευσαν, ἀναγεννήθηκαν καί ἡ ζωή τους ριζικά ἄλλαξε. Θά σᾶς φέρω ἑκατό ἀνθρώπους, πού ἀπό σατανάδες, ἔγιναν ἅγιοι. Δέχεσθε, κ. Ἄπιστε;”.
Ὁ ἀγνωστικιστής τά μάζεψε καί, χωρίς νά πῆ λέξι, σηκώθηκε κι ἔφυγε.
Ἀπό το βιβλίο: Ἀρχιμ. Ἰωάννου Κωστώφ, Ψυχική Τόνωσι, Διαχρονικό Ἡμερολόγιο, Ἐκδόσεις Ἅγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός (τηλ. 6978461846), Σταμάτα 2017
<>
Εμπειρίες από τη Θεία Λειτουργία: "Σε μένα να᾽ ρθουν να πουν αν υπάρχη ή δεν υπάρχει Θεός"
Μας αναφέρει ο π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος:
«Ἕνας συγγενής μου μοῦ διηγήθηκε τό ἑξῆς περιστατικό:
Κάποιος φίλος του γιατρός, ὅταν ἦταν μικρός, ὅπως ὅλα τά παιδάκια, πού γελᾶνε καί μετακινοῦνται ἄσκοπα μέσα στό ναό χωρίς νά καταλαβαίνουν, ἔτσι κι αὐτός, μαζί μέ ἕνα ξαδελφάκι του γελοῦσε καί πείραζε τά ἄλλα παιδάκια, πότε ἔτρεχε ἀπό δῶ καί πότε ἔτρεχε ἀπό κεῖ. Τελείωσε ἡ ἐκκλησία, πῆραν τό Ἀντίδωρο, ὁ κόσμος ἔφυγε, ἀλλά αὐτά τά δύο παιδάκια, ὁ γιατρός μέ τόν ξαδελφό του, ἄρχισαν πάλι νά ἀτακτοῦν μέσα στό ναό. Τότε, λοιπόν, ἀκούγεται μία αὐστηρή ἀλλά γλυκειά γυναικεία φωνή νά τούς λέη:
—Στόν οἶκο τοῦ Υἱοῦ μου δέν παίζουν! Δέν τρέχουν ἀπό δῶ κι ἀπό κεῖ. Προσεύχονται, κοινωνοῦν, μεταλαμβάνουν τό Σῶμα καί τό Αἷμα Του. Τό Αἷμα τοῦ Υἱοῦ μου!
Καί... φράπ! τά ἀρπάζει ἀπ᾽ τό σβέρκο καί ἐν ριπῇ ὀφθαλμοῦ βρέθηκαν καί τά δύο παιδάκια ἔξω, στό προαύλιο τοῦ ναοῦ!
Καί λέει ὁ γιατρός: Σέ μένα νά᾽ ρθουν νά ποῦν ἄν ὑπάρχη ἤ δέν ὑπάρχει Θεός. Σέ μένα μίλησε ὁ Θεός διά μέσου τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου!».
Πηγή:
ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΗ
<>
Ρωσία, 1965: Ο Άγιος Νικόλαος ο Θαυματουργός εμφανίζεται σε λεωφορείο και μιλάει με έναν άθεο
Ρωσία, 1965. «“Μιά μέρα τοῦ Φεβρουαρίου 1965, ἕνα λεωφορεῖο γεμᾶτο ἀπό ἐπιβάτες ταξίδευε ἀπό τήν πόλι μας σέ μιά ἄλλη κοντινή πόλι. Δίπλα στόν ὁδηγό καθόταν ἕνας γέροντας, μεγαλόσωμος καί εὔρωστος, περίπου 75 ἐτῶν, μέ γενειάδα ἄσπρη. Φοροῦσε ἕνα παλτό βαρύ μέ γιακά γούνινο καί σκοῦφο μέ πτερύγια πού κάλυπταν τά αὐτιά του.
Τό λεωφορεῖο πήγαινε σιγά-σιγά, γιατί χιόνιζε συνεχῶς. Ὅταν ἔφθασε σέ μιά στροφή, οἱ ἁλυσίδες τίς ὁποῖες εἶχε στίς πίσω ρόδες ἔσπασαν. Ἐπακολούθησε φρενάρισμα ἀπότομο καί τό λεωφορεῖο ἔπεσε πάνω σέ ἕνα ἄλλο λεωφορεῖο, πού βρέθηκε ἐκείνη τή στιγμή ἐκεῖ. Κί ὅλα αὐτά μέσα σέ λίγα λεπτά! Ὁ ὁδηγός ἔχασε τόν ἔλεγχο τοῦ ὀχήματος καί ὅλοι φοβήθηκαν τρομερά. Τότε ὁ γέροντας, πού καθόταν δίπλα στόν ὁδηγό, ἔκανε τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ καί εἶπε μέ δυνατή φωνή: “Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι. Ἄς εἶναι εὐλογημένο τό ὄνομά σου, Παναγία, Μητέρα τοῦ Θεοῦ, πού μᾶς ἔσωσες τήν ὥρα αὐτή!”.
Λίγα λεπτά ἀργότερα, τό ἄλλο λεωφορεῖο ἔφυγε, ἐνῶ ὁ δικός μας ὁδηγός καί ὁ βοηθός του κατέβηκαν γιά νά τοποθετήσουν πάλι τίς ἁλυσίδες. Τότε ἕνας νεαρός ἐπιβάτης, χαμογελώντας, ἀπευθύνθηκε στό γέροντα καί τοῦ εἶπε:
—Συγγνώμη, γέροντά μου, ἀλλά δέν μπόρεσα νά συγκρατήσω τά γέλια μου, ὅταν σᾶς ἄκουσα νά ἐπικαλῆσθε σέ βοήθειά μας ἀνύπαρκτες οὐράνιες δυνάμεις, κι ὅταν σᾶς εἶδα νά κάνετε τόν σημεῖο τοῦ σταυροῦ. Συνήθεια, θά μοῦ πῆτε! Δεύτερη φύσι! Ὡστόσο, βλέπω ὅτι εἶσθε ἕνας ἄνθρωπος μορφωμένος. Ἀλλά τώρα, στό ἔτος 1965, αὐτό εἶναι παράλογο.
Ὁ γέροντας, χωρίς νά ταραχθῆ καθόλου ἀπό αὐτά τά ὁποῖα ἄκουσε, ἀπάντησε:
—Μέ εὐχαρίστησι θά σοῦ ἀπαντήσω, νεαρέ σύντροφε, καί εἶμαι ἕτοιμος, ἐάν τό ἐπιθυμῆς, νά κάνω καί αὐτοκριτική... Ἄκουσέ με. Εἴμασθε ὅλοι ὡς ἕνα βαθμό ὑποκριτές. Ἰσχυριζόμασθε ὅλοι ὅτι εἴμασθε ἄθεοι, ἀφωσιωμένα μέλη τοῦ Κόμματος, βαθεῖς γνῶστες τοῦ μαρξισμοῦ καί πολλά ἄλλα, ἀλλά ἔρχεται μιά στιγμή, κατά τήν ὁποία ὁ αὐθεντικός ἄνθρωπος, πού κρυβόταν τόσο καιρό μέσα μας, ἀποκαλύπτεται. Αὐτό ἀκριβῶς συνέβη καί τώρα. Ἀπό τή θέσι πού βρίσκεσαι μέσα στό λεωφορεῖο δέν μποροῦσες νά δῆς τί γινόταν πίσω σου, ἐγώ, ὅμως, πού κάθομαι σέ τέτοια θέσι πού νά τούς βλέπω ὅλους, μπόρεσα νά δῶ τουλάχιστον 8-10 ἄτομα πού ἔκαναν τό σταυρό τους τήν ὥρα κατά τήν ὁποία κινδυνεύαμε. Ὑπάρχουν μερικά πράγματα τά ὁποῖα δέν μπορεῖ νά τά κόψη κανείς ἀπό τή ρίζα, διότι θά ἦταν σάν νά τραβοῦσε βίαια τά σπλάγχνα του. Ἔτσι συμβαίνει νά πέφτουμε συνεχῶς στό ἑξῆς λάθος: Ἐνῶ ἐσωτερικῶς δεχόμασθε ὅτι ὑπάρχει θεία δύναμι, εὐεργετική καί παντοδύναμη, κάνουμε, ὡστόσο, πώς δέν τήν ἐννοοῦμε.
—Μέ μένα δέν συμβαίνει τίποτε τέτοιο, εἶπε ὁ νεαρός.
Ὁ γέροντας μειδίασε καί συνέχισε:
—Ἐπίτρεψέ μου νά σοῦ ἀποδείξω, ἀγαπητέ μου, ὅτι πλανᾶσαι. Εἶπες πρό ὁλίγου ὅτι κάθε θρησκευτική ἐκδήλωσι εἶναι ἕνας παραλογισμός στό ἔτος 1965. Τί ἦταν ἐκεῖνο πού σέ ἔκανε νά πῆς ὅτι πέρασαν 1965 χρόνια ἀπό τότε πού ὁ Ἰησοῦς Χριστός γεννήθηκε, ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου;
Ὁ νέος, μέ προφανῆ ἀμηχανία, ἀπήντησε ὅτι:
—Αὐτό ὀφείλεται στήν ἐνθύμησι ἑνός κακοῦ παρελθόντος, πού τώρα ἔχει ξεπερασθῆ καί πού πρέπει ὁριστικά νά τό σβήσουμε. Ἀλλά ἀπό τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο μιλᾶτε βγαίνει τό συμπέρασμα ὅτι θέλετε νά μᾶς πῆτε νά πιστέψουμε στά θαύματα.
Καί ὁ γέροντας, ἀφοῦ σιώπησε λιγάκι, τοῦ εἶπε:
—Ναί, φίλε μου, ὑπάρχουν τά θαύματα τοῦ Θεοῦ, στά ὁποῖα καί ἐσύ ὁ ἴδιος θά εἶσαι ὑποχρεωμένος νά πιστέψης, καθώς καί ὅλοι πού βρίσκονται ἐδῶ μέσα. Ἀλλά ὅταν θά δῆτε τό θαῦμα, θά εἶσθε ὑποχρεωμένοι νά σιωπήσετε, διότι ἄν μιλήσετε κινδυνεύετε νά κλεισθῆτε σέ ψυχιατρικό ἄσυλο.
Τό λεωφορεῖο ἔφθασε στόν κύριο δρόμο τῆς διαδρομῆς. Ἔπαψε νά χιονίζη καί ὁ ὁδηγός μπόρεσε νά ἀναπτύξη ταχύτητα. Τή στιγμή αὐτή οἱ ἐπιβάτες πού κύτταζαν τό γέροντα καί τόν ἄκουγαν δέν τόν ἔβλεπαν πιά. Ἡ θέσι του ἦταν κενή... Δυό-τρεῖς ἐπιβάτες, πού κάθονταν κοντά στό νεαρό κομμουνιστή, ἐκαναν τό σταυρό τους λέγοντας:
— Ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος, Κύριος Σαβαώθ.
Ἕνας ἀπ᾽ αὐτούς, γύρισε πρός τούς ἐπιβάτες τῶν πίσω καθισμάτων καί φώναξε:
—Καταλαβαίνετε τώρα ποιός μᾶς ἔσωσε ἀπό τή σύγκρουσι; Μᾶς ἔσωσε ὁ γέροντας μέ τήν ἄσπρη γενειάδα, ὁ προστάτης τοῦ ρωσικοῦ λαοῦ, ὁ ἅγιος Νικόλαος!
—Δέν ξέρω τί θά κάνουμε, πρόσθεσε ἕνας ἄλλος, ἀλλά ἐγώ ὅπου κι ἄν πάω, θά διηγοῦμαι τό θαῦμα αὐτό τοῦ Ἁγίου Νικολάου. Μπορεῖ νά μέ κλείσουν σέ ψυχιατρικό ἄσυλο, θά ἔχω, ὅμως, μάρτυρες ὅλους ἐσᾶς καί προπαντός ἐσένα φίλε.
Ὁ νεαρός ἄθεος κομμουνιστής ἔκρυψε τό πρόσωπό του στίς δύο παλάμες μέ προφανῆ συντριβή”».
Από το βιβλίο: Ἀρχιμ. Ἰωάννου Κωστώφ, Ὁ Ἥχος τῶν Θεϊκῶν Βημάτων, Ἀπό τίς παρυφές τῆς πλάνης στό Χριστό, Μεταστροφές 4, ἐκδ. Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, Ἀθήνα 2011
<>
Οι αποδεδειγμένες απάτες της Θεωρίας της Εξελίξεως
***
Από το αντιεξελικτικό βιβλίο του Ιωάννου Κωστώφ, Φυσικού
«ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΛΗΞΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΕΩΣ
Ή πώς οι εξελικτικοί ελίσσονται, για να πείσουν ότι τα είδη εξελίσσονται»
Εκδόσεις Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός
Σταμάτα 2015
Η μεγαλύτερη απόδειξη απάτης της θεωρίας της εξελίξεως είναι ότι ποτέ δεν κατάφεραν οι χημικοί επιστήμονες στα εργαστήρια να ενώσουν και να καταφέρουν να γίνει σύλληψη, με εξωσωματική γονιμοποίηση μεταξύ σπερματοζωαρίου ανθρώπου και πιθήκου, όσες φορές το επιχείρησαν αυτό!
Γνωρίζουμε ότι παρόλο τις διαφορές που υπάρχουν στις ράτσες των ζώων αυτά καταφέρνουν να συλλάβουν, π.χ. παρόλο την μεγάλη διαφορά στις ράτσες των σκυλιών όπως πιτ μπούλ, ή ντόπερμαν με πεκινουά ή κανίς, αυτά καταφέρνουν να «συλλάβουν» και να εγκυμονήσουν, όπως επίσης και το γαϊδούρι με το άλογο, μπορούν να συλλάβουν τα θηλυκά και να κυοφορήσουν το μουλάρι κ.ο.κ.
Όμως αν και λένε οι εξελικτικοί ότι είναι στο ίδιο είδος ο πίθικος με τον άνθρωπο, ποτέ όσο και αν ακούγεται αρρωστημένο δεν κατάφεραν στα εργαστήρια να κάνουν εξωσωματική γονιμοποίηση των σπερματοζωαρίων πιθήκου και ανθρώπου, αποδεικνύοντας ότι δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους! Ακόμα και τώρα όλους τους εξελικτικούς προκαλούμε αν μπορούνε οι επιστήμονες να κάνουνε γονιμοποίηση σπερματοζωαρίων!
Ο Δαρβίνος ήταν περιηγητής και φυσιοδύφης, που σημαίνει ότι την θεωρία της εξελίξεως (ορθώς λέγεται «θεωρία» εφόσον δεν αποδεικνύεται απόλυτα πρακτικά!) την σχεδίασε από «μυαλού» και από εντυπώσεις δικές του, χωρίς ποτέ να ασχοληθεί με την θεωρία της εξελίξεως στα επιστημονικά εργαστήρια. Αν και από πολλούς αθεϊστές εξελικτικούς παρασιωπάται ή αγνωμονούν ότι ο Δαρβίνος ήταν οπαδός Χριστιανικής πίστεως!
Πρώτον ως γνωστόν ότι ο Δαρβίνος ήταν περιηγητής και είχε ταξιδέψει σε πολλά μέρη στον κόσμο και είχε πεί «Έχω ταξιδέψει σε πολλά μέρη στον κόσμο, και έχω δεί πολλές και διαφορετικές φυλές ανθρώπων, όμως δεν βρήκα ούτε μία φυλή ανθρώπων που να μην πιστεύει σε κάποιον θεό, άρα υπάρχει Θεός γιατί υπάρχουν και οι άνθρωποι που τον πιστεύουν!».
Δεύτερον όταν ο Δαρβίνος είχε πάει σε κάποιο αφρικανικό χωριό και έμενε εκεί για κάποιο διάστημα, σε αυτό το χωριό υπήρχαν αρκετοί χριστιανοί, και βλέποντας ο αρχηγός της αφρικανικής φυλής, ότι αύξανε ο αριθμός των χριστιανών στο χωριό, θεώρησε οτι οι «ξένοι» ευθύνονται γι΄αυτό και τότε έβγαλε διάταγμα να φύγουνε όλοι οι ξένοι από το χωριό, έτσι έφυγε και ο Δαρβίνος. Μετά από χρόνια που είχανε αλλάξει οι καταστάσεις και σταμάτησε να ισχύει το διάταγμα αυτό, ξαναπήγε ο Δαρβίνος στο χωριό και για εκπληξή του, διαπίστωσε ότι ο αριθμός των χριστιανών δεκαπλασιάστηκε μεταξύ των ντόπιων ιθαγενών στο χωριό αυτό, τότε ο Δαρβίνος σήκωσε τα χέρια του και αναφώνησε «Θαύμα!».
Τρίτον ουδέποτε και σε κανένα από τα έγγραφα του Δαρβίνου δεν αναφέρει ότι ήταν άπιστος ή δεν πίστευε στον Θεό.
Εν αντιθέσει με τον Δαρβίνο ο Λουϊ Παστέρ ο γνωστός γάλλος χημικός, ασχολήθηκε με την θεωρία της εξελίξεως, και προσπάθησε να την αποδείξει στα χημικά εργαστήρια του, και τελικά ανακάλυψε ότι δεν υπάρχει …”αυτόματη” γέννηση, και απέδωσε την δημιουργία του ανθρώπου στον Θεό.
Ακόμα και ο γνωστός άθεος richard dawking αν και βιολόγος επιστήμονας δεν πιστεύει στην θεωρία της εξελίξεως, άλλα λέει ότι ο άνθρωπος προέρχεται…από τους εξωγήινους! Γράψτε στην μηχανή αναζήτησης «dawking UFO» και θα βρείτε τι πιστεύει! Χωρίς βέβαια να έχει καμία απόδειξη γιά αυτό! Αν και βιολόγος θα έπρεπε να πίστευε και να είχε στοιχεία για την θεωρία της εξελίξεως, όμως το αντίθετο την απορρίπτει!
Γιατί στο πρόσωπο της γυναίκας δεν φυτρώνουν γένια και μουστάκια όπως του άνδρα; Ενώ αυτό δεν συμβαίνει καθόλου μεταξύ των αρσενικών και θυληκών πιθηκοειδών, που φυτρώνουν σε όλο το πρόσωπο και σε όλο το σώμα τους τρίχες! όπως επίσης δεν συμβαίνει και μεταξύ των αρσενικών και θυληκών ζώων εκτός του ανθρώπου που πολλές φορές δυσκολεύεται όταν βλέπει κάποιο ζώο να αναγνωρίσει εάν είναι θυληκό ή αρσενικό από την ομοιότητα τους! Πόσο άσχημη και αστεία θα φαινόταν η γυναίκα αν φύτρωναν γένια και μουστάκια στο πρόσωπό της, δεν θα ήταν καθόλου επιθυμητή στον άνδρα. Ποιός το κανόνισε αυτό;
Η “φύση” που δεν έχει νοημοσύνη για να δημιουργήσει ή ο μέγας καλλιτέχνης και Παντοδημιουργός Θεός; Σαφέστατα ο Θεός.
Αναφέρανε οι εξελικτικοί ότι τα αρχαία ανθρωποειδή είχαν το 1/3 του ανθρώπινου εγκεφάλου και γι’αυτό δεν είχανε τις δυνατότητες που έχουν οι σημερινοί ανθρώποι, θέλοντας με αυτό τον τρόπο να δικαιολογήσουν την έλειψη οποιασδήποτε δημιουργικότητας των ανθρωποειδών στα προϊστορικά χρόνια. Λέγεται ότι όποιο ζώο έχει πιό μεγαλύτερο εγκέφαλο είναι και πιό έξυπνο. Λάθος! η θεωρία δεν ευσταθεί.
Ο ελέφαντας έχει 4 φορές μεγαλύτερο εγκέφαλο από τον άνθρωπο, αλλά σαφέστατα και ασύγκριτα δεν είναι έξυπνο σαν τον άνθρωπο. Επίσης η γυναίκα έχει περίπου 10% μικρότερο εγκέφαλο από τον άνδρα και όμως η γυναίκα δεν υστερεί πνευματικά σε κανένα σημείο από τον άνδρα! Οι επιστήμονες συμπέραναν ότι το μέγεθος του εγκεφάλου εξαρτάται μόνο από το μέγεθος και την δυναμικότητα όλων των μυών του σώματος. Και ακόμα φαίνεται στους επιστήμονες ένα μεγάλο μυστήριο πως ο άνθρωπινος εγκέφαλος έχει τόσο ασύγκριτη υψηλή ευφυία και νοημοσύνη, που μπορεί να κάνει και να δημιουργήσει σχεδόν ότι θέλει, σαν ένας μικρός θεός επί γης!
Γνωρίζετε ότι κανένα από αυτά τα κρανία που ανακαλύπτουν οι πλούσια επιχορηγούμενοι εξελικτικοί "επιστήμονες" δεν ανακαλύφθηκε ποτέ αυτοτελή και συμπαγή αλλά διαλυμένα σε μικρά κομμάτια τα οποία εν συνέχεια τα ενώνουν; Αυτό μόνο το γεγονός πρέπει να κάνει πολλούς ιδιαίτερα επιφυλακτικούς.
Από το βιβλίο:
Ιωάννου Κωστώφ, Φυσικού, ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΛΗΞΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΕΩΣ Ή πως οι εξελικτικοί ελίσσονται, γιά να πείσουν ότι τα είδη εξελίσσονται, Εκδόσεις Άγιος Ιωάννης ὁ Δαμασκηνός, τηλ. 2295032259, Σταμάτα 2015
<>
Γιατί οι περισσότεροι επιστήμονες αποδέχονται την άποψη μιας γης μεγάλης ηλικίας;
Dr. Don DeYoung, PhD, MS, BS, Φυσικός
Indiana Academy of Science
PhD, Physics, Iowa State University
MS, Physics, Michigan Tech University
BS, Physics, Michigan Tech University
Υπάρχει πληθώρα Βιβλικών μαρτυριών για τη μικρή ηλικία της Γης. Η άποψη, όμως, της μεγάλης ηλικίας της γης ήταν μονοπωλιακή στα δημόσια σχολεία, στα μεγάλα ακαδημαϊκά κέντρα και στα δημοφιλή μέσα ενημέρωσης για γενεές. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι οι περισσότεροι επιστήμονες αποδέχονται την άποψη μιας γης μεγάλης ηλικίας. Είναι το μόνο που διδάχτηκαν μεγαλώνοντας στο σχολείο. Είναι το μόνο που έμαθαν στα πανεπιστήμια από όπου απέκτησαν το πτυχίο τους. Είναι αυτό που ισχυρίζονται οι περισσότεροι συνάδελφοί τους. Κάποιοι όμως διαφωνούν μέσα στην επιστημονική κοινότητα και ο αριθμός τους αυξάνεται. Γιατί; Διότι περισσότεροι και περισσότεροι επιστήμονες αντιμετωπίζουν ένα αυξανόμενο σώμα μαρτυρίας που θέτει υπό αμφισβήτηση το υπόδειγμα μιας γης μεγάλης ηλικίας.
Από το βιβλίο: Donald DeYoung, Thousands Not Billions: Challenging an Icon of Evolution, Questioning the Age of the Earth, MASTER BOOKS / 2005 / PAPERBACK
<>
Η κοσμική σκόνη της Σελήνης μάς αποδεικνύει ότι το Σύμπαν είναι νέο περίπου 10.000 ετών και όχι εκατομμυρίων ετών
Από το αντιεξελικτικό βιβλίο,
του Αρχιμ. Ιωάννου Κωστώφ, Φυσικού
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΕΤΩ ΤΗ ΒΙΒΛΟ
Ἕνα ὡραῖο ἐπιχείρημα ὑπέρ τοῦ προσφάτου Σύμπαντος μᾶς παρέχει ἡ ἐπί τῆς σελήνης κοσμική σκόνη. Ἐπειδή ἡ Σελήνη δέν ἔχει ἀτμόσφαιρα νά κατακαίη τή σκόνη, ἡ τελευταία, ἄν ληφθοῦν ὑπόψιν τά ἑκατομμύρια χρόνια τῆς ΘτΕ, θά ἔπρεπε νά ἔχη ἀρκετό πάχος, ὁπότε τά διαστημόπλοια θά καταβυθίζονταν καί θά παγιδεύονταν.
Ὁ David Οwen σημειώνει: «Τί θά συνέβαινε ὅταν ἡ σεληνάκατος τοῦ Ἀπόλλων 11 θά ἄγγιζε τό ἔδαφος τῆς Σελήνης; Θά προσεδαφιζόταν σέ σκληρό ἔδαφος ἤ σέ μαλακό, στό ὁποῖο θά βυθιζόταν καί ἴσως νά μήν μποροῦσε στή συνέχεια νά ἐκτοξευθῆ; Ἡ ὁμάδα σχεδιάσεως τῆς ΝΑSΑ ἔπρεπε νά τό γνωρίζη. Μιά σειρά ἀνιχνευτῶν πού εἶχαν σταλῆ ἀπ᾽ τούς Ρώσους ἀλλά καί τούς Ἀμερικανούς… δέν εἶχαν ἀποκαλύψει πολλά στοιχεῖα γιά τήν ἐπιφάνεια τῆς Σελήνης. Τόν Ἰανουάριο τοῦ 1966 οἱ Ρῶσοι ἐκτόξευσαν τό Luna 9, τό ὁποῖο πραγματοποίησε τήν πρώτη ὁμαλή προσσελήνωσι σέ μιά περιοχή πού ὀνομάσθηκε Ὠκεανός τῶν Καταιγίδων. Τά στοιχεῖα πού στάλθηκαν στή Γῆ ἔδειξαν ὅτι τό ἔδαφος ἦταν σταθερό, τουλάχιστον σ᾽ ἐκεῖνο τό σημεῖο. Τό ἀμερικανικό σκάφος Surveyor 1 πραγματοποίησε μιά ὁμαλή προσσελήνωσι στίς 2 Ἰουνίου τοῦ 1966. Τό σύστημα προσεδαφίσεως εἶχε σχεδιασθῆ ἔτσι, ὥστε νά ἀσκῆ στό ἔδαφος τήν ἴδια πίεσι μέ τό ἀντίστοιχο σύστημα τῆς σεληνακάτου. Λεπτομερεῖς φωτογραφίες ἔδειξαν ὅτι τά ἴχνη πού παρέμεναν στό ἔδαφος δέν ἦταν ἔντονα. Ἀνιχνευτές πού ἐστάλησαν ἀργότερα περισυνέλεξαν δείγματα τοῦ ἐδάφους, τά ὁποῖα, ἀφοῦ ἀναλύθηκαν, ἐπιβεβαίωσαν τά καλά νέα. Εἶχε ἔλθει πλέον ἡ ὥρα γιά τό Ἀπόλλων 11»(O, 65).
Γράφει ὁ Ιan Τaylor: «Ὁ Αsimov, γράφοντας περίπου τήν ἐποχή κατά τήν ὁποία σχεδιαζόταν ἡ ἐπιχείρησι Ἀπόλλων γιά τήν προσεδάφισι στή σελήνη, ἀντικατόπτριζε μιά ἀνησυχία ἀνάμεσα στούς ἐπιστήμονες ὅτι ἀπουσίᾳ ἀέρος καί βροχῆς, μιά σκόνη παρομοίου βάθους θά εἶχε συσσωρευθῆ στήν ἐπιφάνεια τῆς σελήνης (Τhomas Gold, Τhe Lunar Surface…, Royal Αstronomical Society of London: Μonthly Νotices, 115 (1955)· R. Α. Lyttleton, Τhe Μodern Universe, ἐκδ. Ηarper & Βrothers, Ν. Ὑόρκη 1956)* [ὑπ. Ὁ Gold (ὅπ.π.) ὑπολογίζει: “ἀπό τό περιεχόμενο σέ νικέλιο τῶν βαθέων ὠκεανίων ἀποθεμάτων… ἡ ποσότητα τοῦ ὑλικοῦ πού τώρα ἐναποτίθεται στή Γῆ εἶναι… ἕνα ἑκατομμύριο τόννοι τό χρόνο. Αὐτή ἡ ἐκτίμησι θά ὑπονοοῦσε ὅτι ἡ Σελήνη ἀποκτᾶ μιά στοιβάδα πάχους ἑνός ἑκατοστοῦ κάθε 107 χρόνια”(σ. 598). (Σέ τεσσεράμισυ δισεκατομμύρια χρόνια αὐτή θά ἀνερχόταν σέ δεκαοκτώ ἴντσες.) Ὁ Gold συνεχίζει: “Λεπτά σωματίδια σκόνης στήν ἐπιφάνεια {τῆς Σελήνης}… κινοῦνται μόνο μέ τέτοια ταχύτητα πού οἱ θάλασσες [maria] θά μποροῦσαν νά γεμίσουν μ᾽ ἕνα μέσο βάθος περίπου χιλίων ποδῶν σέ μιά περίοδο πού μπορεῖ νά εἶναι τρεῖς χιλιάδες ἑκατομμύρια χρόνια”(σ. 599). Ὁ Lyttleton (ὅπ.π.), ἕνας Βρεταννός ἐνθουσιώδης, προανήγγειλε ἕνα στρῶμα σκόνης στή σελήνη “ἀρκετῶν μιλλίων σέ πάχος”(σ. 72).]. Ὑπῆρχε πρίν ἀπ᾽ αὐτούς ἡ ἄποψι ὅτι ἡ σεληνάκατος τοῦ Ἀπόλλωνα θά προσσεληνωνόταν μόνο γιά νά ἐξαφανισθῆ βουλιάζοντας ἀργά στή σεληνιακή σκόνη! Γιά νά ἀποφευχθῆ αὐτή ἡ μεγάλη πιθανότητα, ἡ σεληνάκατος ἐφοδιάσθηκε μέ μεγάλη ἐπιφάνεια ποδιῶν. Στίς 21 Ἰουλίου 1969, περισσότερο ἀπό 600 ἑκατομμύρια ἄνθρωποι παρακολούθησαν τό ἀπό τηλεοράσεως μεταδιδόμενο πρῶτο βῆμα τῆς ἀνθρωπότητος στήν ἐπιφάνεια τῆς σελήνης. Ἡ ἀπάντησι τοῦ Νeil Αrmstrong στό δημοσιογράφο τοῦ CΒS Walter Cronkite ἀξίζει νά παρατεθῆ ἐπειδή ἡ ἀνοικτή συζήτησι, πού ἀναφέρθηκε ἀπό τόν Wilford τῶν Τhe Νew Υork Τimes (21 Ἰουλίου 1969: 1), ἀφοροῦσε τό βάθος τῆς σκόνης: “Ἡ ἐπιφάνεια εἶναι λεπτή καί σάν πούδρα. Μπορῶ νά τήν ἀνασηκώσω χαλαρά μέ τό δάκτυλο τοῦ ποδιοῦ μου. Ἔχει μορφή λεπτῶν στρωμάτων σάν ψιλή καρβουνόσκονη στή σόλα καί στίς πλευρές τῶν παπουτσιῶν μου. Βουλιάζω μόνο κατά ἕνα μικρό τμῆμα τῆς ἴντσας, ἴσως κατά ἕνα ὄγδοο τῆς ἴντσας”. Πρός ἐπιβεβαίωσι τοῦ γεγονότος αὐτοῦ, οἱ ἀστροναῦτες Αrmstrong καί Αldrin εἶχαν μεγάλη δυσκολία νά καρφώσουν τήν ἀμερικανική σημαία στό βραχῶδες καί οὐσιαστικά ἐλεύθερο ἀπό σκόνη ἔδαφος, ἄν καί δέν ἔγινε κανένα σχόλιο ἀκόμη γιά τή σημασία τῆς ἀπουσίας μεγάλου βάθους σκόνης.
Ὁ Ηans Ρettersson (Εxploring the Οcean Floor, Scientific Αmerican, 183 (Αὔ 1950), 44) βρῆκε σφαιρίδια μετεωριτῶν σέ βαθειά ὠκεάνεια ἱζήματα “ἑκατομμυρίων ἐτῶν”, ἔτσι ὥστε νά ἀναγνωρίζωνται ὡς μή πρόσφατο φαινόμενο· αὐτό ἀφήνει μόνο δύο ἐναλλακτικές ἐξηγήσεις ὡς πρός τήν ἔλλειψι σεληνιακῆς σκόνης: ἤ ὁ Ρettersson καί οἱ ἄλλοι ὑπολόγισαν τή σκόνη μισό ἑκατομμύριο φορές περισσότερο, ἤ ὑπάρχει κάτι ριζικά λάθος μέ τά πέντε δισεκατομμύρια χρόνια τῆς ὑποθέσεως τοῦ Αsimov»(TI, 329· βλ. καί: MR, 85).
Σημειώνει καί ὁ Andrew Chaikin: «Στά 1969 οἱ περισσότεροι γεωλόγοι συμφωνοῦσαν πώς ἄν ὁ Armstrong καί ὁ Aldrin κατάφερναν νά προσεδαφισθοῦν στή Μare Τranquillitatis —τή Θάλασσα τῆς Γαλήνης— θά ἀνακάλυπταν μιά ἡφαιστειογενῆ πεδιάδα μέ μεγάλη περιεκτικότητα σέ βασάλτη, παρόμοια μέ ἐκεῖνες πού ὑπῆρχαν στή Χαβάη ἤ σέ ἄλλες ἡφαιστειογενεῖς περιοχές. Ἀπό τίς φωτογραφίες τίς ὁποῖες εἶχε ἀποστείλει τό Surveyor, ἀνακάλυψαν ἐπίσης ὅτι ὑπῆρχε παντοῦ ἕνα στρῶμα σκόνης πού εἶχε σχηματισθῆ ἀπό τήν ἀδιάκοπη βροχή μετεωριτῶν διαμέσου τῶν αἰώνων. Ὡστόσο, ἡ ἀλήθεια ἦταν ὅτι οἱ τεχνητοί δορυφόροι μετέδιδαν μονάχα ἀριθμούς. Δέν μποροῦσαν νά διαλύσουν ἐντελῶς τήν ἀχλύ μυστηρίου πού περιέβαλε τή Σελήνη· ἀκόμη καί στό μυαλό ὁρισμένων ἐπιστημόνων ὑπῆρξαν μερικές δυσοίωνες προβλέψεις. Ὁ ἀστρονόμος τοῦ Πανεπιστημίου Cornell, Thomas Gold, ἐπέμενε ὅτι ἡ Σελήνη κλυπτόταν ἀπό ἕνα στρῶμα σκόνης πού εἶχε πολλά μέτρα βάθος καί προειδοποίησε πώς ὑπῆρχε κίνδυνος ἡ σεληνάκατος νά βυθισθῆ μέσα σέ αὐτό, ἀμέσως μετά τήν προσεδάφισί της· εἰσηγήθηκε στή ΝΑSΑ ὁ Armstrong καί ὁ Aldrin νά ρίξουν χρωματιστά βαρίδια, καθώς θά κατέβαιναν στή Σελήνη, καί νά δοῦν ἄν θά παρέμεναν στήν ἐπιφάνεια, ἀλλιῶς θά ματαιώσουν τήν προσσελήνωσι. Κανείς ἀπό τούς συναδέλφους του —ἀκόμα καί οἱ φωτογραφίες τῶν τεχνητῶν δορυφόρων πού εἶχαν ἐπικαθίσει σῶοι καί ἀβλαβεῖς πάνω στό σεληνιακό ἔδαφος— δέν μπόρεσαν νά τόν μεταπείσουν»(C, 217· βλ. καί: περ. Ασ, τεῦχ. 52, 49· JS, 60· ES, 236· W, 33, 41· Μ2, 446· περ. Ng, Ἰν 1999, 50, 54· περ. Ακ, Μρ 1964, 90· GF, 16· CA, 126· TI, 329· T, 79 λεζ., 91· F, 70· πρβλ.: FC, 35).
° Ἀκόμα: «Μαζί μέ τόν Aldrin ξεδίπλωσαν μιά ἀμερικανική σημαία πού στά ἄκρα της εἶχε ἕνα συρμάτινο πλέγμα γιά νά μπορῆ νά σταθῆ μέσα στήν κενή ἀπό ἀέρα σεληνιακή ἀτμόσφαιρα, καί βάλθηκαν νά τή στερεώσουν στό ἔδαφος. Ὅσο κι ἄν προσπάθησαν, ὁ ἱστός τῆς σημαίας μπῆκε σέ βάθος μόλις δεκαπέντε μέ εἴκοσι ἑκατοστά μέσα στό ἔδαφος. Γιά μιά στιγμή φάνηκε ὅτι ἡ σημαία θά ἔπεφτε κάτω μπροστά στά μάτια τῶν ἀναρίθμητων τηλεθεατῶν πού παρακολουθοῦσαν τή ζωντανή μετάδοσι ἀνά τήν ὑφήλιο, ὅμως, τελικά οἱ δυό ἄνδρες κατάφεραν νά τή στερεώσουν· ὕστερα ἀπομακρύνθηκαν ἀπό αὐτήν»(C, 254).
Γράφουν καί οἱ C. Fournas & Joe Μc Carthy: «Οἱ κίνδυνοι τῆς προσσεληνώσεως.
Τό πρόβλημα αὐτό τέθηκε στούς μηχανικούς τοῦ ὑποσυστήματος προσεδαφίσεως, οἱ ὁποῖοι ἔπρεπε νά ὑπολογίσουν κινδύνους, πού δέν μποροῦσαν νά τούς προβλέψουν μέ βεβαιότητα. Καί πρῶτα-πρῶτα ὁ χαρακτήρας τοῦ σεληνιακοῦ ἐδάφους ἦταν ἕνα μυστήριο· μπορεῖ νά ἦταν στέρεο σέ ὁρισμένα σημεῖα, μιά λεπτή κι εὔθραυστη κρούστα σέ ἄλλα, ἐνῶ ἀλλοῦ πάλι μποροῦσε νά ἀποτελῆται ἀπό λεπτή σκόνη βάθους ἀρκετῶν μέτρων…
Γιά τήν περίπτωσι κατά τήν ὁποία ἡ ἐπαφή μέ τό ἔδαφος θά γίνη σέ περιοχή, ὅπου ὑπάρχει παχειά σκόνη ἤ ὅπου ἡ κρούστα εἶναι εὔθραυστη, τό κάθε πόδι εἶναι ἐξοπλισμένο μ᾽ ἕνα μεγάλο πέλμα, τό ὁποῖο θά τό ἐμποδίση νά βουλιάξη ἤ νά τρυπήση τήν ἐπιφάνεια»(CF, 83).
Πηγή:
TRUTH TARGET - ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΗ
<>
Οφθαλμός και φτερούγα
Ιωάννης Κωστώφ, Φυσικός
[Αντιεξελικτική απάντηση στον Richard Dawkins]
Ὀφθαλμός καί φτερούγα
Στή συνέχεια ἐπιχειρηματολογεῖ ὁ Dawkins γιά τόν ὀφθαλμό. Ἐμεῖς λέμε ὅτι, γιά νά λειτουργήση καί νά ὠφελήση τόν κάτοχό του, πρέπει νά εἶναι ἐξαρχῆς τέλειος. Αὐτοί, ἐπειδή τό τέλειο ἀπαιτεῖ Νοημοσύνη, ἀναγκάζονται νά μιλήσουν γιά βαθμιαία ἐξέλιξι τοῦ ὀργάνου αὐτοῦ. Ἄς δοῦμε τί λέει ὁ D.: «Στό βιβλίο Climbing Mount Improbable (Ἀναρρίχησι στό Ὄρος Ἀπίθανο) ἐξέφρασα τό ἴδιο ζήτημα ἀλληγορικά: Ἡ μία πλευρά τοῦ ὄρους εἶναι κρημνώδης —ἀδύνατον νά τή σκαρφαλώσης—, ἀλλά ἡ ἄλλη εἶναι ὁμαλή ἀπ’ τίς ὑπώρειες μέχρι τήν κορυφή. Στήν κορυφή βρίσκεται κάποιο πολύπλοκο κατασκεύασμα, ὅπως τό μάτι ἤ ὁ κινητήρας τῶν μαστιγίων ἑνός βακτηρίου. Ἡ παράλογη ἰδέα ὅτι κάτι τόσο πολύπλοκο μπορεῖ ν’ αὐτοσυναρμολογηθῆ αὐθόρμητα συμβολίζεται μ’ ἕνα ἅλμα ἀπ’ τή βάσι τοῦ γκρεμοῦ κατευθεῖαν στήν κορυφή. Ἡ ἐξέλιξι, ἀντιθέτως, προχωρεῖ στό πίσω μέρος τοῦ βουνοῦ καί σκαρφαλώνει τήν ὁμαλή πλαγιά μέχρι τήν κορυφή: εὔκολο! Ἡ ἀρχή τῆς ἀναρριχήσεως στήν ὁμαλή πλαγιά σέ ἀντίθεσι μέ τό ἅλμα πάνω ἀπ’ τό γκρεμό εἶναι τόσο ἁπλῆ ὥστε προκαλεῖ ἐντύπωσι τό γεγονός ὅτι ἄργησε τόσο πολύ νά ἐμφανισθῆ ἕνας Δαρβῖνος γιά νά τήν ἀνακαλύψη…
Ἡ πραγματική ζωή ἀναζητᾶ τίς ὁμαλές πλαγιές στό πίσω μέρος τοῦ ὄρους Ἀπίθανο, ἐνῶ οἱ δημιουργιστές δέν βλέπουν παρά μόνο τόν ἀπειλητικό γκρεμό τῆς μπροστινῆς πλευρᾶς»(Richard Dawkins, Ἡ Περί Θεοῦ Αὐταπάτη, ἐκδ. Κάτοπτρο, Ἀθήνα 2007, 147).
Σχόλια δικά μας: Πῶς ἀποδεικνύεται ὅτι ὑπῆρξε αὐτή ἡ ὁμαλή πλαγιά-βαθμιαία ἐξέλιξι; Αὐτή, ὄχι μόνο στό παρόν δέν παρατηρεῖται, ἀλλά καί στό παρελθόν δέν μποροῦμε νά τήν προσεγγίσουμε, Ὁ χρόνος δέν γυρνᾶ ποτέ πρός τά πίσω, οὔτε ὑπῆρξε τότε παρατηρητής ἄνθρωπος. Ἐξάλλου ὁ D. αὐξάνει τό βάρος ἀποδείξεως στήν πλάτη τῶν ἐξελικτικῶν: Ἐκτός ἀπό τούς σκελετούς ἀπαιτεῖ τώρα καί ὄργανα πού νά δείχνουν τή βαθμιαία ἐξέλιξι. Ὑπάρχει στό γεωλογικό ἀρχεῖο ἀπόδειξι γι᾽ αὐτό; Βεβαίως, ὄχι. Ὁπότε μένουν μόνο οἱ συλλογισμοί τοῦ D., πού δέν ἀποτελοῦν, ὅμως, ἀποδείξεις. Στήν κατηγορία αὐτή τῶν ἀναποδείκτων θέσεων ὑπάγεται καί ὁ ἀκόλουθος λογοκαταρράκτης του:
«Τά ἐρωτήματα “Τί χρησιμότητα ἔχει μισός ὀφθαλμός;” καί “Τί χρησιμότητα ἔχει μισή φτερούγα;” ἀποτελοῦν περιπτώσεις τοῦ ἐπιχειρήματος τῆς “μή ἀναγώγιμης πολυπλοκότητος”. Μία λειτουργική μονάδα θεωρεῖται κατά μή ἀναγώγιμο τρόπο πολύπλοκη ἐάν ἡ ἀφαίρεσι ἑνός τμήματός της συνεπάγεται ἀδυναμία λειτουργίας τοῦ ὅλου. Τοῦτο ὑποτίθεται ὅτι εἶναι αὐτονόητο τόσο γιά τόν ὀφθαλμό ὅσο καί γιά τίς φτεροῦγες. Ἐντούτοις, ἀμέσως μόλις σκεφθοῦμε αὐτές τίς ὑποθέσεις, ἀναγνωρίζουμε τό σφάλμα. Ἡ ἀσθενής πού ὑποφέρει ἀπό καταρράκτη κι ἔχει ὑποβληθῆ σ’ ἐγχείρησι ἀφαιρέσεως τοῦ φακοῦ τοῦ ματιοῦ της δέν μπορεῖ νά διακρίνη καθαρά χωρίς γυαλιά, ὡστόσο μπορεῖ νά βλέπη ἀρκετά καλά ὥστε νά μή σκοντάψη σ’ ἕνα δένδρο οὔτε νά πέση σέ γκρεμό [αὐτή, ὅμως, εἶχε προηγουμένως τέλειο ὀφθαλμό καί ἡ ἐπιδιόρθωσι ἔγινε σέ τέλειο ὀφθαλμό, ὁπότε δέν κολλάει στήν ἐπιχειρηματολογία τοῦ D.]. Ἡ μισή φτερούγα πράγματι δέν εἶναι τό ἴδιο καλή μέ μία ὁλόκληρη φτερούγα, ὅμως, σίγουρα εἶναι προτιμότερη ἀπ’ τό νά μήν ὑπάρχη καθόλου φτερούγα. Ἡ μισή φτερούγα μπορεῖ νά σώση τή ζωή σας κάνοντας ὁμαλότερη τήν πτῶσι σας ἀπό ἕνα δένδρο κάποιου ὕψους. Καί τό 51% μιᾶς φτερούγας μπορεῖ νά σᾶς σώση ἄν πέσετε ἀπό ἕνα λίγο ψηλότερο δένδρο. Ὁποιοδήποτε κλάσμα τῆς φτερούγας θά σώση τή ζωή σας ἄν πέσετε ἀπό ἕνα ἀντίστοιχο ὕψος, καί δέν θά σᾶς ἔσωζε ἕνα ἐλαφρῶς μικρότερο τμῆμα φτερούγας [κι ἐδῶ πάλι μιλᾶ γιά πτηνά πού εἶχαν προηγουμένως πλήρη φτερούγα καί βλάφτηκε ἕνα τμῆμα της. Τό νά μήν ἔχεις, ὅμως, καθόλου φτερούγα καί ν᾽ ἀποκτήσης μισή, αὐτό δέν σοῦ προσφέρει τίποτε]. Τό νοητικό πείραμα τῆς πτώσεως ἀπό δένδρα διαφορετικοῦ ὕψους εἶναι μόνο ἕνας τρόπος νά διαπιστώσουμε, θεωρητικά, ὅτι τά πλεονεκτήματα αὐξάνονται ἀκολουθώντας ὁμαλή κλιμάκωσι ἀπ’ τό 1% τῆς φτερούγας ἕως τό 100%. Τά δάση βρίθουν ζώων πού κινοῦνται στόν ἀέρα σάν ἀνεμοπλάνα ἤ ἀλεξιπτωτιστές, ἐπιδεικνύοντας στήν πρᾶξι τό κάθε βῆμα τῆς διαδρομῆς πάνω στή συγκεκριμένη πλαγιά τοῦ ὄρους Ἀπίθανο [ὄχι κι ἔτσι! Στά δάκτυλα τῶν δύο χεριῶν μετριοῦνται].
Σέ ἀναλογία μέ τά δένδρα διαφορετικοῦ ὕψους, εἶναι εὔκολο νά φαντασθοῦμε καταστάσεις στίς ὁποῖες μισός ὀφθαλμός μπορεῖ νά σώση τή ζωή ἑνός ζώου, ἐνῶ τό 49% τοῦ ὀφθαλμοῦ δέν θά τό μποροῦσε. Ὁμαλές κλίσεις παρατηροῦνται κατά τίς μεταβολές στίς συνθῆκες φωτισμοῦ ἤ στήν ἀπόστασι ἀπ’ τήν ὁποία μπορεῖτε νά διακρίνετε τή λεία σας —ἤ τό θηρευτή σας. Καί, ὅπως συμβαίνει μέ τίς φτεροῦγες καί τίς πτήσεις, δέν εἶναι ἁπλῶς εὔκολο νά φαντασθοῦμε ἐνδεχόμενες ἐνδιάμεσες καταστάσεις: ἀφθονοῦν σ’ ὅλο τό ζωϊκό βασίλειο. Ἔτσι, ὁ ὀφθαλμός τοῦ πλατυέλμινθα ὑπολείπεται τουλάχιστον κατά τό ἥμισυ τοῦ ἀνθρωπίνου, μέ κάθε λογικό μέτρο [εἶναι, ὅμως πλήρης γιά τίς δικές του ἀνάγκες]. Ὁ ὀφθαλμός τοῦ Nautilus (καί πιθανόν τῶν ἐξαφανισμένων ἀμμωνιτῶν, τῶν ἐξαδέλφων του πού κυριαρχοῦσαν στίς θάλασσες τοῦ Παλαιοζωϊκοῦ καί Μεσοζωϊκοῦ) βρίσκεται μεταξύ πλατυέλμινθα κι ἀνθρώπου. Σέ ἀντίθεσι μέ τόν ὀφθαλμό τοῦ πλατυέλμινθα, ὁ ὁποῖος μπορεῖ ν’ ἀνιχνεύση τό φῶς καί τή σκιά ἀλλά δέν διακρίνει εἰκόνα, ὁ ὀφθαλμός τοῦ Nautilus —ὁ ὁποῖος μοιάζει μέ “σκοτεινό θάλαμο”— σχηματίζει πραγματική εἰκόνα, ἀλλά θολή κι ἀσαφῆ σέ σύγκρισι μέ τό δικό μας [καί πάλι, ὅμως, εἶναι τέλειος γι᾽αὐτόν]. Ἡ ἀπόδοσι ἀριθμῶν στίς διαδοχικές βελτιώσεις δέν θά πρόσθετε σέ ἀκρίβεια, ὡστόσο κανείς δέν μπορεῖ ν’ ἀρνηθῆ λογικά ὅτι οἱ ὀφθαλμοί αὐτῶν τῶν ἀσπονδύλων, καθώς καί πολλῶν ἄλλων, εἶναι καλύτεροι ἀπ’ τήν παντελῆ ἔλλειψι ὀφθαλμοῦ κι ὅτι ὅλοι καταλαμβάνουν μία συνεχῆ κι ἐλαφρῶς κεκλιμένη πλαγιά τοῦ ὄρους Ἀπίθανο, μέ τό δικό μας μάτι σέ μία κορυφή —ὄχι στήν ψηλότερη κορυφή, ἀλλά ἀρκετά ψηλά [οἱ βαθμοί ὁρατότητος τῶν διαφόρων ζώων δέν ἀποτελοῦν συνεχῆ γραμμή, ἀλλά ἀσύνδετα σημεῖα. Ὁ κάθε ὀφθαλμός εἶναι τέλειος γιά τόν κάτοχό του]. Στό Climbing Mount Improbable ἀφιέρωσα ἀπό ἕνα ὁλόκληρο κεφάλαιο στόν ὀφθαλμό καί στή φτερούγα, δείχνοντας πόσο εὔκολο ὑπῆρξε νά ἐξελιχθοῦν μέ ἀργά (ἤ ἀκόμη καί μέ ὄχι τόσο ἀργά) βαθμιαῖα βήματα, καί δέν θά ἐπιμείνω περισσότερο σ’ αὐτό τό ζήτημα ἐδῶ»(Richard Dawkins, Ἡ Περί Θεοῦ Αὐταπάτη, ἐκδ. Κάτοπτρο, Ἀθήνα 2007, 149).
Κι ἕνα τελευταῖο παράθεμα ἀπ᾽ τό D.: «Εἶναι ἐντελῶς παράλογο ν’ ἀπαιτῆ κανείς τήν πλήρη στοιχειοθέτησι κάθε βήματος ὁποιασδήποτε ἀφηγήσεως, εἴτε πρόκειται γιά τήν ἐξέλιξι εἴτε γιά ὁποιαδήποτε ἄλλη ἐπιστήμη. Εἶναι σάν ν’ ἀπαιτοῦσε κανείς, πρίν καταδικάση κάποιον γιά δολοφονία, ἕνα πλῆρες κινηματογραφικό ἱστορικό κάθε βήματος τοῦ δολοφόνου μέχρι τή στιγμή τοῦ ἐγκλήματος, χωρίς νά λείπη καμμία σκηνή. Μόνο ἕνα ἐλάχιστο ποσοστό πτωμάτων ἀπολιθώνεται, καί εἴμαστε τυχεροί πού διαθέτουμε ἔστω καί τά ὑπάρχοντα ἐνδιάμεσα ἀπολιθώματα. Θά μπορούσαμε κάλλιστα νά μήν ἔχουμε καθόλου ἀπολιθώματα, ἀλλά καί πάλι τ’ ἀποδεικτικά στοιχεῖα γιά τήν ἐξέλιξι ἀπό ἄλλες πηγές —ὅπως ἡ μοριακή γενετική καί ἡ γεωγραφική κατανομή— θά ἦταν συντριπτικά. Ἐξάλλου, ἡ ἐξέλιξι διατυπώνει τήν ἰσχυρή πρόβλεψι ὅτι, ἐάν ἕνα καί μόνο ἀπολίθωμα ἐμφανισθῆ σέ λάθος γεωλογικό στρῶμα, τότε ἡ θεωρία θά τιναχθῆ στόν ἀέρα. Ὅταν ἕνας πιστός ὀπαδός τοῦ Popper προκάλεσε τόν J. B. S. Haldane νά ἐξηγήση πῶς θά μποροῦσε ποτέ νά διαψευσθῆ ἡ ἐξέλιξι, ἐκεῖνος μουρμούρισε τή διάσημη φράσι: “Μέ ἀπολιθώματα κουνελιῶν στό Προκάμβριο”. Ποτέ δέν ὑπῆρξαν αὐθεντικά στοιχεῖα τῆς ὑπάρξεως τέτοιων ἀναχρονιστικῶν ἀπολιθωμάτων, παρά τούς ἀποδεδειγμένα ἀνυποστάτους μύθους τῶν δημιουργιστῶν γιά ἀνθρώπινα κρανία στό ἀνώτερο Λιθανθρακοφόρο καί γιά ἀνθρώπινες πατημασιές ἀνάμεσα σέ ἴχνη δεινοσαύρων»(Richard Dawkins, Ἡ Περί Θεοῦ Αὐταπάτη, ἐκδ. Κάτοπτρο, Ἀθήνα 2007, 153).
Ἰδού καί ὁ σχολιασμός μας: Ὡραῖο τό παράδειγμα μέ τό δολοφόνο, ἀλλά στήν περίπτωσι αὐτή ἔχουμε μπροστά μας τό δολοφόνο καί διαπιστώνουμε πράγματα διαπιστώσιμα. Στό ἀπολιθωματικό ἀρχεῖο, ὅμως, δέν ἔχουμε τέτοια. Ἐφόσον ἀναφέρονται στό ἀπώτατο παρελθόν δέν μποροῦν νά προσαχθοῦν ὡς στοιχεῖα ἀποδείξεως. Ἡ αὐτοψία τῆς ἀποδείξεως δέν εἶναι ἐπιτεύξιμη. Ἡ σπανιότητα, μάλιστα, τῶν ἀπολιθωμάτων γίνεται παραδεκτή κι ἀπ᾽ τόν ἴδιο τό D.. Οὔτε ἡ μοριακή γενετική, ἐξάλλου, οὔτε ἡ γεωγραφική κατανομή εἶναι ἀποδεικτικά στοιχεῖα ἐξελίξεως. Δείχνουν μόνο τί συμβαίνει σήμερα καί ἡ ἐπέκτασι τῶν συμπερασμάτων στό παρελθόν ἀποτελεῖ στοιχεῖο πίστεως κι ὄχι ἀποδείξεως.
Τί ἀπέμεινε, λοιπόν, κι ἀπό τή Θεωρία τῆς Ἐξελίξεως ὑπέρ τῆς ἀρνήσεως; Ἀπολύτως τίποτε!
Από το βιβλίο: Κωστώφ Ιωάννου, Φυσικού, ΑΘΕΪΣΜΟΣ – Τίνος είναι η αυταπάτη, Εκδόσεις Αγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός (τηλ. 2295032259), Αθήνα 2007 [Ἀπάντησι στό βιβλίο “Ἡ Περί Θεοῦ Αὐταπάτη” τοῦ Richard Dawkins]
<>
Απαντήσεις προς αθέους: Τα μάτια του εμβρύου οδηγούν στον Δημιουργό Θεό
Ο γυναικολόγος ευρίσκεται σε θεολογικό και φιλοσοφικό έδαφος όταν αρχίσει να σκέπτεται πώς είναι δυνατόν να διαμορφώνονται μάτια στο έμβρυο, αφού μεγαλώνει σε σκοτεινό περιβάλλον. Προφανώς για να βλέπει αφού γεννηθεί. Αυτό όμως φανερώνει εξαίσιο μελλοντικό σχέδιο στη φύση που την ξεπερνά, διότι αν δεν υπήρχε Θεός θα έπρεπε η ίδια να προγραμματίζει ως έλλογο ον και ξεχωριστή προσωπικότητα (δεν υπάρχει ενέργεια αν δεν υπάρχει πρόσωπο που την κατευθύνει) την εντελέχειά της, την αυριανή της εξέλιξη.
Μιχαήλ Χούλης, Θεολόγος
Πηγή:
http://aktines.blogspot.com/2013/01/blog-post_8841.html
<>
Γιατί ο Θεός δεν τα ρυθμίζει όλα αυτά αφού είναι παντοδύναμος; Ή μήπως δεν είναι παντοδύναμος;
Olivier Clément, Γαλλία
Γράφει ο Ορθόδοξος Γάλλος Θεολόγος Olivier Clément:
Γνωρίζετε βέβαια το πιο πεζό επιχείρημα των άθεων:
Γιατί ο Θεός δεν τα ρυθμίζει όλα αυτά αφού είναι παντοδύναμος;
Ή μήπως δεν είναι παντοδύναμος;
Είναι παντοδύναμος ο Θεός.
Αλλά η δύναμη του δεν είναι αυτή των δικτατόρων και των δημίων, ούτε καν η δύναμη πού μπορώ να ασκήσω μέσα στο μίσος μου. Η παντοδυναμία του Θεού είναι εγώ -κι εδώ χρησιμοποιώ όρο δυσκολομετάφραστο πού θέλει ανάλυση- η Αγάπη.
Όχι η αγάπη πού κατέχει αλλά η Αγάπη πού σέβεται.
Η Αγάπη πού ταυτίζεται μ’ αυτό πού οι θεολόγοι ονομάζουν «κένωση».
Οι άνθρωποι μπορούν να δημιουργήσουν αντίγραφα και απομιμήσεις.
Όμως, μόνο μια απόλυτη παντοδυναμία μπορεί να πλάσει μια ετερότητα πραγματικά απόλυτη μια ελευθερία πραγματικά ελεύθερη. Η πράξη της δημιουργίας σημαίνει διακινδύνευση για το Θεό. Ο Θεός διακινδυνεύει να απορριφθεί, να αποδιωχθεί, να σταυρωθεί μέσα από τις ελευθερίες πού είναι το αριστούργημα της παντοδυναμίας Του.
Η Αγάπη είναι ανίσχυρη γιατί είναι παντοδύναμη.
Το ξέρετε πολύ καλά ότι όσο πιο πολύ αγαπάτε κάποιον, τόσο πια, ανίσχυροι είσθε.
Η αγάπη πού είναι ελευθερία, αναζητώντας την ελευθερία, δεν μπορεί να εξαλείψει εξωτερικά, αυταρχικά και δικτατορικά, τα σκοτάδια πού κατοικούν μέσα μας, στα οποία τόσο συχνά, άνετα και αβίαστα παραδίδουμε τη Δημιουργία.
Πηγή:
https://iliaxtida.wordpress.com/2017/08/17/ά-ί-ί-ί-ί-t/
<>
Βίβλος και εξωγήινοι
Αρχιμ. Ιωάννης Κωστώφ, Φυσικός
Αν υπάρχουν εξωγήινοι, δεν δημιουργούν κανένα απολύτως πρόβλημα στη Βίβλο. Λένε πολλοί: “Α! Θα καταρριφθεί ή Βίβλος! Κι όμως, καθόλου δεν καταρρίπτεται! Για τον απλούστατο λόγο ότι επειδή άπευθύνεται στον άνθρωπο πού κατοικεί στη γη είναι κατ’ άνάγκην άνθρωπογεωκεντρική. Και ακριβώς επειδή δεν άφορα τη σωτηρία του ανθρώπου ή ύπαρξη των εξωγήινων, δεν αναφέρει ή Βίβλος τίποτε για την ύπαρξη τους, κατά τον ίδιο λόγο για τον όποιο δεν αναφέρει τίποτε καί για πλήθος άλλων επιστημονικών θεμάτων, π.χ. για τις μαύρες τρύπες.
Άλλα και δεν υπάρχει ούτε ένα χωρίο στην Αγ. Γραφή πού να αποκλείει την ύπαρξη εξωγήινων. Αν υποτεθεί, τώρα, ότι αποδειχθεί ή ϋπαρξη εξωγήινων λογικών όντων, τότε, όπως επισημαίνει ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, θα τα εντάξουμε στο χωρίο 8, 38-39 της προς Ρωμαίους Επιστολής του Αποστόλου Παύλου πού λέει ότι τίποτε δεν μπορεί να μας χωρίσει από την αγάπη του Χριστού, ούτε μέλλοντα ούτε τωρινά ούτε ύψωμα ούτε βάθος ούτε άγγελοι κ.λπ., ούτε οποιαδήποτε τυχόν άλλη δημιουργία («κτίσις τις ετέρα»).
Λοιπόν, αν αποδειχθεί ή ύπαρξη εξωγήινων, τότε θα τους εντάξουμε σ’ αυτό το χωρίο καί θα ποϋμε ότι αυτό δεν είναι πλέον ένα σχήμα υπερβολής, αλλά μια πιστοποίηση καί της Αγίας Γραφής για την ύπαρξη τους.
Από το βιβλίο: Αρχιμ. Ιωάννου Κωστώφ, Πίστι και Λογική, Εκδόσεις Μανώλη Μελινού, Αθήνα 2002 (τηλ. 2295032259)
Πηγή:
https://agiosioannisdamaskinos.blogspot.com
ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ
<>
Κάποιοι άνθρωποι αναρωτιούνται, γιατί άραγε ο Θεός δεν φανερώνεται;
Κάποιοι άνθρωποι αναρωτιούνται, γιατί άραγε ο Θεός δεν φανερώνεται; Δεν φανερώθηκε στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού; Ο Κύριος δεν περπάτησε μαζί μας; Δεν έφαγε μαζί μας; Δεν έκλαψε ή αστειευτικε μαζί μας; Δεν έζησε την δυστυχία και την αδικία μαζί μας απο πρώτο χέρι; Έκανε θάυματα! Θεράπευσε ανθρώπους! Ανέστησε ανθρώπους! Και είδαμε πράγματα που απο την αρχή του κόσμου δεν έκανε κανείς; Τέλος δεν διδαξε; Δεν μας έδειξε πώς πρέπει να ζούμε; Και πιο ήταν το αποτέλεσμα; Εμείς Τον σταυρώσαμε και τον σταυρώνουμε κάθε μέρα με τις αμαρτίες μας! Και σας ρωτώ! Ποια άραγε διαφορά θα είχε εάν φανερωνόταν και πάλι; Νομίζω πως την ίδια και χειρότερη αντιμετώπιση θα είχε! Άλλωστε ο Κύριος μετα την ψήλάφιση απο τον Απόστολο Θωμά είπε: "Μακάριοι οι μη είδοντες και πιστεύσαντες"(Ιωάννου 20, 29)!
<>
Ένα μικρό κορίτσι ομολογεί τον Χριστό στο σχολείο
Ἀναφέρει ο Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας (+2019):
Πριν από δύο χρόνια ήρθε στην εξομολόγηση ένα κοριτσάκι.
- Πάτερ να σου πω κάποιο νέο; Κάποια ανησυχία μου;
- Τι έχουμε;
- Πάτερ, ήμουν στο σχολείο και μας είπε ότι πρέπει να καταργήσουμε τις χριστιανικές εορτές διότι δεν μας οφελούν σε τίποτα. Συγγνώμη Πάτερ, δεν σήκωσε κανένα παιδί το χέρι του.
- Εσύ τι έκανες;
- Εγώ το σήκωσα. Του είπα, εάν εσύ κύριε καθηγητά είσαι αντίθετος από τις χριστιανικές εορτές και δεν πιστεύεις είναι δικαίωμα σου. Αλλά εσύ δεν θα προσπαθήσεις, ούτε θα μας διδάξεις την κατάργηση τους διότι έρχονται Χριστούγεννα. Ο Χριστός κατέβηκε στην γη για να μας σώσει και εορτάζουμε την Θεία γέννηση του. Έρχεται το νέο έτος, γιορτάζουμε τον Μέγα Βασίλειο. Έρχονται τα φώτα, η Αγία Τριάδα μας, δεν μπορεί να την καταργήσετε εσείς. Αν όμως είστε τσιγκούνης και αποφεύγετε και τα δώρα, να μην κάνετε. Αλλά τις εορτές δεν θα τις αγγίξετε.
Ο καθηγητής έμεινε άφωνος προ της ομολογίας ενός μικρού κοριτσιού.
Και του είπα εγώ: Άντε κορίτσι μου, θα σου δώσω και μία ευχούλα παραπάνω τώρα. Σου εύχομαι αν ζήσεις επί των ημερών του αντιχρίστου, να είσαι λεβέντισσα. Να ομολογήσεις πίστη στον Χριστό μας και να γίνεις μία μεγάλη μεγαλομάρτυς του Χριστού.
Αλλά και αυτό που έκανες , παρότι για εσένα δεν είναι τίποτα, εγώ θα σου πω τι έκανες! Αυτή την στιγμή, δεν δείλιασες μπροστά στον καθηγητή και δεν ντράπηκες να ομολογήσεις την πίστη σου ενώπιον τόσων μαθητών. Λοιπόν, όταν εσύ θα φύγεις από την ζωή και θα ανέβεις στους ουρανούς η ψυχούλα σου, ενώπιον των αγγέλων θα σε παρουσιάσει ο Χριστός και θα πει:
"Άγγελοι μου, τούτη η ψυχούλα σε μία στιγμή που όλα σιγούσανε και ένας καθηγητής, και ένας με ταπείνωνε μπροστά σε όλα τα παιδιά, ετούτη η ψυχή, αυτό το παιδάκι με ομολόγησε. Λοιπόν, εμπρός να ψάλλουμε έναν ύμνο προς τιμήν του".
Γέροντας Εφραίμ ο Φιλοθεΐτης-Αριζονίτης (+2019)
http://apantaortodoxias.blogspot.com/2021/10/blog-post_621.html
<>
>>>>>
Η Βίβλος και η Επιστήμη συμφωνούν
Οι επιστήμονες έχουν πολλές φορές κάνει λάθος σε επιστημονικά ζητήματα. Αλλά όχι η Αγία Γραφή, η οποία έχει αποδειχθεί πολλές φορές επιστημονικά ακριβής. Παρά το γεγονός ότι η Βίβλος δεν είναι πρωταρχικά ένα επιστημονικό κείμενο, αναφέρεται σε πολλά επιστημονικά θέματα – τα οποία όπου αναφέρονται, αργότερα αποδεικνύονται ακριβή.
Επιστήμη και Βίβλος
Οι επιστήμονες πίστευαν: Ο αριθμός των άστρων είναι κάπου ανάμεσα σε χίλια και δώδεκα χιλιάδες σε όλο το σύμπαν.
Αλλά τώρα η επιστήμη δείχνει: Δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων άστρα –αδύνατον να μετρηθούν από τον άνθρωπο.
Η Βίβλος πάντα έλεγε: Ιερεμίας 33, 22: "Καθώς η στρατιά του ουρανού δεν δύναται να αριθμηθή...".
* * *
Οι επιστήμονες πίστευαν: Η Γη είναι επίπεδη.
Αλλά τώρα η επιστήμη δείχνει: Η Γη είναι στρογγυλή.
Η Βίβλος πάντα έλεγε: Ησαΐας 40, 22: "Αυτός είναι ο καθήμενος επί τον γύρον της γης...".
* * *
Οι επιστήμονες πίστευαν: Το φως δεν κινείται, απλώς υπάρχει.
Αλλά τώρα η επιστήμη δείχνει: Το φως κινείται – και έχει φυσικές ιδιότητες (φωτόνια).
Η Βίβλος πάντα έλεγε: Ιώβ 38:19: "Που είναι η οδός της κατοικίας του φωτός;...".
* * *
Οι επιστήμονες πίστευαν: Η Θεωρία της Σταθερής Κατάστασης, τα άστρα απλώς υπάρχουν.
Αλλά τώρα η επιστήμη δείχνει: Κάθε άστρο είναι μοναδικό, και οι αστερισμοί έχουν βαρυτική έλξη μεταξύ τους.
Η Βίβλος πάντα έλεγε: Ιώβ 38, 31: "Δύνασαι να δεσμεύσης τας γλυκείας επιρροάς της Πλειάδος ή να λύσης τα δεσμά τον Ωρίωνος;".
* * *
Οι επιστήμονες πίστευαν: Το "κακό" αίμα πρέπει να βγει από τον οργανισμό για να γίνει κάποιος καλά.
Αλλά τώρα η επιστήμη δείχνει: Το αίμα είναι ζωτικής σημασίας για τη ζωή και μερικές φορές χρειάζεται ακόμα και μετάγγιση αίματος.
Η Βίβλος πάντα έλεγε: Λευιτικό 17:11α "διότι η ζωή της σαρκός είναι εν τω αίματι:...".
* * *
Οι επιστήμονες πίστευαν: Ο αέρας δεν έχει βάρος, απλώς υπάρχει.
Αλλά τώρα η επιστήμη δείχνει: Το οξυγόνο, το άζωτο και το διοξείδιο του άνθρακα έχουν αντίστοιχα μοριακά βάρη που μπορούν να μετρηθούν.
Η Βίβλος πάντα έλεγε: Ιώβ 28, 25: "δια να ζυγίζη το βάρος των ανέμων..."
* * *
Οι επιστήμονες πίστευαν: Οι άνεμοι πνέουν σε ευθείες πάνω στη Γη.
Αλλά τώρα η επιστήμη δείχνει: Ρεύματα ανέμων κινούνται σε μεγάλες κυκλικές πορείες.
Η Βίβλος πάντα έλεγε: Εκκλησιαστής 1, 6: "...ακαταπαύστως περιστρεφόμενος υπάγει, και επανέρχεται επί τους κύκλους αυτού, ο άνεμος."
* * *
Οι επιστήμονες πίστευαν: Η Γη βρίσκεται πάνω στην πλάτη κάποιου.
Αλλά τώρα η επιστήμη δείχνει: Η Γη δεν στέκεται πουθενά, αλλά κινείται στο διάστημα.
Η Βίβλος πάντα έλεγε: Ιώβ 26, 7: "... κρεμά την γην επί το μηδέν".
* * *
Οι επιστήμονες πίστευαν: Οι άνθρωποι απλώς αρρωσταίνουν – δεν είναι απαραίτητο το πλύσιμο των χεριών.
Αλλά τώρα η επιστήμη δείχνει: Πολλές ασθένειες διαδίδονται από την σωματική επαφή – τα χέρια πρέπει να πλένονται σε τρεχούμενο νερό.
Η Βίβλος πάντα έλεγε: Λευιτικό 15, 13: "... θέλει λούσει το σώμα αυτού εν ύδατι ζώντι (δηλ. τρεχούμενο νερό) και θέλει είσθαι καθαρός".
* * *
Οι επιστήμονες πίστευαν: Όλα τα αστέρια μοιάζουν μεταξύ τους.
Αλλά τώρα η επιστήμη δείχνει: Κάθε αστέρι είναι στην πραγματικότητα μοναδικό.
Η Βίβλος πάντα έλεγε: Α' Κορινθίους 15, 41 "... διότι αστήρ διαφέρει αστέρος κατά την δόξαν."
* * *
Οι επιστήμονες πίστευαν: Κάτι από το τίποτα και χωρίς αιτία – Το μοντέλο μιας τυχαίας "Μεγάλης Έκρηξης".
Αλλά τώρα η επιστήμη δείχνει: Κάθε δράση έχει μια ίση αντίθετη αντίδραση – αυτό είναι αληθινή επιστήμη. Χρειάζεται αιτία για να υπάρχει αποτέλεσμα και εξωτερική δύναμη για να υπάρχει έργο.
Η Βίβλος πάντα έλεγε: Γένεσις 1, 1 "Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην."
* * *
Παρά το ότι ο Έλληνας επιστήμονας Κλαύδιος Πτολεμαίος (περίπου 150 μ.Χ.) ήταν ευφυής, δίδασκε εσφαλμένα ότι το σύμπαν περιστρέφεται γύρω από τη Γη. Ήταν λάθος αλλά οι επιστήμονες το πίστευαν για περισσότερο από χίλια χρόνια. Οι επιστήμονες δίδασκαν ότι το σύμπαν περιστρέφεται γύρω από τη Γη και έπειθαν και άλλους μορφωμένους ανθρώπους, όπως τους σύγχρονούς τους Ευρωπαίους εκκλησιαστικούς ηγέτες. (Η Βίβλος δεν διδάσκει πουθενά κάτι τέτοιο.) Στην πραγματικότητα ήταν η κοινή γνώμη του επιστημονικού κόσμου που ήταν λάθος και οι επιστήμονες αργότερα έπεισαν και άλλους να στραφούν ενάντια στον Κοπέρνικο και το Γαλιλαίο, κοντά στο 1600 μ.Χ.. Ο Γαλιλαίος έδειξε ότι – για περισσότερο από χίλια χρόνια – αυτή η θεωρία των επιστημόνων ήταν λάθος.
Ο Γαλιλαίος δεν είναι ένα παράδειγμα της θρησκείας ενάντια στην επιστήμη, αλλά μάλλον το επεισόδιο με το Γαλιλαίο είναι ένα παράδειγμα λάθος κοινής άποψης των επιστημόνων, οι οποίοι είχαν πείσει και άλλους να πιστεύουν σε μια λανθασμένη θεωρία.
Η θρησκεία μπορεί να είναι ωφέλιμη όταν μας φέρνει πιο κοντά στην αλήθεια.
Η επιστήμη μπορεί επίσης να είναι ωφέλιμη όταν μας φέρνει πιο κοντά στην αλήθεια.
Οι επιστήμονες, όμως, επειδή είναι άνθρωποι, μερικές φορές κάνουν λάθος, όπως έκαναν οι επιστήμονες στις ημέρες του Γαλιλαίου. Θυμηθείτε ότι ήταν οι επιστήμονες που έκαναν λάθος και είχαν πείσει και άλλους ότι κυριολεκτικά το υπόλοιπο σύμπαν περιστρέφεται γύρω από τη Γη.
Θυμηθείτε ότι επιστήμονες συνδύαζαν την αστρολογία με την αστρονομία. Και επιστήμονες συνδύαζαν την αλχημεία με την χημεία, ξεγελώντας πολλούς. Έτσι, ενώ στην πάροδο της ιστορίας οι επιστήμονες έχουν κάνει συχνά λάθος σχετικά με επιστημονικά θέματα, η Βίβλος παραμένει συνεπής και ακριβής. Σήμερα οι οπαδοί της θεωρίας της εξέλιξης συνδυάζουν τις απόψεις τους με αυτές των επιστημόνων, έστω και αν η αληθινή επιστήμη δείχνει ότι η εξέλιξη όπως την περιέγραψε ο Δαρβίνος δεν είναι δυνατόν να έχει συμβεί. Αλλά η Βίβλος μας έχει πει ανέκαθεν την αλήθεια για την προέλευσή μας. “Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην” (Γένεσις 1, 1).
Οι επιστήμονες που ασπάζονται τη θεωρία της εξέλιξης κάνουν λάθος για επιστημονικά ζητήματα για άλλη μια φορά – και η Βίβλος θα αποδειχθεί ότι εξακολουθεί να είναι ακριβής και αληθινή.
* * *
ΑΝΑΦΟΡΕΣ – Για Περισσότερες Πληροφορίες:
«Hidden Treasures in the Biblical Text» by Chuck Missler, c. 2000. Published by Koinonia House, 120 pages. ISBN 1-57821-127-1
«Scientific Facts in the Bible» by Ray Comfort, c.2001. Published by Bridge-Logos Publishers, 95 pages. ISBN 0-88270-879-1
«The Vanishing Proofs of Evolution» by Thomas F. Heinze. Published by Chick Publications, 94 pages. ISBN 0-758905-70-X
* * *
Πηγές:
Η Βίβλος και η Επιστήμη Συμφωνούν
http://www.creationism.org/greek/BibleSci_el.htm
CREATIONISM
<>
Λάθη και εξαπατήσεις των εξελικτικών:
Η περίπτωση του Eozoon canadense στον Καναδά
Ιωάννης Κωστώφ, Φυσικός
Απόσπασμα από το “Κεφάλαιο Η´ – Λάθη και Εξαπατήσεις” του βιβλίου “Συμβολή στην Τελετή Λήξεως της Θεωρίας της Εξελίξεως” του Ιωάννου Κωστώφ, Φυσικού:
Ας αρχίσουμε όμως την αναγραφή περιπτώσεων. Πρώτο έρχεται το Eozoon Canadense: “Πρίν από εκατό χρόνια ο Mac Culloch ανακάλυπτε μέσα στους σχιστοειδείς πρωτογενείς βράχους του Καναδά περίεργες κατασκευές, ταινίες εναλλασσόμενες από ασβεστίτη και οφίτη, οι οποίες σχημάτιζαν πολύ περίεργες πλάκες. Ο Dawson νόμισε ότι ανακάλυψε εκεί τα λείψανα των απολύτως πρώτων όντων που εμφανίσθηκαν το χάραγμα της αυγής της εμψύχου ζωής και ονόμασε το ον αυτό: Eozoon canadense” (C 105). “Μεγάλο ενδιαφέρον συγκεντρώθηκε και πολλές επιστημονικές συζητήσεις έγιναν γύρω από την υποτιθέμενη [αυτή] απολιθωμένη αποικία πρωτόζωου… Τελικά όμως αποδείχθηκε ότι ήταν συγκέντρωση ανόργανης ύλης που δεν είχε καμμία σχέση με οργανισμό” (ΠΕ 11/33).
*Οι συντομογραφίες (βιβλιογραφία) βρίσκονται στο βιβλίο.
Από το βιβλίο:
Ιωάννου Κωστώφ, Φυσικού, Συμβολή στην Τελετή Λήξεως της Θεωρίας της Εξελίξεως, Εκδόσεις Άγιος Ιωάννης ὁ Δαμασκηνός (6978461846), Σταμάτα 2015
<>
Επιστημονικές αποδείξεις ότι το Σύμπαν είναι νέο, ηλικίας 6.000-10.000 ετών
Dr. Russell Humphreys, PhD in physics
Duke University (B.S.), Louisiana State University (Ph.D)
Εδώ είναι περίπου μια ντουζίνα φυσικά φαινόμενα που συγκρούονται με την εξελικτική ιδέα ότι το σύμπαν έχει ηλικία δισεκατομμυρίων ετών. Οι αριθμοί που παραθέτω πιο κάτω με έντονα στοιχεία (συχνά εκατομμύρια χρόνια) είναι οι μέγιστες πιθανές ηλικίες που τίθονται από κάθε διαδικασία, όχι οι πραγματικές ηλικίες. Οι αριθμοί με πλάγια στοιχεία είναι οι ηλικίες που απαιτούνται από την εξελικτική θεωρία για κάθε θέμα. Το σημείο είναι ότι οι μέγιστες πιθανές ηλικίες είναι πάντοτε πολύ λιγότερες απ’ ότι απαιτούν οι εξελικτικές ηλικίες, ενώ η βιβλική ηλικία (6.000 – 10.000 χρόνια) πάντοτε ταιριάζει άνετα μέσα στις μέγιστες πιθανές ηλικίες. Ετσι τα ακόλουθα θέματα είναι απόδειξη ενάντια στο εξελικτικό χρονοδιάγραμμα και υπέρ του βιβλικού χρονοδιαγράμματος. Πολύ περισσότερη απόδειξη υπέρ του νέου σύμπαντος υπάρχει, αλλά έχω επιλέξει αυτά τα θέματα για την συντομία τους και την απλότητά τους. Μερικά από τα θέματα σε αυτή τη λίστα μπορούν να συμφιλιωθούν με ένα παλιό σύμπαν μόνο κάνοντας μια σειρά από απίθανες και αναπόδεικτες υποθέσεις× άλλα μπορούν να ταιριάξουν μόνο με ένα νέο σύμπαν. Η λίστα αρχίζει με απόμακρα αστρονομικά φαινόμενα και προχωράει μέχρι την Γη, καταλήγοντας με καθημερινά γεγονότα.
Οι κομήτες αποσυντίθονται πολύ γρήγορα.
Σύμφωνα με την εξελικτική θεωρία, οι κομήτες υποτίθεται ότι έχουν την ίδια ηλικία με το ηλιακό σύστημα, περίπου 5 δισεκατομμύρια χρόνια. Ακόμη κάθε φορά που ένας κομήτης περιστρέφεται κοντά στον ήλιο, αυτός χάνει τόσο πολύ από το υλικό του, ώστε δεν θα μπορούσε να επιβιώσει πολύ περισσότερο από 100.000 χρόνια περίπου. Πολλοί κομήτες έχουν χαρακτηριστικές μέγιστες ηλικίες (πάνω σ’ αυτή τη βάση) τα 10.000 χρόνια.[1] Οι εξελικτικοί εξηγούν αυτή την ασυμφωνία υποθέτοντας ότι (α) οι κομήτες έρχονται από ένα απαρατήρητο σφαιρικό ‘νέφος Οόρτ’ αρκετά πέρα της τροχιάς του Πλούτωνα, (β) απίθανες αλληλεπιδράσεις της βαρύτητας με όχι συχνά διερχόμενα αστέρια συχνά χτυπάνε τους κομήτες μέσα στο ηλιακό σύστημα, και (γ) άλλες απίθανες αλληλεπιδράσεις με πλανήτες επιβραδύνουν τους εισερχόμενους κομήτες αρκετά συχνά ώστε να υπολογιστούν για τους εκατοντάδες παρατηρημένους κομήτες.[2] Μέχρι εδώ, καμμιά από αυτές τις υποθέσεις δεν έχει τεκμηριωθεί, είτε με παρατηρήσεις, ή με ρεαλιστικούς υπολογισμούς. Τελευταία, έχει γίνει πολύ συζήτηση για το ‘Kuiper Belt’, έναν δίσκο από υποτιθέμενες πηγές κομητών που τοποθετείται στο ηλιακό σύστημα, λίγο έξω από την τροχιά του Πλούτωνα. Ακόμη κι εάν μερικά σώματα πάγου υπάρχουν σ’ εκείνη την τοποθεσία, αυτά δεν θα μπορούσαν αληθινά να λύσουν το πρόβλημα των εξελικτικών, αφού σύμφωνα με την εξελικτική θεωρία το Kuiper Belt γρήγορα θα εξαντλούνταν εάν δεν υπήρχε κανένα ‘νέφος Οόρτ’ για να το προμηθεύει.
Όχι αρκετή λάσπη στον βυθό της θάλασσας.
Κάθε χρόνο, το νερό και οι άνεμοι, διαβρώνουν περίπου 25 δισεκατομμύρια τόνους χώματος και βράχων από τις ηπείρους και το συγκεντρώνουν στον ωκεανό.[3]Αυτό το υλικό συσσωρεύεται σαν χαλαρό ίζημα (δηλ. λάσπη) πάνω στο σκληρό βασαλτικό (σχηματισμένο από λάβα) πέτρωμα του βυθού του ωκεανού. Το μέσο βάθος όλης της λάσπης σε όλο τον ωκεανό, περιλαμβανομένης της υφαλοκρηπίδας των ηπείρων, είναι λιγότερο από 400 μέτρα.[4]Η βασική διαδικασία που είναι γνωστή, για την αφαίρεση της λάσπης από τον ωκεάνιο πυθμένα είναι ο εξής: Ο θαλάσσιος πυθμένας ολισθαίνει αργά (λίγα εκατοστά τον χρόνο) κάτω από τις ηπείρους, παίρνοντας λίγο ίζημα μαζί του. Σύμφωνα προς την κοσμική επιστημονική βιβλιογραφία, εκείνη η διαδικασία προς το παρόν, αφαιρεί μόνο 1 δισεκατομμύριο τόνους κάθε χρόνο.[4]Απ’ ότι καθένας γνωρίζει, τα άλλα 25 δισεκατομμύρια τόνοι ανά έτος απλώς συσσωρεύονται. Με εκείνο τον ρυθμό, η διάβρωση θα συγκέντρωνε το σημερινό ποσό του ιζήματος σε λιγότερο από 12 εκατομμύρια χρόνια. Ακόμη σύμφωνα με την εξελικτική θεωρία, η διάβρωση θα έχει προχωρήσει όσο καιρό υπάρχουν οι ωκεανοί, ένα υποτιθέμενο διάστημα 3 δισεκατομμυρίων ετών. Εάν ήταν έτσι, οι ρυθμοί αύξησης υπονοούν ότι οι ωκεανοί θα παραγέμιζαν μαζικά με ντουζίνες λάσπης σε βάθος χιλιομέτρων. Μια εναλλακτική (δημιουργιστική) εξήγηση είναι ότι εκείνη η διάβρωση από τα νερά του Κατακλυσμού της Γένεσης που θα αδειάζονταν στις ηπείρους, θα εναπόθεταν το σημερινό ποσό λάσπης μέσα σε ένα βραχύ διάστημα περίπου 5.000 ετών πριν.
Όχι αρκετό νάτριο μέσα στη θάλασσα.
Κάθε χρόνο[5], οι ποταμοί και άλλες πηγές ρίχνουν πάνω από 450 εκατομμύρια τόνους από νάτριο μέσα στον ωκεανό. Μόνο 27% αυτού του νατρίου καταφέρνει να υπαναχωρήσει από τη θάλασσα κάθε χρόνο.[67]Απ’ ότι καθένας γνωρίζει, το υπόλοιπο απλά συσσωρεύεται στον ωκεανό. Εάν η θάλασσα δεν είχε καθόλου νάτριο για να ξεκινήσει με αυτό, αυτό θα έχει συσσωρευτεί στο σημερινό του ποσό σε λιγότερο από 42 εκατομμύρια χρόνια με τους σημερινούς ρυθμούς εισαγωγής και εξαγωγής. Αυτό είναι πολύ λιγότερο από την εξελικτική ηλικία του ωκεανού, τα 3 δισεκατομμύρια έτη. Η συνήθης απάντηση σε αυτή την ασυμφωνία είναι ότι οι ρυθμοί εισαγωγής νατρίου στο παρελθόν πρέπει να είχαν γίνει μικρότεροι, και της εξαγωγής μεγαλύτεροι. Ωστόσο, υπολογισμοί που είναι όσο γενναιόδωροι είναι δυνατον προς τα εξελικτικά σενάρια, ακόμη δίνουν μια μέγιστη ηλικία μόνο 62 εκατομμυρίων ετών.[7]Υπολογισμοί[8]για πολλά άλλα στοιχεία του θαλασσινού νερού δίνουν πολύ νεώτερες ηλικίες για τον ωκεανό.
Το μαγνητικό πεδίο της Γης παρακμάζει πολύ γρήγορα.
Η συνολική αποθηκευμένη ενέργεια στο μαγνητικό πεδίο της Γης έχει σταθερά μειωθεί με τον συντελεστή 2,7 πάνω στα προηγούμενα 1000 χρόνια.[9]Οι εξελικτικές θεωρίες που εξηγούν αυτή την ταχεία μείωση, και επίσης πως η Γη θα μπορούσε να διατηρήσει το μαγνητικό της πεδίο για δισεκατομμύρια χρόνια, είναι πολύ περίπλοκες και ανεπαρκείς. Μια πολύ καλύτερη δημιουργιστική θεωρία υπάρχει. Αυτή είναι καθαρή, βασισμένη πάνω στην υγιή φυσική, και εξηγεί πολλά χαρακτηριστικά του πεδίου: την δημιουργία του, τις ταχείες αναστροφές κατά την διάρκεια του Κατακλυσμού της Γένεσης, τις μειώσεις και τις αυξήσεις της έντασης της επιφάνειας μέχρι την εποχή του Χριστού, και μια σταθερή παρακμή από τότε.[10]Αυτή η θεωρία ταιριάζει με τα παλαιομαγνητικά, τα ιστορικά, και τα σημερινά δεδομένα.[11]Το κύριο αποτέλεσμα είναι ότι η συνολική ενέργεια του πεδίου (όχι η ένταση της επιφάνειας) έχει πάντοτε παρακμάσει τουλάχιστον τόσο γρήγορα όσο τώρα. Με εκείνο τον ρυθμό, το πεδίο δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι περισσότερο από 10.000 χρόνια παλαιό.Humphreys, D.R., ‘Physical mechanism for reversals of the earth’s magnetic field during the flood’, Proc. 2nd Internat. Conf. on Creationism, Vol. II, Creation Science Fellowship (1990), pp. 129-142, address in ref. 12.
Πολλά στρώματα εδάφους είναι σφιχτά λυγισμένα.
Σε πολλές ορεινές περιοχές, στρώματα του εδάφους χιλιάδες πόδια λεπτά είναι λυγισμένα, γερμένα και πτυσσόμενα σε σχήματα διχάλας. Το συμβατικό γεωλογικό χρονοδιάγραμμα λέει ότι αυτές οι μορφοποιήσεις ήταν βαθιά θαμμένες και στερεοποιημένες για εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια πριν λυγίσουν. Ακόμη το δίπλωμά τους συνέβηκε χωρίς να σπάσουν, με ακτίνες τόσο μικρές, ώστε η όλη μορφοποίηση είχε να είναι ακόμη υγρή και μη στερεοποιημένη όταν το λύγισμα έγινε. Αυτό υπονοεί ότι το δίπλωμα συνέβη σε λιγότερο από χιλιάδες χρόνια μετά την συγκέντρωση του υλικού.[12]
Ενέσιμοι αμμόβραχοι συντομεύουν τους γεωλογικούς ‘αιώνες’.
Ισχυρή γεωλογική απόδειξη υπάρχει[13], ότι ο Καμβριανός Αμμόβραχος –μορφοποιημένος υποτίθεται 500 εκατομμύρια χρόνια πριν- του Ute Pass Fault, δυτικά του Colorado Springs, ήταν μη στερεοποιημένος όταν πιέστηκε προς την επιφάνεια κατά τη διάρκεια της εξύψωσης των Βραχωδών Ορέων, δήθεν 70 εκατομμύρια χρόνια πριν. Είναι πολύ απίθανο ότι ο αμμόβραχος δεν θα στερεοποιούνταν κατά τη διάρκεια των υποτιθέμενων 430 εκατομμυρίων ετών που ήταν κάτω απ’ το έδαφος. Αντίθετα, είναι πιθανόν, ότι τα δύο γεωλογικά γεγονότα ήταν λιγότερο από χιλιάδες χρόνια ξεχωριστά, έτσι συντομεύοντας πολύ το γεωλογικό χρονοδιάγραμμα.
Απολιθωμένη ραδιενέργεια συντομεύει τους ‘γεωλογικούς αιώνες’ σε λίγα χρόνια.
Τα ραδιοφωτοστέφανα είναι έγχρωμα δαχτυλίδια που μορφώνονται γύρω από μικροσκοπικά κομμάτια ραδιοενεργών μετάλλων σε κρυστάλλους των βράχων. Αυτά είναι η απόδειξη των απολιθωμάτων για την παρακμή της ραδιενέργειας.[14]Συμπυκνωμένου Πολώνιου 210 ραδιοφωτοστέφανα δείχνουν ότι Ιουρασικές, Τριαδικές και Ηώκαινες μορφοποιήσεις στο οροπέδιο του Colorado συγκεντρώθηκαν εντός μηνών το ένα μετά το άλλο, κι όχι εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια ξεχωριστά καθώς απαιτείται από το συμβατικό χρονοδιάγραμμα.[15] ‘Ορφανού’ Πολώνιου 218 ραδιοφωτοστέφανα, μη έχοντας απόδειξη των μητρικών τους στοιχείων, υπονοούν είτε στιγμιαία δημιουργία ή δραστικές αλλαγές στους ρυθμούς παρακμής της ραδιενέργειας.[16,17]
Ηλιον μέσα σε λάθος τοποθεσίες.
Ολες οι φυσικά συμβαίνοντες οικογένειες ραδιοενεργών στοιχείων ‘γεννούν’ Ηλιον καθώς παρακμάζουν. Εάν τέτοια παρακμή συμβαίνει για δισεκατομμύρια χρόνια, καθώς υποθέτουν οι εξελικτικοί, πολύ ήλιον θα έπρεπε να έχει βρεθεί στην πορεία του μέσα στην ατμόσφαιρα της Γης. Ο ρυθμός απώλειας του ήλιου από την ατμόσφαιρα στο διάστημα είναι υπολογίσιμος και μικρός. Μετρώντας εκείνη την απώλεια, η ατμόσφαιρα σήμερα έχει μόνο 0.05% της ποσότητας του ήλιου που θα έπρεπε να έχει συσσωρεύσει σε 5 δισεκατομμύρια χρόνια.[18]Αυτό σημαίνει, ότι η ατμόσφαιρα είναι πολύ νεώτερη απ’ ότι η υποτιθέμενη εξελικτική ηλικία. A study published in the Journal of Geophysical Research shows that helium produced by radioactive decay in deep, hot rocks has not had time to escape. Though the rocks are supposed to be over one billion years old, their large helium retention suggests an age of only thousands of years.[19]
Όχι αρκετοί σκελετοί της Λίθινης Εποχής.
Οι εξελικτικοί ανθρωπολόγοι λένε ότι η Λίθινη Εποχή διάρκεσε τουλάχιστον 100.000 χρόνια, κατά τη διάρκεια της οποίας, ο παγκόσμιος πληθυσμός του Νεάντερταλ και Κρομανιόν ανθρώπων ήταν χονδρικά σταθερός, μεταξύ 1 και 10 εκατομμυρίων. Ολο εκείνο τον χρόνο θάβανε τους νεκρούς τους μαζί με καλλιτεχνήματα.[20] Με αυτό το σενάριο, θα έχουνε θάψει τουλάχιστον 4 δισεκατομμύρια σώματα.[21]Εάν το εξελικτικό χρονοδιάγραμμα ήταν σωστό, τα θαμμένα οστά θα έπρεπε να μπορούσαν να διαρκέσουν για πολύ περισσότερο από 100.000 χρόνια, έτσι πολλοί από τα δήθεν 4 δισεκατομμύρια σκελετοί της Λίθινης Εποχής θα έπρεπε ακόμη να βρίσκονται παντού (και βεβαίως τα θαμμένα καλλιτεχνήματα). Ακόμη μόνο λίγες χιλιάδες έχουν βρεθεί. Αυτό υπονοεί ότι η Λίθινη Εποχή ήταν πολύ συντομότερη απ’ ότι οι εξελικτικοί νομίζουν, λίγες εκατοντάδες χρόνια σε πολλές περιοχές.
Η Γεωργία είναι πολύ πρόσφατη.
Η συνήθης εξελικτική εικόνα έχει ανθρώπους να υπάρχουν ως κυνηγοί και συλλέκτες για 100.000 χρόνια κατά τη διάρκεια της Λίθινης Εποχής πριν ανακαλυφθεί η γεωργία λιγότερο από 10.000 χρόνια πριν.[21]Ακόμη, η αρχαιολογική απόδειξη δείχνει ότι οι άνθρωποι της Λίθινης Εποχής ήταν τόσο έξυπνοι όσο εμείς. Είναι πολύ απίθανο ότι κανείς από τα 4 δισεκατομμύρια ανθρώπους που αναφέρθηκαν στο θέμα 9 δεν θα ανακάλυπτε ότι τα φυτά μεγαλώνουν από τους σπόρους. Είναι περισσότερο πιθανό ότι οι άνθρωποι ήσαν χωρίς γεωργία λιγότερο από λίγες εκατοντάδες χρόνια μετά τον Κατακλυσμό, εάν καθόλου.[22]
Η Ιστορία είναι πολύ σύντομη.
Σύμφωνα με τους εξελικτικούς, ο άνθρωπος της Λίθινης Εποχής υπήρχε για 100.000 χρόνια πριν αρχίσει να κάνει γραπτές αναφορές περίπου 4.000-5.000 χρόνια πριν. Ο προϊστορικός άνθρωπος έχτισε μεγαλιθικά μνημεία, έκανε θαυμάσια ζωγραφική στα σπήλαια, και κρατούσε αναφορές των φάσεων της σελήνης.[22]Γιατί θα περίμενε χίλιους αιώνες πριν χρησιμοποιήσει τις ίδιες επιδεξιότητες για να καταγράψει ιστορία; Το βιβλικό χρονοδιάγραμμα είναι πολύ περισσότερο πιθανό.[22]
Originally published in Creation 13(3):52
Footnotes
1.Steidl, P.F., ‘Planets, comets, and asteroids’, Design and Origins in Astronomy, G. Mulfinger, ed., Creation Research Society Books (1983), 5093 Williamsport Drive, Norcross, GA 30092, pp. 73-106.
2.Whipple, F.L., ‘Background of modern comet theory’, Nature 263 (2 September 1976), p. 15.
3.Gordeyev, V.V. et al, ‘The average chemical composition of suspensions in the world’s rivers and the supply of sediments to the ocean by streams’, Dockl. Akad, Nauk. SSSR 238 (1980), p. 150.
4.Hay, W.W., et al, ‘Mass/age distribution and composition of sediments on the ocean floor and the global rate of subduction’, Journal of Geophysical Research, 93, No. B12 (10 December 1988), pp. 14,933-14,940.
5.Maybeck, M., ‘Concentrations des eaux fluviales en elements majeurs et apports en solution aux oceans’, Rev. de Geol. Dyn. Geogr. Phys. 21 (1979), p. 215.
6.Sayles, F.L. and Mangelsdorf, P.C., ‘Cation-exchange characteristics of Amazon River suspended sediment and its reaction with seawater’, Geochimica et Cosmochimica Acta 41 (1979), p. 767.
7.Austin, S.A. and Humphreys, D.R., ‘The sea’s missing salt: a dilemma for evolutionists’, Proc. 2nd Internat. Conf. on Creationism, Vol. II, Creation Science Fellowship (1990) pp. 17-31. Address in ref. 12.
8.Austin, S.A., ‘Evolution: the oceans say no!’, ICR Impact, No. 8 (October 1973). Institute for Creation Research, address in ref. 2.
9.Merrill, R.T. and McElhinney, M.W., The Earth’s Magnetic Field, Academic Press (1983), London, pp. 101-106.
10.Humphreys, D.R., ‘Reversals of the earth’s magnetic field during the Genesis flood’, Proc. 1st Internat. Conf. on Creationism (Aug. 1986, Pittsburgh), Creation Science Fellowship (1987) 362 Ashland Avenue, Pittsburgh, PA 15228, Vol. II, pp. 113-126.
11.Coe, R.S., Prvot, M., and Camps, P., ‘New evidence for extraordinary change of the geomagnetic field during a reversal’, Nature 374 (20 April 1995), pp. 687-92.
12.Austin, S.A. and Morris, J.D., ‘Tight folds and clastic dikes as evidence for rapid deposition and deformation of two very thick stratigraphic sequences’, Proc. 1st Internat. Conf. on Creationism, Vol. II, Creation Science Fellowship (1986), pp. 3-15, address in ref. 12.
13.ibid, pp. 11-12.
14.Gentry, R.V., ‘Radioactive halos’, Annual Review of Nuclear Science 23 (1973) pp. 347-362.
15.Gentry, R.V. et. al., ‘Radiohalos in coalified wood: new evidence relating to time of uranium introduction and coalification’, Science 194 (15 October 1976)
16.pp. 315-318.
17.Gentry, R.V., ‘Radiohalos in a Radiochronological and cosmological perspective’, Science 184 (5 April 1974), pp. 62-66.
18.Gentry, R.V., Creation’s Tiny Mystery, Earth Science Associates (1986), P.O. Box 12067,
19.Knoxville, TN 37912-0067, pp. 23-37, 51-59, 61-62.
20.Vardiman, L., The Age of the Earth’s Atmosphere: a study of the helium flux through the atmosphere, Institute for Creation Research (1990), P.O. Box 2667, El Cajon, CA 92021.
21.Gentry, R.V. et al, ‘Differential helium retention in zircons: implications for nuclear waste management’, Geophys. Res. Lett. 9, (October 1982), 1129-1130. See also ref. 20, pp. 169-170.
22.Deevey, E.S., ‘The human population’, Scientific American 203 (September 1960), pp. 194-204.
23.Marshak, A., ‘Exploring the mind of Ice Age man’, National Geographic 147 (January 1975), pp. 64-89.
24.Dritt, J.O., ‘Man’s earliest beginnings: discrepancies in the evolutionary timetable’, Proc. 2nd Internat. Conf. on Creationism, Vol. I., Creation Science Fellowship (1990), pp. 73-78, address in ref. 12.
Πηγή:
https://answersingenesis.org/el/απαντήσεις/apodeih-oti-sympan-einai-neo/
<>
«Τό περασμένο καλοκαίρι, Ρῶσοι ἐπιστήμονες πού ἐρευνοῦσαν σέ μιά περιοχή 300Κm νοτιοδυτικά τῆς Μόσχας γιά τά ὑπολείμματα ἑνός μετεωρίτη, ἀνακάλυψαν ἕνα κομμάτι βράχου πού περιέκλειε μιά σιδερένια βίδα! Οἱ γεωλόγοι ὑπολογίζουν ὅτι ἡ ἡλικία τοῦ βράχου εἶναι 300-320 ἑκατομ. χρόνια. Ἐκείνη τήν ἐποχή ὄχι μόνο δέν ὑπῆρχαν εὐφυεῖς μορφές ζωῆς στόν πλανήτη, ἀλλά οὔτε κἄν οἱ δεινόσαυροι δέν εἶχαν ἐμφανισθῆ στήν ἐπιφάνειά του! Ἡ βίδα, στήν ὁποία διακρίνεται καθαρά τό κεφάλι καί τό περικόχλιό της, ἔχει μῆκος ἑνός περίπου ἑκατοστοῦ καί διάμετρο περίπου τριῶν χιλιοστῶν τοῦ μέτρου.
Οἱ ἐπιστήμονες νόμισαν ἀρχικά ὅτι ἡ βίδα ἀνῆκε σέ κάποιο γεωργικό μηχάνημα. Ὅμως, ἡ βίδα ἦταν γερά στερεωμένη στό βράχο. Περίπτωσι “λάθους” ἀποκλείσθηκε, γιατί ἐπιπλέον, ὅπως ἔδειξαν μεταγενέστερες μελέτες, ἡ βίδα βρίσκεται ἐκεῖ γιά ἕνα πραγματικά τεράστιο χρονικό διάστημα, ἀφοῦ τά ἄτομα τοῦ σιδήρου τῆς βίδας καί τά ἄτομα τοῦ πυριτίου (ἀπ᾽ τό ὁποῖο ἀποτελεῖται κυρίως ὁ βράχος) ἔχουν διαχυθῆ ἑκατέρωθεν στά δύο ὑλικά! Οἱ ἀκτίνες Χ ἀποκάλυψαν ὅτι μέσα στό βράχο ὑπάρχουν καί ἄλλες παρόμοιες βίδες, ὅπως ἐπίσης καί δύο μικρές στρογγυλές σφαῖρες πού φέρουν τετράγωνες ὀπές!
Τό εὕρημα μελετήθηκε ἐπισταμένως σέ διάφορα ἐπιστημονικά ἱδρύματα τῆς Ρωσίας —ἀπό γεωλόγους, φυσικούς, παλαιοντολόγους, μεταλλειολόγους— καί ἀποδείχθηκε ὅτι ἡ βίδα βρισκόταν μέσα στό ἵζημα, πρίν αὐτό στερεοποιηθῆ σέ βράχο. Ὅλοι οἱ τεχνικοί πού ἐξέτασαν τά εὑρήματα εἶναι πεπεισμένοι ὅτι ἡ βίδα ἔχει κατασκευασθῆ τεχνητά καί ὅτι δέν ἀποτελεῖ προϊόν κάποιας φυσικῆς διαδικασίας».
Από το βιβλίο:
Ἀρχιμ. Ἰωάννου Κωστώφ
ΒΙΒΛΟΣ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΙ
Περί Ἐξελίξεως 2
ΕΚΔ. ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ
Σταμάτα 2014
<>
Ιωάννης Κωστώφ, Φυσικός: Ακόμα και ο γνωστός άθεος Richard Dawkins αν και βιολόγος επιστήμονας δεν πιστεύει στην θεωρία της εξελίξεως, άλλα λέει ότι ο άνθρωπος προέρχεται…από τους εξωγήινους! Γράψτε στην μηχανή αναζήτησης «Dawkins UFO» και θα βρείτε τι πιστεύει! Χωρίς βέβαια να έχει καμία απόδειξη γιά αυτό! Αν και βιολόγος θα έπρεπε να πίστευε και να είχε στοιχεία για την θεωρία της εξελίξεως, όμως το αντίθετο την απορρίπτει!
<>
Δεν μπορεί ποτέ να αποδειχθεί ότι έλαβε χώρα η εξέλιξη διότι αναγκαία προϋπόθεση της αποδείξεως είναι η ύπαρξη εκείνου ο οποίος αποδεικνύει
Ιωάννης Κωστώφ, Φυσικός
Δέν μπορεῖ ποτέ νά ἀποδειχθῆ ὅτι ἔλαβε χώρα ἡ ἐξέλιξι διότι ἀναγκαία προϋπόθεσι τῆς ἀποδείξεως εἶναι ἡ ὕπαρξι ἐκείνου ὁ ὁποῖος ἀποδεικνύει. Ἐφόσον, ὅμως, σύμφωνα μέ τίς ἐξελικτικές ἀντιλήψεις ὁ ἄνθρωπος (ὁ ὁποῖος θά ἔπρεπε νά ἀποδείξη τό ζητούμενο) εἶναι ὁ τελευταῖος κρίκος τῆς βιοσφαιρικῆς ἁλυσίδος, αὐτό σημαίνει ὅτι δέν ἦταν παρών στά προηγούμενα στάδια καί συνεπῶς οὔτε τά παρατήρησε οὔτε τά κατέγραψε. Καί, βέβαια, τώρα πλέον δέν μπορεῖ νά τό κάνη αὐτό, διότι ἀνήκουν στό παρελθόν. Τό νά μποροῦσε νά τό κάνη —ὑποθετικά μιλοῦμε— ἰσοδυναμεῖ μέ τό νά παρακολουθοῦσε τήν ἀρχή του (σ᾽ ὁποιοδήποτε στάδιό της). Γιά νά γίνη, ὅμως, αὐτό, θά ἔπρεπε νά εἶναι προγενέστερος ἀπ᾽ αὐτήν (!), πρᾶγμα ἀπαράδεκτο λογικά.
Από το βιβλίο: Ἰωάννου Κωστώφ, Φυσικού, Συμβολή στήν Τελετή Λήξεως τῆς Θεωρίας τῆς Ἐξελίξεως, Ἐκδόσεις Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός (2108220542, 6978461846), Σταμάτα 2015
<>
Τι λέει η Βίβλος περί των δεινοσαύρων;
Υπάρχουν δεινόσαυροι στην Βίβλο;
Η Βίβλος αναφέρει τους δεινοσαύρους χωρίς να χρησιμοποιεί την λέξη “δεινόσαυρος.” Αντί αυτού, χρησιμοποιεί την εβραϊκή λέξη tanniyn . Η λέξη tanniyn είναι μεταφρασμένη μερικές φορές με διαφορετικό τρόπο στις αγγλικές Βίβλους. Μερικές φορές είναι “θαλάσσιο τέρας,” μερικές φορές “όφις.” Συχνότερα είναι μεταφρασμένη ως “δράκος.” Αυτό το tanniyn φαίνεται ότι είναι κάποιο είδος γιγάντιου ερπετού. Αυτά τα πλάσματα αναφέρονται στην Παλαιά Διαθήκη περίπου τριάντα φορές, και βρίσκονται εξίσου και στο νερό και στην ξηρά.
Σχετικά με αυτή την αναφορά αυτών των γιγάντιων ερπετών σχεδόν τριάντα φορές στην Παλαιά Διαθήκη, η Βίβλος περιγράφει μερικά πλάσματα κατά τέτοιον τρόπο, ώστε μερικοί μελετητές πιστεύουν ότι οι συγγραφείς ίσως περιγράφουν τους δεινοσαύρους. Το Behemoth προαναφέρεται ότι ήταν το πιο μεγάλο απ’ όλα τα πλάσματα του Θεού, γίγαντας του οποίου η ουρά ήταν όμοιο με το δέντρο κέδρος (Ιώβ 40, 15-24). Μερικοί μελετητές προσπάθησαν να ταυτοποιήσουν το Behemoth ως έναν ελέφαντα ή ιπποπόταμο. Άλλοι επισημαίνουν γι΄αυτό ότι ο ελέφαντας και ο ιπποπόταμος έχουν πάρα πολύ λεπτή ουρά, τίποτα όμοιο με το κέδρινο δένδρο. Δεινόσαυροι όπως ο Brachiosurus και o Diplodocus από την άλλη είχαν τεράστια ουρά η οποία μπορεί εύκολα να συγκριθεί με το κέδρινο δένδρο.
Σχεδόν κάθε αρχαίος πολιτισμός είχε κάποιο είδος τέχνης η οποία απεικονίζει γιγάντια ερπετά. Ανάγλυφα σε βράχο, τεχνουργήματα ακόμη και πήλινα αγαλματάκια που βρέθηκαν στην βόρεια Αμερική μοιάζουν με την μοντέρνα απεικόνιση των δεινοσαύρων. Βραχώδη κομψοτέχνημα στην νότια Αμερική απεικονίζει ανθρώπους οι οποίοι ιππεύουν πλάσματα που μοιάζουν με Diplodocus και καταπληκτικά είναι όμοιοι με πλάσματα όπως οι τρικέρατοι δεινόσαυροι-, ο πτεροδάκτυλος – και ο τυραννόσαυρος. Τα Ρωμαϊκά μωσαϊκά, η κεραμική των Μάγια, και οι τοίχοι της πόλεως Βαβυλωνίας όλα μαρτυρούν περί της διαπολιτιστικής, γεωγραφικά απεριόριστης γοητείας αυτών των πλασμάτων. Νηφάλια περιγραφή όπως αυτή του Μάρκο Πόλο στο Il Milione ανακατώνεται με φανταστικές ιστορίες στις οποίες τα τέρατα φυλάσσουν θησαυρό. Σύγχρονες αναφορές για αυτά τα πράγματα υπάρχουν και σήμερα, αν και τις μελετούν και θεωρούν με μεγάλο σκεπτικισμό.
Ως συμπλήρωση στην ουσιώδηκ ποσότητα των ανθρώπινων και ιστορικών αποδείξεων για την συνύπαρξη των ανθρώπων και δεινοσαύρων, υπάρχουν και άλλες φυσικές αποδείξεις, όπως απολιθωμένα ανθρώπινα ίχνη και ίχνη δεινοσαύρων που βρέθηκαν μαζί στην βόρεια Αμερική και στην δυτική –κεντρική Ασία.
Μετάφραση από το βιβλίο:
Ken Ham, The Great Dinosaur Mystery Solved! A Biblical View of These Amazing Creatures, MASTER BOOKS / 2000 / PAPERBACK
<>
Στον αρχαίο και τον ορθόδοξο χριστιανισμό η ιεροσύνη δεν είναι εξουσιαστικός θεσμός, αλλά διακονία αυτοθυσίας (αντίστοιχη για τον άντρα με τη μητρότητα για τη γυναίκα). Δεν υπάρχει ούτε η εσφαλμένη παπική αντίληψη ότι ο ιερέας ή ο επίσκοπος είναι «αντιπρόσωπος» ή «εκπρόσωπος» του Θεού στη Γη. Ο Θεός δε χρειάζεται «αντιπροσώπους», γιατί ο Ίδιος είναι πάντα παρών. Ο άνθρωπος επικοινωνεί και ενώνεται με το Θεό ο ίδιος αυτοπροσώπως, όχι «μέσω του ιερέα». Ο ιερέας δεν επιχειρεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στο Θεό «μέσω του εαυτού του», αλλά να τον καταστήσει ικανό ώριμο και ικανό να πλησιάζει το Θεό αυτοπροσώπως (με την υποσημείωση βέβαια ότι η προσέγγιση προς το Θεό γίνεται προσωπικά, αλλά όχι «ατομικά», γιατί συνεπάγεται και προσέγγιση με τους άλλους ανθρώπους).
<>
Καμιά από τις μεγάλες αγίες διδασκάλισσες του χριστιανισμού δεν ζήτησε ιεροσύνη για τον εαυτό της ή για το γυναικείο φύλο. Δεν τη χρειάζονταν, γιατί σκοπός του χριστιανού δεν είναι η «κατάκτηση θέσεων», αλλά η ένωση με το Θεό, που πραγματοποιείται διά της αγάπης και στην οποία ο ιερέας δεν έχει κανένα προβάδισμα (ίσα ίσα, έχει τεράστιες ευθύνες που μπορεί εύκολα να του στοιχίσουν τη σωτηρία του). Η χάρη του Θεού και η χαρά του παραδείσου (που αρχίζει ήδη από αυτή τη ζωή) ήταν πλήρης μέσα τους.
<>
Οι ειδωλολατρική θρησκεία είχε ιέρειες, που χρησιμοποιούνταν κυρίως σε οργιαστικές λατρείες της θεάς Γης («ιερόδουλες»). Ο χριστιανισμός θέλησε να διαφοροποιηθεί και διατήρησε την ιεροσύνη της Παλαιάς Διαθήκης, που ήταν μόνο ανδρική.
<>
Εμμηνος ρήση (περίοδος) γυναικών: Παλαιά Διαθήκη και Καινή Διαθήκη:
Υπάρχει όμως και άλλη μια πλευρά του θέματος, ίσως μάλιστα η πρωταρχική, από την οποία ξεκίνησαν ακόμη και οι αυστηροί περιορισμοί της Παλαιάς Διαθήκης: η υγιεινή. Σε πρωτόγονες εποχές, με μηδενικές συνθήκες υγιεινής, όπου δεν υπήρχαν ούτε εσώρουχα, ήταν απαραίτητο να προφυλάσσεται η γυναίκα κατά την περίοδό της από κοινωνικές συναναστροφές, για να μην κολλήσει κάποιο μικρόβιο ή μεταδώσει η ίδια (αν ήταν άρρωστη) μέσω του αίματος που έρεε από τα ρούχα της χωρίς εμπόδιο στο έδαφος.
Στην αρχαιότητα οι κανόνες υγιεινής συχνά περιβάλλονταν κύρος ιερών διατάξεων, είτε για να πειστούν οι άνθρωποι να τους εφαρμόζουν είτε και γιατί κάτι τόσο σημαντικό εθεωρείτο πράγματι δοσμένο από το Θεό (όπως δεν αμφιβάλλουμε οι χριστιανοί για τις διατάξεις της Παλαιάς Διαθήκης –οι οποίες όμως αντιστοιχούν σε μια νηπιακή κατάσταση της ανθρωπότητας και καταργούνται με το «νέο νόμο» του Χριστού, το «νόμο της χάριτος»). Οι πρωτόγονες αυτές (από υγειονομική άποψη) συνθήκες δεν είναι πολλά χρόνια που ξεπεράστηκαν στο δυτικό κόσμο και στη χώρα μας, ενώ στον υπόλοιπο πλανήτη επικρατούν ακόμη.
Γι’ αυτό λοιπόν «απαγορεύεται» να πλησιάσει ιερό χώρο η γυναίκα κατά την έμμηνη ρύση (διότι εκεί συγκεντρώνεται όλη η κοινότητα), γι’ αυτό «απαγορεύεται» να ενωθεί με τον άντρα της, γι’ αυτό «απαγορεύεται» να αγγίξεις νεκρό ή λεπρό κ.ο.κ.: για να μην υπάρξει κάποια μόλυνση (εκτός του ότι να κοινωνήσει απαγορεύεται και για έναν άλλο λόγο: διότι, την ημέρα που μεταλαβαίνουμε, θεωρούμε το αίμα μας ενωμένο με το Αίμα του Χριστού και προσέχουμε να μην αιμορραγούμε και, αν αιμορραγήσουμε, μαζεύουμε το αίμα μας και το καίμε).
<>
Έμμηνη ρήση (περίοδος) γυναικών και ονειρόξεις ανδρών
Ο άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης ερμηνεύει τους περιορισμούς αυτούς ως παιδαγωγικό μέσο (Eπιστολή ιδ΄, P.G., 78, 741): «ορίστηκε ότι οι φυσικές και ακούσιες εκκρίσεις» (περίοδος και ονειρώξεις) «χρειάζονται καθαρισμό, για να συνειδητοποιεί περισσότερο ο άνθρωπος πόσο πρέπει να αυτοπειθαρχείται στα παρά φύσιν και τα εκούσια».
<>
Έμμηνη ρήση (περίοδος) γυναικών
Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης (που τόσο μισούν οι «επικριτές» του χριστιανισμού), ερμηνεύει στο Πηδάλιον τον κανόνα 2 του αγίου Διονυσίου Αλεξανδρείας. Στον κανόνα αυτό ο άγιος Διονύσιος αναφέρει ότι μια γυναίκα σε περίοδο είναι αυτονόητο ότι από μόνη της, χωρίς να της το πει κάποιος, δεν πλησιάζει στη θεία Μετάληψη –όπως και η αιμορροούσα του ευαγγελίου άγγιξε μόνο το «κράσπεδον του ιματίου» του Ιησού και όχι το σώμα Του.
Εκεί ο άγιος Νικόδημος αναρωτιέται σε εκτενή υποσημείωση: «Διατί δε την ρύσιν του τοιούτου αίματος και την ταύτην έχουσαν γυναίκα ακάθαρτον ωνόμασεν ο Θεός; φαίνεται γαρ ότι η ρύσις αύτη καθ’ ό φυσική (=επειδή είναι φυσική) […], ούτε αμαρτία εστίν, ούτε ακαθαρσία». Και παραθέτει αποσπάσματα εκκλησιαστικών συγγραφέων: «Ου γαρ αληθώς αμαρτία ταύτα, ουδέ ακαθαρσία, κατά τον Χρυσόστομον, και των κατά φύσιν γινομένων ουδέν αληθώς ακάθαρτον, κατά τον Θεοδώρητον, και κατά τον Θεόδωρον ή Διόδωρον, ουδέν ακάθαρτον ει μη πονηρά διάθεσις». Και κατόπιν αναφέρει το απόσπασμα των «Αποστολικών Διαταγών» που παραθέσαμε.
<>
Έμμηνη ρήση (περίοδος) γυναικών
Οι «Αποστολικές Διαταγές», ένα πρωτοχριστιανικό βιβλίο, σημαντική πηγή για τις αντιλήψεις των πρώτων γενεών του χριστιανισμού, αναφέρουν τα εξής χαρακτηριστικά:
«Ούτε η νόμιμη σαρκική απόλαυση, ούτε το συζυγικό κρεβάτι, ούτε η ροή αίματος, ούτε οι εκσπερματώσεις κατά τον ύπνο μπορούν να κηλιδώσουν τη φύση του ανθρώπου ή να απομακρύνουν το Άγιο Πνεύμα, παρά μόνο η ασέβεια και η παράνομη πράξη. […] Εσύ λοιπόν, κυρία μου, εάν, όπως λες, κατά τις ημέρες της περιόδου στερείσαι το Άγιο Πνεύμα, τότε είσαι γεμάτη από το ακάθαρτο πνεύμα. […] Αυτές είναι άσκοπες εφευρέσεις ανθρώπων μωρών που δεν έχουν μυαλό». Και συνεχίζει: Το μόνο που κηλιδώνει την ψυχή είναι «η ασέβεια στο Θεό και η παρανομία και η αδικία προς τον πλησίον, εννοώ δηλαδή η αρπαγή ή η βία, και οτιδήποτε αντίθετο στη δικαιοσύνη Του, όπως η μοιχεία ή η πορνεία» («Διαταγές των Αποστόλων», Στ΄, ΕΠΕ, 1, 321-325).
<>
Έμμηνη ρήση (περίοδος) γυναικών
«Δεν τιμά τη μητρότητα», κατά τη γνώμη των αθέων και νεοπαγανιστών, ο χριστιανισμός, κι ας λέει ο απόστολος Παύλος ότι το να γίνει μάνα μια γυναίκα την οδηγεί στη σωτηρία (βλ. θέωση), αρκεί να μείνει σταθερή στην πίστη και την αγάπη (Α΄ προς Τιμόθεον, 2, 15)… Το αστείο είναι ότι άλλοτε ο χριστιανισμός κατηγορείται ότι δίνει τόση έμφαση στη μητρότητα, ώστε περιορίζει τη γυναίκα στο ρόλο της μητέρας. Τι από τα δυο συμβαίνει, θ’ αποφασίσουν επιτέλους οι αδελφοί μας, που βάλθηκαν (ας είναι καλά) να μας πειράζουν;
Ως «τεκμήριο» παραθέτει κάποιες διατάξεις του μωσαϊκού νόμου, κατά τις οποίες δεν πρέπει να αγγίζουμε γυναίκα που βρίσκεται στην έμμηνη ρήση («περίοδο») κ.τ.τ. Οι διατάξεις αυτές βέβαια δεν ισχύουν για τους χριστιανούς. Πώς εξηγείται όμως ότι και σε μας έχει απομείνει να ζητάμε από τη γυναίκα κατά την έμμηνη ρήση να μην πηγαίνει στην εκκλησία (και η γιαγιά μας τη θεωρούσε εκείνη την περίοδο «ακάθαρτη»), καθώς και από τη γυναίκα που γεννάει, μέχρι να της «διαβαστεί η ευχή» σαράντα μέρες μετά τη γέννηση του παιδιού της;
Κατά το μητροπολίτη Μεσογαίας Νικόλαο, η περίοδος θεωρείται ακάθαρτη επειδή κατ’ αυτήν υφίσταται φθορά η ανθρώπινη φύση, λόγω της απώλειας του ωαρίου (το αναφέρει στη συλλογή μελετών του Ελεύθεροι από το γονιδίωμα). Για τον αντίστοιχο λόγο, στον άντρα θεωρείται ακάθαρτη η ονείρωξη, ενώ ο αυνανισμός αποδοκιμάζεται ρητά ως αμαρτία.
Ωστόσο, κανείς άγιος δεν έγραψε ποτέ ότι η φθορά αυτή επιβαρύνει τη γυναίκα (ή τον άντρα) με κάποια ενοχή. Ο χριστιανισμός –ο «δικός μας» χριστιανισμός, δηλαδή η αρχαία και η ορθόδοξη πατερική παράδοση– δεν είναι ευσεβιστικός ηθικισμός, όπως φαντασιώνονται οι διάφοροι «επικριτές» του. Οι επικριτές αυτοί σκιαμαχούν εναντίον ενός ειδώλου του «χριστιανισμού», που έχουν πλάσει με τη φαντασία τους ανακατεύοντας στοιχεία από τις πιο ακραίες ηθικιστικές εκδοχές του παπισμού και του προτεσταντισμού, μαζί με όλες τις εκτροπές από το αυθεντικό χριστιανικό ήθος που έχουν παρατηρηθεί κατά καιρούς σε αποτυχημένους αδελφούς μας χριστιανούς. Αυτό το φανταστικό είδωλο δεν αντιστοιχεί στο χριστιανισμό, αλλά είναι τόσο αποκρουστικό για κάθε στοιχειωδώς καταρτισμένο ορθόδοξο χριστιανό, όσο το εμφανίζουν και για τους ίδιους οι «επικριτές» μας. Λέω «το εμφανίζουν», γιατί συχνά φαίνονται τόσο πουριτανοί και μισαλλόδοξοι, που ωχριά μπροστά τους και ο πιο θρησκόληπτος φανατικός –τον οποίο, σημειωτέον, εμείς συνεχίζουμε να αγαπάμε ενώ εκείνοι είναι έτοιμοι να λιθοβολήσουν.
Δεν υπάρχει λοιπόν ενοχή, ούτε οφείλεται σε ενοχή, ο περιορισμός της γυναίκας κατά την περίοδο και του άντρα μετά την ονείρωξη.
<>
Ερώτηση: Ο Θεός πήρε την ζωή του Ανανία και της Σαπφείρας επειδή μόνο είπαν ψέμματα και δεν έκαναν ελεημοσύνη;
Απάντηση:
Η Καινή Διαθήκη μας λέει οτι ο Ανανίας και η Σαπφείρα είχαν αφήσει τον Σατανά να κυριεύσει την καρδιά τους. Έτσι ο ίδιος ο Θεός τους πήρε την ζωή για να τους γλιτώσει από μεγαλύτερη κόλαση αν τους άφηνε να ζήσουν. Επίσης με αυτό παραδειγματίστηκαν και οι άλλοι οι άνθρωποι βοηθώντας τους να μην κάνουν τις ίδιες αμαρτίες και κολαστούν.
Οτιδήποτε κάνει ο Θεός το κάνει από αγάπη για να μας γλιτώσει από την κόλαση ή από μεγαλύτερη κόλαση, γιατί και οι κόλαση έχει βαθμίδες.
Τις περισσότερες φορές ο Θεός αφήνει τους βαριά αμαρτωλούς και άπιστους να ζήσουν πολλά χρόνια, δίνοντας τους την ευκαιρία να μετανοήσουν.
Αν δει όμως ότι κάποιοι θα κάνουν χειρότερα εγκλήματα αν τους αφήσει να ζήσουν κι άλλο, τότε τους πέρνει την ζωή για να τους γλιτώσει από μεγαλύτερη κόλαση.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Χριστός ο αληθινός Θεός, εκτός από αγάπη είναι και δικαιοσύνη. Και στη Δευτέρα Παρουσία θα αποδώσει πλήρως δικαιοσύνη προς κάθε άνθρωπο. Όσοι αδίκησαν, όσοι εκαναν φόνους, βιασμούς και άλλα εγκλήματα αν δεν μετανοήσουν στη Γη αυτή, στη Β´ Παρουσία θα κολαστούν.
Επίσης όσοι αδικήθηκαν εδώ στην Γη, όσοι πέθαναν από αδικους πολέμους και από την πείνα κλπ. θα δικαιωθούν μετά θάνατον και στη Δευτέρα Παρουσία το Χριστού θα πάνε στον Παράδεισο.
Στην Δευτέρα Παρουσία ο Χριστός ο αληθινός Θεός, θα αποδώσει πλήρη δικαιοσύνη 100%.
Όλα αυτά μας τα λέει η Αγία Γραφή, που είναι ο Λόγος του Θεού.
<>
Το ίδιο το Σύμπαν μας διδάσκει ότι υπάρχει Θεός Δημιουργός.
Το Σύμπαν δεν γίνεται να δημιουργήθηκε στην τύχη. Από την στιγμή που υπάρχει δημιουργία υπάρχει και Δημιουργός.
Όριο λογικής: Κύβοι με γράμματα να σχηματίζουν τη φράση "γράφτηκα τυχαία". Είναι λογικό;
<>
Η Ορθοδοξία δηλ. η Εκκλησία που ίδρυσε ο Χριστός δεν είναι θρησκεία αλλά αποκάλυψη.
<>
Ο Απόστολός Πέτρος στην Καινή Διαθήκη λέει "να είστε έτοιμοι προς απολογία στον καθένα".
"Μη τους φοβηθήτε, ούτε να ταραχτήτε, αλλά λατρεύσατε, τον Χριστό ως Κύριο στις καρδιές σας, και να είστε πάντοτε έτοιμοι προς ΑΠΟΛΟΓΙΑ στον ΚΑΘΕΝΑ, που θα σας ζητήσει λόγο για την ελπίδα που έχετε μέσα σας, αλλά να το κάνετε με ευγένεια και σεβασμό" (Α´ Πέτρου 3, 15).
<>
Ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός δεν είναι θρησκεία αλλά αποκάλυψη του Θεού στους ανθρώπους με την ενανθρώπηση του Χριστού. Απόδειξη οτι ο Χριστιανισμός δεν είναι υπέρ του ρατσισμού είναι οι ίδιες οι διδασκαλίες του Χριστού που είπε "αγαπάτε τους εχθρούς σας", "να μην κάνετε στον πλησίον σας ότι δεν θέλετε να κάνουν σε εσάς", "αγαπάτε ο ένας τον άλλον", "αγαπάτε αλλήλους", "μην κάνετε φόνο", "πηγαίντε να κηρύξετε το Ευαγγέλιο σε όλη την Γη", κλπ. Αν κάποιος Χριστιανός είναι ρατσιστής αυτό είναι αμαρτία. Ο ρατσισμός και η υποτίμηση του πλησίον είναι αμαρτία.
<>
Σίγουρα αν ο Θεός εμφανιζόταν ο καθένας θα πίστευε σ` Αυτόν! Το πρόβλημα μ` αυτή την ιδέα είναι ότι η επιθυμία του Θεού δεν είναι απλώς να πείσει τους ανθρώπους ότι υπάρχει. Η επιθυμία του Θεού είναι οι άνθρωποι να Τον δεχτούν με πίστη (Β` Πέτρου 3, 9) και να δεχτούν το δώρο Του της σωτηρίας (Ιωάν. 3, 16).
<>
Υπάρχει και άλλη αντίφαση στη λογική τού αθεϊσμού:
Παρ’ όλο που φαίνεται εκ πρώτης όψεως ότι ο Αθεϊσμός απορρίπτει κάθε έννοια περί Θεού, στο βάθος, είναι αδιανόητο να πάρει κανείς μια θέση απορριπτική πριν ταυτίσει κάτι. Απορρίπτουμε κάτι το οποίο κατά κάποιο τρόπο ταυτίζουμε. Συνεπώς υπάρχει μια έννοια Θεού πίσω στο μυαλό μας, την οποία θέλουμε να απορρίψουμε. Δεν είναι δυνατόν να ξεφύγει κανείς από το περί Θεού ερώτημα είτε είναι Χριστιανός, είτε είναι οπαδός μιας άλλης θρησκείας, είτε είναι ακόμη αρνητής κάθε εννοίας περί Θεού. Θα πρέπει να έχει ξεκαθαρίσει στο μυαλό του, τι είναι αυτό το οποίο απορρίπτει πριν το απορρίψει.
Όταν λοιπόν κάποιος άθεος λέει: "εγώ απορρίπτω την ύπαρξη τού Θεού", είναι συνεπές να τον ρωτήσουμε: "Πώς αντιλαμβάνεσαι την έννοια "Θεός";" Γιατί ΚΑΤΙ έχει στο μυαλό του, το οποίο απορρίπτει. Και αν τον ρωτήσουμε αναλυτικά, αντιλαμβανόμαστε συνήθως ότι μιλάει για έναν συγκεκριμένο "τύπο" θεού που κατανοεί αυτός ως "Θεό".
<>
Εν Χριστώ αδελφοί μου μην σταματάτε να διδάσκετε την Ορθόδοξη Πίστη, όσο και να σας χλευάζουν και να σας υποτιμούν οι άπιστοι. Ο Κύριος και Θεός μας Ιησούς Χριστός είπε: "Μακάριοι θὰ εἶσθε, ὅταν θὰ σᾶς βρίσουν καὶ θὰ σᾶς καταδιώξουν καὶ θὰ ποῦν ἐναντίον σας κάθε κακὸ πρᾶγμα, λέγοντες ψέματα ἐξ αἰτίας μου" (Ματθ. 5, 11).
<>
Ο Θεός αποκαλύπτεται στα νήπια με την καθαρή καρδιά και σε όσους ομοιάζουν με τα νήπια στην ανιδιοτελή σκέψη και τη ζωή τους. Σ’ αυτούς ανήκει πράγματι η βασιλεία των Ουρανών. Το μίσος, η ζήλεια, ο εγωισμός, η απελπισία, τα πάθη, η άγνοια, απομακρύνουν τον άνθρωπο από τον Θεό και σαν σκιά και σκούρα κουρτίνα κρύβουν τις ζωογόνες άκτιστες ακτίνες του Θεού από τον άνθρωπο. Στην τελευταία αυτή περίπτωση, ο άνθρωπος υπαρξιακά κρυώνει και βρίσκεται στο σκοτάδι, αλλά δεν κινείται προς τον ήλιο (τον Τριαδικό Θεό) για να φωτιστεί και θερμανθεί, είτε οικειοθελώς σε πολλές περιπτώσεις, είτε από άγνοια, είτε ακόμη από προκατάληψη.
<>
Πολλοί αθεϊστές λένε: "εγώ δεν πιστεύω στον Θεό, επειδή δεν έχω αποδείξεις γι' αυτό". Όταν όμως τους πεις: "Τι αποδείξεις έχεις για το αντίθετο;" τότε μόνο υποθέσεις έχουν να αντιτάξουν, χωρίς την παραμικρή απόδειξη. Έτσι, η αθεϊστική τους θέση, δεν είναι αποτέλεσμα αποδείξεων, αλλά απλώς ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ μεταξύ δύο θέσεων: τής ύπαρξης και τής μη ύπαρξη τού Θεού.
<>
Ποιος είναι "αθεϊστής"; Αυτός που ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ. Και μόνο με τη διατύπωση αυτή, γίνεται εμφανές ότι ο αθεϊσμός, προϋποθέτει πίστη στην ανυπαρξία τού Θεού.
<>
Πολλοί χαρακτηρίζουν τον εαυτό τους "αθεϊστή". Όμως απ' όλους αυτούς, ελάχιστοι έχουν κατανοήσει τη σημασία τής φράσης αυτής και τών λογικών αντιφάσεων που προϋποθέτει η αποδοχή της.
<>
Αν και οι αθεϊστές θεωρούν τους εαυτούς τους ως "ορθολογιστές", "απροκατάληπτους" και "προοδευτικούς", η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική, για τους περισσοτέρους απ' αυτούς.
<>
Ο Αθεϊσμός είναι θρησκεία.
<>
Έχεις λύπη; Ο Θεός σου λείπει.
<>
Η αθεΐα αποδεικνύεται συνεχόμενο μαρτύριο, αφού τίποτε δεν εξηγείται χωρίς Θεό, δεδομένου ότι όλα φαντάζουν ανούσια, τυχαία και χωρίς σκοπό.
<>
Η ομορφιά του Θεού βρίσκεται στην αναζήτησή Του και όχι στην κατοχή Του, διότι αλλιώς δεν θα ήταν Θεός, αλλά εφεύρεση του ανθρώπου και κάτι απλά χρήσιμο.
<>
Στον Ορθόδοξο Χριστιανισμό, και η παραμικρή λεπτομέρεια περί Θεού έχει μεγάλη σημασία, που αλλάζει τα πάντα. Γιατί θα αντιληφθούμε ότι συνήθως (αν όχι πάντα), ένας άθεος έχει μια εντελώς εσφαλμένη αντίληψη για το "τι είναι Θεός", ή για το "τι" και "ποιος" είναι ο Θεός.
<>
Αν ο αθεϊστής είναι απλώς προκατειλημμένος όπως είναι η συντριπτική πλειονότητά τους, θα διαπιστώσουμε ότι έχει εντελώς εσφαλμένες αντιλήψεις περί Θεού, και ότι μιλάει για θεούς - τέρατα τους οποίους ούτε εμείς οι Χριστιανοί δεν αποδεχόμαστε.
<>
Βλέπεις; Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλοί άνθρωποι δεν θέλουν την πίστη. Τί θα έκαναν αν την δέχονταν; Δεν θα ήταν δυνατόν να ζουν πια την αμαρτωλή τους ζωή και να συνεχίσουν την ηθική τους παραλυσία.
<>
